Artık o kadar yorgundum ki.. Sanki yıllardır yaşıyormuşum gibi, yılların ağırlığını taşıyordum üzerimde...Her gün ağlıyordum ama göz yaşlarım hala gözümde birikip kalmış gibi...Dokunsalar ağlayacaktım dedikleri var ya, onu yaşıyordum işte...Biri dokunsa ağlayacaktım...Patlamak üzere olan bir bomba misali...
Şarkılar hepsi mi onu hatırlatır ? Hepsi bana, ona, bize yazılmış gibi...Dinledikce ağlatıyor...Şarkının ortalarında ona yazmak geldi icimden. O da cevap yazdı hemen.. Hani arkadaşız ya..Ondan...Onunla konuşurken o kadar rahatlıyorum ki.. Cok sacma..Az önce ağlayan ben birden yüzümde aptal bi gülümsemeyle telefonuma bakarken yakalandım aynalara..İstesem de ağlamak gelmedi icimden..Şu an onunla konuşuyorum. Bana yazıyor. Nasıl mutsuz ola bilirim ki ? Hangi göz yaşı önüne gece bilir bu mutluluğun ? Ne kadar da sacma bir durum DOSTUM...
Yazdı: Tural Nağıyev
Türkceye Çevirdi: Lale Babayeva
