Ik was vandaag precies een week in de kliniek. Ik voelde me vrezelijk. Ik werd vol gestamp met eten en drinken. Ik was al een kilo aan gekomen. 1 KILO!! veel te veel. Ik had de drang naar het stemmetje in m'n hoofd te luisteren maar de begeleiding zei dat ik juist sterker was als ik dat niet deed. Ya richt. Dacht ik dan. Naar de wc kom ik niet daar mocht je na het eten een half uur niet heen. Ik wou echt mijn eigen leven terug. 'Rosa kom.' Werd er naar me geroepen. Dus ik deed mijn telefoon weg en liep naar de gezamenlijk ruimte. We moesten vandaag afscheid nemen van een meisje. Ze was 'genezen' zeiden ze.
Na een uur kwamen de ouders van het meisje. Ze gaf iedereen een knuffel en bij mij zei ze nog fluisterend :' je komt er wel doorheen nieuwe' ik lachte naar haar. En zei terug : 'niet weet terug komen hé, behouden we contact? ' tuurlijk zei ze en ze stopte een papiertje in mijn hand. En liep weg, met haar ouders mee.
JE LEEST
strijd tegen Anorexia!
Teen FictionRosa is een meisje van 15 jaar. ze heeft een vriendje, hij heet Thomas. Rosa heeft alleen 1 probleem ze heeft anorexia. als dit bekend is bij Thomas gaan ze er samen iets aan doen om Rosa te helpen uit de anorexia.
