IF

3

'မောင်~'

အခါခါခေါ်နေရသောငြား အခါခါထပ်ခေါ်ချင်ပါသော ထိုနာမ်စားအား ထိုလူသူတစ်ဦးထဲအတွက် ထိန်းသိမ်းထားပါသည်။

ဘယ်လိုသောလူတွေကို ဘယ်လိုပဲတွဲခဲ့တွဲခဲ့ ချစ်ခြင်းတရားများသည် မောင် ဆိုသော ထိုလူသားတစ်ဦးထဲအတွက်သာ ရည်စူးထားခဲ့ပါသည်။

ဒါကိုလည်း ထိုလူသားသိလိမ့်ပါမည်~

-IF-

'မောင် ခရီးထွက်ရမယ် ဂျွန်'

'အသိပေးတာ?'

'အွန်း အရန်ဟင်းတွေအကုန် ရေခဲသေတ္တာထဲရှိတယ် ဟင်းတွေကတော့ မနက်ဖြန် ညနေအထိ အစားခံမှာပါ နွေးတော့စားပေါ့
မောင်က ၄ ရက်လောက်ကြာမယ် ကျန်တဲ့နှစ်ရက်စာကို တခုခုလုပ်စားတာဖြစ်ဖြစ် ဝယ်စားတာဖြစ်ဖြစ်လုပ်လိုက်ပေါ့'

အရင်က တခါမှ ခွဲမသွားဖူးတဲ့ လူလိုလုပ်နေပါသော မောင့်အား ကြည့်ပြီး ဂျွန်ရယ်ချင်လာလေပြီ..
လူကို ကလေးလို တစိမ့်စိမ့်တခုချင်းမှာနေပုံက ကိုယ်ကပဲ တခါမှ တစ်ယောက်ထဲမနေဖူးသလို

မောင် ဟာ တကယ်ကို ချစ်မွှေးလေးပင်~

'ဟေး ဂျွန် မောင်ပြောတာကြားလား'

'အင်းကြားတယ် ကိုယ့်ဘာသာ အဆင်ပြေသလို ကြည့်လုပ်လိုက်မယ် ကလေးမဟုတ်တော့ဖူးဗျ'

'တွေ့လား မင်းကအမြဲအဲ့လိုပဲ ပြောရင်နားမထောင်ဘူး ငါသွားပြီ'

'ဒီနေ့သွားမှာလား'

'ငါကလေးမဟုတ်တော့ဘူး လိုက်မေးမနေနဲ့'

ပြောပြီး ချိတ်စင်က longcoat ကို ဆွဲဝတ်ကာ အိတ်ကိုကောက်ကိုင်ပြီး ထွက်သွားပါသော မောင့်အား ဒီလူသားက သိပ်ချစ်မြတ်နိုးရပါသည်။

ဒါကို ကျွန်တော် မောင့်အား သိပ်ပြောဖြစ်မည်တော့မဟုတ်ပါ~

-IF-

'Hi Jeon!'

ထိုအသံကြားတာနဲ့ ဂျွန်ဂျောင်ကုတို့ မျက်ခုံးတန်းတွေတွန့်ကျိုးပြီး မျက်နှာပျက်သွားပုံများ ပြေးမကြည့်ပဲ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင်တောင် နောက်ကျနေမည်ဖြစ်သည်။