Pregnant by Mr. Chua [BXB] [M-PREG] |✔️

CHAPTER 22

Khian's POV.

*/Kringggg

Tunog ng alarm ko dahilan pata magising ako. Pagkatingin ko sa relo ko ala 6 emedya na ng umaga kaya bumango narin ako para mag ayus. Lunes pala ngayon kaya may pasok ako sa umaga. Pagkatapos kung ayusin ang higaan ko dumeritso agad ako sa banyo para maligo at gasin ang daily routine ko.

Makalipas ang ilang minutong paligo nag bihis narin ako ng uniporme. Pagkatapos ay lumabas ng kwarto at dimeritso sa kusina para magluto ng lucky me. Oo yun nalang kasing natira kaya yun nalang ang lulutuin ko. Nakapagsaing narin ako ng kanin.

Habang niluluto ko ang pancit  ay naluto narin ang kanin. Pagkayapos kung lutin ang lucky me ko. Inihanda ko narin ang pinggan sa lamesa sabay upo roon at magaimulang kumain.

Makalipas ang ilang minuto ay natapos narin ako kaya niligpit kona agad ang pinag kainan ko pagkatpos ay nagsipilyo narin.

Pagkatapos kung magsipilyo ay nagsuot narin ako ng sapatos bago lumabas ng condo ko sabay lock dito.

Tinatahak ko ngayon pababa ng 2nd floor kung saan nakita ko si manang na nagwawalis.

"Magandang umaga manang Fe" Saad ko sa kanya. Napalingon naman siya sakin.

"Magandang umaga rin sayo iho, ay changa pala may lalaking pumunta rito kanina" Saad niya.

"Sino naman yun manang, nagpapakilala poba siya sa inyo? " Taka kung tanong. Sino naman ang taong maghahanap sakin.

"Nako hindi eh, pero namukhaan ko siya, siya yung lalaking pumunta dito nong nakaraang araw. Oo tama nga siya nga iho" Saad nito. Bat naman pupunta si sir Derick dito? Isa pa wala naman siguro siyang kailangan sakin diba? Pero bat niya ako pinuntahan dito?

"Ahh ganon ba manang, ayy sige po mauuna nako baka malate pa ako eh bye manang Fe" Paalam ko bago naglakad at lumabas ng gate.

Pumara naman agad ako ng Jeep sabay sakay dito. Habang tinatahak namin ang daan kung saan ang paaralan na pinapasukan ko. Diko maiwasang di mag isip ng kung ano about kay Sir Derick. Oo di ako manhid na alam kung may pagtingin si sir Derick sakin dahil nahahalata ko yun pero ayaw kung masangkot sa anong gulo. Idagdag mopa itong kasalanan ko kay Sir Vlad. Na diko alam na magkapatid pala ang dalawa. Ayaw kung magkaroon ng conflict sa kanila na ako ang dahilan.

"Dito lang po manong! " Saad ko kaya pumara naman ito kaya bumaba narin ako pagkatapos kung magbayad.

Di rin nagtagal pumasok narin ako sa gate chaka naglakad papuntang room ko.

Makalipas ang ilang minuto. Narating ko narin ang room namin kaya pumasok narin ako. Buti wala pa si sir Vlad, lalo na gusto ko muna siyang iwasan ngayon. Alam kung mahirap lalo nat adviser namin siya. Pero gagawin ko parin.

Dumeritso agad ako sa upuan. Andito narin pala si Caley. Pero ang pinagtaka ko, di man lang niya ako tinapunan ng tingin. 'Galot ba siya? ' uan agad naisip ko pero benaliwala ko nalang baka wala lang sa mood.

"Hi Caley" Saad ko. Nadismaya ako dahil hello di man lang siya sumagot. Imbis na mag isip ng kung ano umupo nalang ako. Isa pa malapit sa bintana ang upuan ko kaya doon ang atensyon ko  sa labas. Sa plaza.

"Good morning students" Nagulat naman ako sa boses nayun kaya agad kaming tumayo lahat sabay bayi pabalik sa kanya pero nakatinhin siya sakin dahilan para mapayuko ako. Sa paraan ng pagtitig niya ay parang may nagawa akong kasalanan na ikina gagalit niya.

"Okay seat down let's continue our topic last meeting" Saad niya kaya nagsimula narin siyang mag discuss. Gusto ko sana makinig pero wala akong gana ngayon. Lalo nat ang cold ni Caley sakin.

'Mamaya ko nalang siya tatanungin. Oo nga para naman alam ko ang dahilan niya. Sana naman sabihin niya sakin. Isa pa kaibigan ko siya. Siya lang naging kaibigan ko dito. Si Steffy naman di na namamansin kaya malungkot ako na pati si Calwy di na ako papansin—

Nagulat nalang ako ng may sumigaw sa pangalan ko.

"MR. MONTEMAYOR!" sigaw niya dahilan para mapatingin ako sa kanya na may gulat.

"Are you listening? May bumabagabag ba sa isip mo at dika nakayingin sakin? " Seryuso niyang sabi.

"Ahmmm sorry po si—" Diko natapos ang sasabibin ko ng bigla siyang sumingit.

"Go to mu office before you go home. So let's continue" Saad niya. Ewan ko pero kinakabahan ako sa maaraing mangyari pag pumunta ako sa opisina niya. Na para bang malalagot ako pag puminta ako mamaya.

Wala akong choice kundi makinig sa discussion niya. Pero di parin mawala ang nakaw tingin niya sakin. Kaya habang nakatingin siya yuyuko naman ako para di mamasdan ang mukha niya.

OPEN FOR CRITICISM

Don't forget to vote