..Çok çaresizim bu aralar. Çaresizliğimin sebebi yine sen. Ne yapsam olmuyor işte, seviyorum.. Her gece başımı yastığa koyduğumda seni unutacağıma dair sözler veriyorum yine kendi kendime. Ve yine gözlerimi kapattığım an sen beliriyorsun karşımda. Gözlerin...Ellerin.. Işte tam unutmaya hazırken böylesine tutuyorum ellerinden yeniden. Ucurumdan düşerken bi ağacın dalına tutunan bi adam gibi.. Öylesine umutlu..Öylesine umutsuz...Öylesine huzurlu.. Öylesine huzursuz...
Hayat beni hep aynı yerden vuruyor. Yaram hep ayni yerden. Bana özgü bişey bu galiba. Tukeniyorum git gide. Tukeniyor sözlerim, göz yaşlarım. Tükeniyor hisslerim. Tükenmeyen tek şey sensizliğim galiba.. Tükenmez kalem gibi. Acaba diyorum, acaba hani bu da yalan olur mu tukenen kaleme tükenmez dedikleri gibi ?) Tükenir mi sensizliğim tam da tükenmeyeceğine inandığım o gün ?
Bana huzur veren herşey ama herşey tükenmiş gibi. Ya da bunlarin hepsi sende. Huzurum sen miydin yoksa ? Bilmiyorum..
Herkesin sarılınca bırakmaktan korktuğu bir insan vardır. Benimkisi sensin. Herkesin tüm sokaklarını gezmek istediği bir şehir vardır. Benim için o şehir sensin. Senin hayallerinin kurulu olduğu yer. Kapı kapı dolaşıp icinde ne olduğunu öğrenmek istediğim hayallerin.
Ve herkesin icinde bulunmak istediği bi film vardır. Benimkisi yine se...
Anlasana, hepsi seninle bitiyor işte.. Herkesin bedeninin 4de 3ü su bendeki umut sanki. Hala bişeyler değisebilir diye bekliyorum. Bişeyler yapıyorum. Senin için.. Sabr ediyorum mesela. Ama sen bunun da farkinda değilsindir DOSTum...
Yazdı: Tural İzm
Türkceye çevirdi: Lale
