The Billionaire's Secret Wife

CHAPTER 1

Nakakapagod yung gusto mo na lang sumuko minsan . Pero work is life kasi yun ang kailangan para sa magandang kinabukasan ko .

Ako nga pala si IRINA VALEEN ATKINSON , 24 years old . A working student and soon to be a NURSE . I have been working for the past nine years to survive alone and to be a successful . I want to make my life better, with my hardworking hands .

My life has been tough since I was a child . I have to endured unspokeable pain . Mahirap talaga lumaki sa hirap at walang magpapaaral sayo . Kaya ikaw na lang ang gumagawa ng paraan para maitaguyod mo ang sarili mo . Yung minsan gusto mo na sumuko pero hindi pwede kasi ikaw lang sarili mo lang kakampi at katuwang mo sa buhay .

Ang daming kong mga pinasukan na trabaho simula ng 11 years old pa ako . Gusto ko makaahon sa hirap at tulungan ang sarili ko kaya nagtatrabaho ako sa maagang edad pa lang . Hirap din kasi kapag wala kang pamilyang kinagisnan

Nasanay na rin ako sa hirap simula pa noong bata ako dala dala ko ito hanggang sa paglaki ko . Kaya nga sometimes being strong is the only choice I have .

Life is not a straight line, there's ups and down . It said that trials and hardships ar the greatest blessings and lessons in disguise .

" Valeen ! " Tawag sa akin ng katrabaho ko na si Mitch.

Nagtatrabaho kasi ako bilang isang waiter dito sa isang restaurant . Limang buwan na ako working dito simulang ng lumuwag luwag ang schedules sa ko klase . Mahirap man pagsabayin ang pag-aaral at trabaho ay kinakaya kung may pangarap ka talaga umahon sa kahirapan at maging successful.

Malapit na rin ako makapagtapos sa kolehiyo ilang kembot na lang magiging isang ganap na nurse na ako .

" O' Mitch Bakit anong kailangan mo ? " tanong ni Valeen sa kanya

" Val pwede ikaw muna ang bahala sa table na yun , kasi kailangan kong umuwi na sa bahay may importante kasing nangyari sa bahay . Kaila ngan ako ngayon nina mama . Okay lang ba sayo ? " pakiusap nito sa kanya

" Sige Mitch , okay lang sa akin at huwag kang mag-aalala ako na ang bahala doon sa table na yun " sabay ngiti ni Val sa kaibigan.

Si Mitchi Fuertes ang naging kaclose ko dito at naging kaibigan . Pareho kami ng university na pinapasukan pero magkaiba lang ang course na kinuha namin . Mitch

" Maraming salamat talaga Val ,
hulog ka talaga ng langit sa akin. Ang bait na , maganda pa . Sana makahanap ka na ng buhay pag-ibig . Haha ." Sabi nito sa kanya ng nakangiti at masaya.

" Tumigil ka ng , napakabolera mo talaga
Sige na umalis ka na at baka gabihin ka ang layo pa naman ng bahay nio . "Natatawang sabi ni Valeen dito .

" Thank you talaga Val , sige uuwi na ako " Paalam ng kaibigan nito sa kanya .

Hindi ko nga alam saan parte ang maganda sa akin ngayon sa ayos ko . Daig ko pa nga yung mga taong kung tawagin nilang manang or nerd .

Nang umalis na si Mitchi naiwan si Val at siya na ang umasikaso sa mga costumers nila . Sa una araw ko dito nahirapan ako kasi hindi karamihan sa mga nagtatrabaho dito masama ang ugali at mataray . Buti na lang andyan si Mitch na kakampi niya .

Ayaw nila makipagkaibigan sa akin dahil daw pangit at manang daw ako manamit .

May mga customers din na mapanglait na akala mo kung sino na silang mga perpekto. Akala mo kung sino silang mga magaganda at gwapo ..

Wala siyang pasok ngayon kasi dumeretso na siya dito. Mamayang gabi kasi may trabaho pa ako sa isang exclusive bar bilang isang waitress.