Sex, money, feelings die

3. Bölüm "Sana sarılabilir miyim?"

Herkese merhaba nasılsınız🕊
Bol bol yorum istiyorum öptüm

———

Son kez aynada vücudumu süzüp beğeniyle duruşunu dikleştirdim, aldığım her nefesin gerginliğine gerginlik kattığının farkındaydım. Bugün Jisung'un yabancı ailesinin yemeği vardı ve Jisung 12 yılın ardından onlara katılacaktı.

Yanında ise bende gidecektim yerim veya kendimi konumlandırdığım herhangi bir yer yoktu, ben sadece Jisung'un yanında olacaktım söz verdiğim gibi.

Son dokunuşlarımı yapıp elime aldığım minimal çantama telefonumun ve bir kaç eşyayı koyup hazırlandım, çalan zil ile son kez aynaya bakıp kapıyı açtım.

Jisung üzerine son derece şık zincirlerle süslenmiş rahat bi takım giymişti, kolunda ise lüks saati ve parmağını hapseden yüzükleri ile o serseri tarzını ortaya koymuştu. Beni baştan aşağı süzüp gözlerini yüzümde gezdirdi, ilk önce gözlerimden başladı ve dudaklarıma doğru indi orada oyalanıp tekrar yüzüme baktı

"Gidelim mi?" Dedi gülümseyip, başımla onaylayıp kapıyı çektim.

Binadan çıkıp arabaya bindik ve ikimizinde anılarıyla dolu olan aile köşküne ilerledik

"Gergin misin?" Dedim ona dönüp

"Açıkçası hayır"

"Ben gerginim" desim dürüst cevap verip, dudakları kıvrılıp

"Kendimi gereceğim bi önemde değiller o yüzden çokta takılma" dedi ve bana döndü

"Çok güzel olmuşsun" dedi ve tekrar yola döndü, utanan yüzümü saklamak için başımı cama çevirdim. Derin derin nefes alıp veriyordum, dudağımı dişleyip kendimi telkinleştiriyordum. Lanet olsun Han Jisung ve etkisi!

Son konuşmamız o olmuştu, ardından ikimizin küçüklüğünün yaşadığı o eve gelmiştik. Han Malikanesi ne kadarda üzücü!

Çocukluğumuzun büyüklerden saklana saklana oynadığımız o ev bizi küçük yaşta oldunlaştırmış yeri gelmiş saatlerce ağlatmış cezalar vermişti, küçüklüğümüze baktığımda ikimizinde birbirimizden başka kimsesi yoktu.

Jisung'la arabadan inip yan yana yürümeye başladık, bi anda kolumu tutup koluna takmıştı , baktığımda gülümsesede adındaki gerçekliği görebiliyordum. Bende ona gülümseyip önüme döndüm büyük salon kapısını görünce derin bir iç çektim.

Ejderhalarla tekrar yüz yüze gelecektik ama bu sefer büyümüş ve güçlenmiştik, kazanabilirdik.

Girdiğimiz kasvet dolu iğrenç hissettiren ev ile nefesimi tuttum burda durmak midemi bulandırıyordu, Jisung bana bakıp güvenilir bir bakış attı. Aile bireylerini görmem ile yüzüme sahte bir gülüş yerleştirdim ama gözlerimin onlara iğrenir gibi baktığından eminim.

Büyükbaba Han uzun masanın başında oturuyordu, beni görünce ayağa kalktı iğrenç sırıtışı yüzündeydi. Yanıma yaklaşıp

"Minho çok güzelleşmişsin" dedi, elimi tutup öperken gözlerini yüzümden ayırmıyordu, yüzünü yüzüme yakınlaştırıp kulağıma fısıldadı

"Uzun zaman oldu" bulanmaya başlayan midemle gözlerim dolarken Jisung elini belime koyup kendine çekti

"Hiç değişmemişsin büyükbaba" dedi yüzündeki küçümser bakışı güçlü duruşu ile karşısında duruyordu

"Sende öyle" dedi ve büyükbaba yerine geçerken, diğer aile bireyleriyle selamlaştık. Hyunjin'i görmemle gülümsedim yanında eşi Jeongin vardı