Jeongguk okula yeni gelen çocuğa ilk günden aşık olur. Ot sattığını öğrendiğinde onunla tanışmak için ot satın almak ister, fakat işler biraz karışık ilerler.
texting/duzyazi
Telefonumu bırakıp ayağa kalktım. Sanırım Taehyung aşağıda bir şeyler hazırlıyordu yememiz için. Burnuma ilişen kokularla kapıyı açıp mutfağa doğru yürüdüm. Tahminlerim doğru çıkmıştı ki Taehyung'un arkası dönük ocakta bir şeyler yaptığını gördüm. Geldiğimi duymamış olacak ki işine hala devam ediyordu. Öksürür gibi yapıp bana bakmasını sağladım.
"Uyanmışsın sonunda."
"Ne oldu dün gece?"
"Sanada günaydın."
Beni takmamış ocaktan aldığı şeyi üzerinde bir kaç kahvaltılık olan masanın üstüne koymuştu.
"Otursana."
Gerçektenmi diye bir bakış attığımda tekrar konuştu.
"Taehyung ne olduğunu söylermisin?"
Yaslandığı masadan kalkıp yanıma geldi. Adımlarını yakınımda durduracağını düşünmüştüm fakat dibime kadar girip beni tezgahla kendisi arasına aldı.
"Sarhoş bir şekilde kapımdaydın. Bende içeri aldım fakat bir türlü rahat durmadın. Ne kadar uyarsamda üstüme çıkıp bana sürtünüyordun. E benimde bir sınırım var sonuçta değil mi?"
"Ben çok özür dilerim Taehyung. Rezil bi insanım. Senide rahatsız ettim özür-"
"Sorun değil jeongguk."
Arkasını dönüp gideceğini düşünsemde iyice yüzüme yaklaşınca nefesini dudaklarımın hemen üstünde hissettim. Sanki vücudumda ki bütün kan yanaklarıma toplanmış gibi yanıyordu. Sağa doğru adımladım fakat kolumu tezgaha koyunca kaçacak bir alanım kalmamıştı.
Bakışlarımı yüzüne doğru çevirince dahada yakınlaşmıştık sanki. Başka bir şansım olmadığından gözlerimi kapatıp bu anın bitmesini istedim, yoksa utancımdan buraya bayılacaktım. Nefesiyle dudaklarıma dahada yakınlaştığını hissederken bir anda yönünü değiştirip elmacık kemiğimin üstünde bulunan yara izine ufak bir öpücük kondurmasıyla tuttuğum nefesimi verip gözlerimi açtım.
Gözlerimin içine uzunca bakıp arkasını döndü ve masaya oturup ağzına bir şeyler tıkıştırmıştı.
"Otursana Jeon."
Tüm vücudum titrerken yanaklarımın kıpkırmızı olduğundan emin bir şekilde kafamı hayır anlamında salladım.
"Teşekkür ederim ben gitsem iyi olacak çocuklar beni bekliyormuş."
"Sen bilirsin ısrar yok."
"Özür dilerim tekrardan rahatsız ettiğim için. Sen devam et ben eşyalarımı alır çıkarım."
"Sorun değil görüşürüz Jeon."
"Görüşürüz."
El sallayıp eşyalarımı almak için uyandığım odaya çıktım o kafayla bu soğukta montumu giymek aklıma gelmiş olacak ki yerde duran montumu ve telefonumu alıp kapıya doğru yöneldim. Mutfak dış kapıya yakın olmadığından Taehyung'u görmeyecektim. Kapıya ulaştığımda ayakkabılarımı elime aldım ve vakit kaybetmeden kapıyı, çıktığımı anlasın diye sertçe kapattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
