7.Bölüm

7.5K 298 18
                                    


Yanaklarımı şişirip arkama yaslandığımda belimin, boynumun komple tutulduğunu hissediyordum. Saat gece yarısındaydı ve biz Ömer'in yeni hazırladığı sunuma saatlerdir çalışıyorduk.

Ömer kalemle dağınık bir şekilde tutturduğum topuza, şişirdiğim yanaklara kalçalarımı kapattığı için altına hiçbirşey giymediğim t-şörte baktïğında o da arkasına yaslandı.

Kolunu benim arkama uzattığında "Yoruldun mu?" dedi.

"Sence?" dedim gözlerim kapanırken. "Sen uyu artık yeter"

"Sen?"

"Projeyi çizeceğim, anca sabaha biter"

"Yok işin içine birlikte girdik birlikte çıkacağız" dediğimde gözlerine bakıp devam ettim. "Sadece biraz kendimize gelsek yeter aslında"

"Ne gibi bir kendine gelme?" ayağa kalktığımda yüzümü ona dönüp geri geri yürümeye başladım. "Bilmem böyle yüzümüze bir su çarpsak"

"Dikkat et-"

"Ya da soğuk bir rüzgar yesek"

"Ada havuz-" o arkamdaki havuzu bana farkettirmeye çalışıyordu ama ben zaten farkındaydım.

"Ada havuz!" kollarımı iki yanıma açıp kendimi geri geri havuza bıraktığımda saniyeler sonra bedenime sertçe çarpan suyla birlikte derinlere inmeye başladım. Ama çok küçük ama küçük bir sorunumuz vardıki ben yüzme bilmiyordum.

Havuzun tekrardan hareketlendiğini hissettiğimde anında belime bir çift kol dolandı. Saniyeler sonra yüzüme soğuk bir rüzgar dediğinde derin bir nefes aldım.

Sırtımı havuzun soğuk fayansına yasladığında gözlerimi açtım. Havuza bir daha batmamak için omuzlarına sıkïca tutunduğumda göz göze geldik. Üstündeki t-şörtü çıkartmış altındaki mavi kot pantolonla dalmıştı havuza.

"Kızım n'apıyorsun?!" başımı fayanslara yaslayıp kahkaha attığımda gözlerine bakıp devam ettim. "Kalk havuza girelim desem kabul etmeyeceksin bende sana dil dökemezdim"

"Ya yüzme bilmediğini bilmeseydimde kalsaydın öyle?" omuz silktiğimde devam ettim. "Çırpınırdım sende farkederdin"

Elimi kaldırıp gözüne giren saçlarını anlından ittiğimde elimi geri çekeceğim sırada tutup parmak uçlarımı öptü. Parmak uçlarımın dudaklarındaki alevlerden, kendi kalp atış hızımdan hissizleştiğini farkettiğimde biraz daha yaklaştı.

"Geldin mi kendine?" gözleri dudaklarıma kaydığında başımı salladım. Kalp atışlarımı duymasından, hissetmesinden korkuyordum. "Bırakayım mı seni?"

"Sakın! Ömer hayır!"

"Az önce çok cesaretliydin?"

"Arkamdan atlayacağını biliyordum çünkü," omuzlarına daha sıkı tutunduğumda o içimdeki çölde fırtınlar yaratacak o cümleyi kurdu.

"Ölüm olsa yine atlarım arkandan" anlını anlıma yasladığında gözlerini kapattı. Suyun içinde bile o huzur veren kokusu yok olmuyordu.

Ben onun etkisi altına girmeye başlamışken bir anda belimdeki ellerini geşvetmesiyle küçük bir çığlık atıp ayaklarımı beline doladım. Bedenimi bedenine yasladığımda boynuna kollarımı dolayıp çenemi omzuna yasladım.

"Ömer sakın!" dedim korkuyla. "Ömer hayır!"

"Tamam tutuyorum sakin" gülerek konuştuğunda yavaşça geri çekildim. "Bırakma sakın" dedim gözlerine bakarak. "Asla" dediğinde yüzümdeki saçlarımı geri itti.

Sadece SevHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin