მილა თვალებს ახელს და ხედავს ნაცნობ ოთახს...თვალები გაუდიდდა როცა მიხვდა ჯანგკუკის ოთახში იყო...
თავის თავს დახედა და ეგრევე გაახსენდა რაც მოხდა გარაჟში...მილა - ეგ ნაბიჭვარი! ისევ გაიქცა!უნდა მოვკლა! (დაიყვირა)
ხმაზე კარი უცბად გაიღო...
ჯანგკუკი - რა ჯანდაბა გჭირს? რა გაყვირებს...
მილა - უნდა წავიდე!მილა დგებოდა როცა ჯანგკუკმა ხელებით დაიჭირა და ისევ უკან დააწვინა...
ჯანგკუკი - არსად არ მიდიხარ! ტყუილად არ გადავარჩინე შენი ტრაკი!
მათი სახეები ერთმანეთთან ძალიან ახლოს იყო და ებღვირებოდნენ ერთმანეთს...
მილა - რაღაცა მაქვს დასამთავრებელი!
ჯანგკუკი - მაგრამ ახლა არა! ახლა გაიღვიძე.. შეგიძლია უბრალოდ რომ დაწყნარდე? ( გააგრძელა ყვირილი )
მილა - როგორ მეუბნები რომ დაწყნარდე,როცა მშობლები მომიკლეს? ( დაიყვირა)
ჯანგკუკი - ეხლა მისმინე, ყველას გვყავს ადამიანები ვინც დავკარგეთ...ნუ მოგაქვს თავი,რომ შენ მხოლოდ ერთადერთი ხარ!
მილა - რა ნაბიჭვარი ხარ!ჯანგკუკმა გაუშვა მიას ხელები და წამოდგა...
ჯანგკუკი - კი ნაბიჭვარი,რომელმაც გადაგარჩინა!
მილამ თვალები გადაატრიალა...
ჯანგკუკი - რა? არც "მადლობა ჯანგკუკ რომ გადამარჩინე"?
მილა - მადლობა რომ გადამარჩინე იდიოტო...⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬛⬛⬛⬛
VOCÊ ESTÁ LENDO
გადარჩი ცოცხალი! ( დასრულებული)
Fanficაპოკალიფსი... სადაც ყველა ცდილობს თავის გადარჩენას !🔞