Pregnant by Mr. Chua [BXB] [M-PREG] |✔️

CHAPTER 31

[⚠️Grammatical errors ahead⚠️]

Vlad's POV.

"Doc how is he? Di naman malala ang kalagayan niya diba? " Alala kung tanong dito. After that incident. Agad agad ko siyang dinala sa malapit na ospital difo sa probinsiya nila. Diko kakayanin kung may masamang mangyari sa kanya.

"Don't worry Mr. Chua, the patient is in a good condition naman. Because of stress kaya siya nahimatay. And one more thing. He's also pregnant" Nagulat naman ako sa huli niunag sinabi.

"Y-You what!? " Gulat kung tanong dito. I mean how can he get pregnant eh alam ko namang lalaki siya?

"How can you say that he's pregnant? Eh alam naman nating lalak-" Diko natapos ang sasabihin ko dahil bigla siyang sumingit

"Yes Mr. Chua. Dahil we examine him. And we research about his condition at doon namin nalaman na he's a carrier person. May dalawang organ na meron sa kanya. And because he's pregnant. Mas active ang female organ niya. Alam kung di pa niya alam ang kalagayan niya. Dahil isa siyang carrier. Mahirap at delikado ang katulad nila na magdadalang tao. At buti nga ay nadala mo agad siya dito. Kung hindi mapapahamak ang ang nasa sinapuounan niya. Pati natin siya." Saad nito. Wala akong masagot. Alam kung di kapanipaniwala. Pero nangyari na ang nangyari. Buntis na siya. At-

"So, may alam kabang nakatalik niya? " Tanong niya kaya napalingon naman ako sa kanya.

"I'm he's boyfriend. And yes ako ang ama ng pinabubuntis niya." Saad ko bigla naman niya akong kinamayan.

"Congratulations Mr. Chua. And remember masilan ang pagbubuntis ng katulad niya. At dapat iwasan niya ang ma stress. And this is my calling card. Call me for weekly check up." Saad pa niya. Tinanggap ko naman ito.

"Okay Mr. Chua i need to go, marami pa akong pasyente. And congratulations again bye" Paalam nito. Tumango naman ako sabay nagpasalamat. Kaya bumalik narin ako sa room kung saan si Khian nakahiga ngayon.

Pagkapasok ko sa kwarto. Diko alam na gising na pala siya. Kaya napalingon naman siya pagkapasok ko. Pero sa paraan ng tingin niya sakin. Makikita mo parin na galit siya. Paano pa kaya kung malaman niyang magkakaroon na kami ng anak? Paano ko ipapaliwanag sa kanya. Matatanggap ba niya?

"Are you feeling better now? Wala vang masakit sayo? " Tanong ko agad pagkalapit ko sa pwesto niya.

"Okay nako, pwede kanang umalis, kaya kung mag isa" Saad pa niya. Nainis naman ako sa sinabi niyang yun. Ngayon pa na dala niya ang anak ko sa sinapupunan niya.

"No, i won't leave you here alone kahit pa pagtabuyan moko, di ako aalis" Pagmamatigas ko.

"Pwede ba Vlad. Kitang mong andito nako oh? Nakahiga sa hospital bed ng dahil sayo! Ikaw naman talaga ang dahilan ng lahat ng ito. Dahil na stress ako sayo kaya kung ayaw mobg magalit ako sayo umlais kana! " Sigaw pa niya. Pero diko siya pinakinggan. Di ako umalis sa kinauupuan ko. I won't leave him.

"Just take a rest di nakakabuti sa bata ang stress" Saad ko sa kanya. Doon ko na realize kung anong sinabi ko.

"A-Ano? Anong bata pinagsasabi mo? Sa tingin mo buntis ako? Hahahha nagpapatawa kaba? Lalaki ako pre anong bata pinagsasa-

" Yes Khian, you're pregnant i know mahirap paniwalaan, ganon din ako nung sinabi sakin ng doktor na siya mismong tumingin sayo. You're one of a carrier na lalaking kayang magdadalang tao. Khian please maniwala ka sakin. Kaya ayaw kung ma stress ka dahil yun ang dahilan bat ka nahimatay. And I'm sorry because of me nangyari ito sayo. I'm so sorry Khian, sana mapatawad moko. This is all my fau-" Diko natapos ang sasabihib ko dahil bigka siyang nagsalita.

"Wag mo ng sisihin ang sarili mo, nangyari na ang nangyari. Dahil din naman sakin kaya ako nabuntis. Na hanggang ngayon di parin ako makapaniwala bat nangyari yun. Pero kailangan kung tanggapin. Andito na eh. Magiging papa nako. Pero paano pag aaral ko?, pano yung pangarap ko Vlad?" Saad niya habang umiiyak. Kaya agad naman ako lumapit sa kanya sabay niyakap ng mahigpit.

"Shhh don't cry, makakasama yan sa sitwasyon mo, don't worry homeschooling kana muna in my house" Saad ko napabitaw naman ako ng yakap dahil sa sinabi kung dun siya titira sa bahay.

"Anong bahay niyo, sinadya mo talagang buntisin ako no para mas maaasar mona ko pag sa babay niyo na ako nakatira" Bulyaw niya sakin.

"No it's not what i meant okay, nag aalala lang ako para sa inyu ni baby, gusto kung makasama ka para mabatayan kita ng maigi." Totoo kung ani dito. Yan talaga ang plano ko pagkalabaspagkalabas namin sa ospital nato.

"Pero paano si mama? Kailangan ni mama malaman ang kalagayan ko baka mag aalala yun sakin" Saad pa niya.

"Okay fine, magpapaalam mona tayo sa mama mo bago ka lilipat sa bahay ko." Tango lang siya. Buti naman kasi gustng gusto ko na talaga siyang makasama sa iisang bahay. And lolo, i need to call lolo later and explain it to him at sasabihin ko narin ang rason bat ako uuwi kasama si Khian. Alam kung di agad maniniwala si lolo pero alam kung wala rin sitang magagawa. Lalo na't apo narin niya ang magiging anak namin ni Khian.

"Nagugutom ako" Biglang sabi niya kaya napatingin naman ako sa kanya habang nakangiti.

"Okay I'll buy you a food to eat. Anong gusto mong kainin?" Tanong ko sa kanya. Nag iisip naman siya. And it's makes him cute while he thinking about something.

"Ahmmm yung sinigang na maasim na maasim. Gusto ko yun Vlad" Masaya niyang sabi kaya napangiti narin ako.

"Okay ill buy you some juat wait me until i get back okay? May kailangan kapa bang guatong kainin para ma isa kuna lahat" Saad ko.

"Hmmm wala na yun lang dapat maasim hah sige na bilisan mo nagugutom nako eh" Saad pa niya. Kaya diko maiwasang di maging masaya sa inasta niya ngayon. I wish na sana ganito nakang siya lagim so sweet.

"Okay, okay, wait me here. Bibili nako. Wag kang gumalaw ng gumalaw okay? " Bilin kopa. Tumango naman siya kaya umalis narin akoako para bilhin ang hinihingi niyang sinigang.

************************************************************

Don't forget to vote!!!