Bazen de öyle anlar oluyor ki ki onu cok kırıyorsun...Belki de bunu bilerek yapıyorsun..Kalbimizdeki yaranın acısını cıkarma şeklidir bu belki de..Öyle anlar da oluyor ki yoruluyorsun uğrunda savaşmaktan..Ya da korkuyorsun..Ağır geliyor arkadaş kalmak..Yanında olmak ama bir o kadar da uzaktan bakmak...Bunun ne kadar zaman böyle devam edeceği hakkında hic bir fikrinin olmaması da cabası...Ama sonra yine barışıyorsun bu durumla..Ya da alışıyorsun diyelim..Yeniden acı cekmeye devam ediyorsun. Ama cektiğin acı bile güzeldir. Cünki onu çooook seversin DOSTUM...
YAZDI: Tural Nağıyev
TÜRKCEYE ÇEVİRDİ: Lale Babayeva
