Vijf jaar later
Ze had een pistool in haar hand en richtte die op een doel.
"Schiet." Zei de jongen van drieëntwintig naast haar.
Hij had donkerbruin haar met blonde uiteinde, die niet geverfd waren, wist ze, het was zijn eigen haarkleur en smaragdgroene ogen.
Ze trok de trekker over van het pistool, ze probeerde haar hand stil te houden terwijl ze schoot maar het was moeilijk, door de kracht van het pistool werden haar handen toch soms wat naar achteren geblazen.
Het pistool voelde fijn in haar hand, ze was er inmiddels aan gewend.
Ze keek even naar het pistool in haar handen.
Haar handen zagen er door haar halve zwarte handschoenen en zwarte nagellak, eruit als een van een motorrijdster, niet dat ze geen motor reed, want dat was iets wat ze vaak deed.
Ze droeg alleen een donkergrijs hempje en een zwarte broek waar ze een stevige leren riem aangebonden had, aan die riem hing meerdere wapens, zoals messen, dolken en ze had ook extra kogels.
Vijf jaar geleden was het nooit de bedoeling geweest dat ze ooit in zo'n outfit zou staan, maar er waren veel dingen veranderd na de schijndood van haar broer.
Haar vader was begonnen met haar te trainen zoals hij deed bij hem, zij zou moeten leren hem te vervangen. Maar nu kreeg ze geen training van haar vader maar van haar neef Tyler. Tyler had zich aan zijn belofte gehouden en haar verteld wat er precies gebeurd was met haar broer. Maar nu praatte ze er niet meer over, het moest lijken of haar broer dood was. Dus ze hield haar mond, ze probeerde er zelfs niet aan te denken.
Haar broer was weg en kwam niet terug, ook al had hij haar beloofd dat ze elkaar weer zouden zien, maar de laatste vijf jaar had ze niks van hem gehoord dus had ze de hoop al opgegeven.
Ze laadde het pistool opnieuw en schoot opnieuw naar het doel.
"Mooi schot." Complimenteerde Tyler haar, ze glimlachte.
Ze richtte haar pistool nu op een ander doel en schoot.
Tyler legde een hand op haar schouder, ze voelde zijn warme vingers op haar blote huid, die niet bedekt werden door haar hempje. "Het is genoeg voor vandaag." Zei hij.
Ze knikte en stopte het pistool terug in een holster in haar riem.
"Ga je vanavond trouwens mee?" Vroeg Tyler.
Ze haalde haar schouders op.
"Ik zou toestemming moeten hebben." Zei ze.
Hij glimlachte.
"Ik regel het wel met je vader, als jij nou eens zou gaan douchen."
Ze knikte, ze liep de trainingsruimte uit naar de kleedkamer waar douches waren.
Vandaag was het stil in de school, er waren niet veel van de meeste mensen aanwezig in verband met de vakantie . Maar een paar die aan het trainen waren, maar de leerpresentaties zouden vanaf dinsdag weer beginnen, dus de meest trainers waren nu thuis bij hun familie.
Ze liep naar een van de douches en zette hem aan, ze trok haar handschoenen, laarzen en sokken uit, daarna haar broek en onderbroek en toen haar hempje en bh.
Ze legde ze op het kleren rekje en stapte onder de douche, ze liet de gouden ketting om haar als hangen, zoals ze had beloofd.
Het was fijn dat ze altijd na een training kon douchen, het was fijn om alle zweet eraf te wassen.
Ze waste snel haar lange lichtbruine haar en daarna haar lichaam, ze deed de douche uit en pakte een handboek en sloeg hem om haar heen. Ze droogde zich af en pakte toen haar kleren weer en trok ze weer aan.
Ze staarde in de spiegel toen ze het hempje omlaag trok, ze keek naar haar rug waar op haar onderrug een tatoeage zat. Het was geen grote tatoeage, gewoon een paar engelenvleugels op haar onderrug. Ook had ze een tatoeage, langs haar linkerzij lopen, net onder haar behaband. Maar dat was een tekst: Don't let people say you can't do something, but do it your way. Just to let them know that they were wrong. Het was iets wat haar moeder altijd zei.
Ze wist als haar vader achter haar tatoeages kwam hij heel boos op haar zou worden, maar het maakte haar niet uit. Dit was iets wat ze mooi vond.
Alleen de tatoeage van het Verbond op haar rechteronderarm accepteerde hij, hij had er zelf op aangedrongen om die te nemen, dus had ze het gedaan.
Ze liep weer terug naar de kleedkamer en pakte een haarborstel uit haar grote grijze sporttas en haalde hem snel door haar natte haar. Daarna bond ze haar vast in een slordige knot bovenop haar hoofd.Ze strikte net de veters van haar laarzen vast, toen Ben binnen kwam. Ben was een lange gespierde jongen van zeventien, hij had donkerbruin haar en donkerbruine ogen en een Spaans getinte huid, zijn ouders kwam uit Spanje wist ze.
Hij schrok van haar.
"Sorry, ik dacht dat de kleedkamer leeg was, als ik wist dat je er was, had ik geklopt, stel je voor dat je naakt was geweest."
Ze glimlachte.
"Of jij me nooit naakt hebt gezien en waarom zou ik naakt door de kleedkamer heen huppelen als daar de douche is." Zei ze.
In zijn gezicht vertrok een spiertje.
"Het spijt me nog steeds van toen." Zei hij zacht, ze schudde haar hoofd. "Voor mij is alleen belangrijk dat jij gelukkig bent."
Ze haalde diepadem.
"Weet ze het al van ons avontuurtje?" Chelsea was zijn vriendin en haar beste vriendin.
Ben schudde zijn hoofd en keek omlaag.
"Ik heb het haar nog niet verteld." "Benjamin," Begon ze, ze was bloedserieus als ze zijn hele naam gebruikte. "Ik houd er niet van om te liegen tegen mijn beste vriendin, je moet haar dit vertellen."
"Je begrijpt het niet, Isabelle." Zei hij, zijn ogen ontmoette de hare niet.
"Wat begrijp ik niet, het gebeurde allemaal voordat je een relatie met haar kreeg. We hebben alleen wat dingen uitgetest."
"Dat is nou juist het hele probleem!" Begon hij te snauwen, ze schrok een beetje van zijn woorden. "Ik kan haar het gewoon niet vertellen dat ik het bed heb gedeeld met haar beste vriendin, begrijp dat toch!"
Het voelde of ze een klap in haar gezicht kreeg, door zoiets te zeggen, kreeg zij juist het gevoel dat ze niet genoeg was.
Ze haalde weer diepadem.
"Benjamin, we hebben het gedaan voor jullie relatie. Je bent niet vreemdgegaan, je kan het haar gewoon vertellen. Of jij verteld het vandaag, of ik doe het morgen. Ik ben het zat om het te verzwijgen."
Daarna stond ze op, ze keek nog snel naar hem, hij had zijn handen tot vuisten gebaald.
Ze liep langs hem de kleedkamer uit. Ze liep naar de keuken en maakte een broodje.
JE LEEST
It isn't easy to be a Hunter
FantasiIsabelle is zeventien jaar, haar moeder is overleden en ze heeft een slechte band met haar vader, die alleen maar meer verslechterd. Haar broer liet haar alleen toen ze twaalf was, vanwege haar vader. Veel vrienden heeft ze nooit gehad, en heeft ze...