Vandaag was het toch echt da laatste dag dat ik in de kliniek was. Eigenlijk als ik er aan terug denk is het best oke geweest. Ik werd geroepen voor het ontbijt. Ik liep naar de eetzaal en at mijn broodjes op.
Toen ik klaar was met het corvee ging ik mijn tas inpakken. Het was namelijk al 10 uur. Na het eten (om half 1) was het al bijna tijd om naar huis te gaan. Maar eerst mijn tas enzo.
Mijn tas was klaar. Ik ging naar de leiding om te vragen om een gesprekje. Het mocht en ik liep mee naar het kantoortje. De leiding vroeg hoe ik het vond de periode in de kliniek. Ik antwoorde :' het was wel oke.' De leiding knikte en zei ' en hoe vind je het dan dat je naar huis mag over ongeveer 2 uurtjes?' 'Fijn' antwoorde ik naar waarheid. 'En ik kan mijn vriend weer zien. Ik dacht dat hij boos zou zijn. Maar ik kreeg een bericht gister dat hij me wou zien.' Zei ik. 'Dat is fijn voor je.' Zei de leiding. 'Maar waarom wou je een gesprekje dan?' Vroeg de leiding. 'Ik wou weten of ik wel weer een keer mocht komen.' Zei ik 'en de anderen weer opzoeken?' Vrieg de leiding. Ik knikte. 'Ja tuurlijk mag dat. Je moet alleen wel eerst een paar weken thuis zijn geweest. ' antwoorde de leiding. ' oke dankje voor je tijd.' Zei ik en liep naar de anderen toe.
het was half 2. mama was er ik pakte mijn spullen en ging met mama mee naat t kanoor van de leiding. het gesprek leek uren te duuren.
we waren eindelijk klaar en ik mocht naar huis. in dr auto was het rustig. ik vroeg mn moeder of we langs Thomas konden rijden. dat mocht.
ik belde aan bij Thomas huis. zijn moeder deed open. ze zei 'wat ben jij opgeknapt zeg. knap. maar sorry Thomas is er niet. ik zal hem zeggen dat je langs bent geweest.' 'oke dank u wel en tot ziens.' antwoorde ik en ik liep weer naar de auto.
we waren thuis aangekomen. in de tuin stonden allemaal dingen zoals borden met : welkom thuis Rosa. ik deed de deur open en liep naar binnen. toe ik het licht aan deed stond daar tot mijn verbazing Thomas. ik riep 'THOMAS.' 'hey meisje zei hij. en we liepen naar
boven.
JE LEEST
strijd tegen Anorexia!
Teen FictionRosa is een meisje van 15 jaar. ze heeft een vriendje, hij heet Thomas. Rosa heeft alleen 1 probleem ze heeft anorexia. als dit bekend is bij Thomas gaan ze er samen iets aan doen om Rosa te helpen uit de anorexia.
