strijd tegen Anorexia!

beter?

Nadat ik een week thuis ben geweest ging het steeds beter. Er waren inmiddels 2 weken voorbij. En ik moest weer op controle bij dd verpleegster. Ik liep de kamer in en ging zitten 'ah Rosa hoe voel je je?' Vroeg ze. Dat was zo'n vraag die ze elke keer vroeg. 'Ik voel me prima' antwoorde ik. 'Oke ga je maar even meten'. Zei ze 'dan weet ik hoeveel je ongeveer wegen moet.' Zei ze er achter aan. Dus ik ging me meten. '1.66 m' zei ik. 'Als ik even reken mag je ongeveer 55 kg wegen.' Zei ze. Ik ging op de weegschaal staan en keek voor me uit. '55.3 kg' zei de verpleegster. 'Dus dat betekent dat je niet lang meer hoeft te blijven. Zei ze. Ik kon wel een gat in de lucht springen zo blij was ik. Mijn moeder werd gebelt om te zeggen dat ik niet lang meer hoef te blijven en een afspraak te maken om me op te halen.

Een uurtje later gingen we eten en drinken. Het was 3 uur dus het werd een chocolatje met ranja. Ik kreeg een berichtje binnen. Ik vroeg aan de leiding of ik mocht kijken en het mocht. Er stond in
Lieve Rosa.
Wat ben ik blij dat je weer beter bent. Ik zie je als je thuis bent.
Xxx je lover Thomas.

Ik werd warm van binnen en moest stiekem ook een beetje huilen. Wat was ik blij met iemand zoals Thomas. Zo iemand vind je niet snel. Ik was blij dat hij me wou zien. Ik mocht morgen naar huis. Om half 2 kwam mama me ophalen. Ik was zo in gedachten dat ik helemaal ben vergeten om een bericht terug te doen dus ik stuurde een bericht terug.
Hey lieverd.
Ik ben ook heel blij dat ik beter ben.
Ik hoop dat je morgen kan komen.
Xxx de liefste roos die je kent.