Pregnant by Mr. Chua [BXB] [M-PREG] |✔️

CHAPTER 37

[⚠️Grammatical errors ahead⚠️]

Khian's POV.

"You're in a good condition naman, but it doesn't mean pwede kana magpagod, remember bawal kang ma stress." Saad ni Doc. Oo andito kami ngayon sa OB clinic para mag pacheck up.

"Remember what doc told you Khian, don't stress yourself okay? " Saad pa ni Vlad.

"Tssk... Baka nakalimutan mong ikaw lang naman nagbibigay stress sakin" Inis kung ani sa kaya. Napatingin naman si Doc sa kanya. Kaya napakamot naman siya sa batok.

"Why is that Mr. Chua? Ayaw mo naman sigurong mapahamak ang mag ama no diba? So please don't stress him kung ayaw mong mapahamak sila" Saad pa ni doc sa kanya. Tumango naman siya. Yan ang bagay sayo. Masyadong epal.

"Here's your vitamin Khian, i want you take this vitamin so that di lang ikaw pati si baby magiging healthy rin." Dagdag pa niya sabay lahad sakin ng vitamins. Kinuha naman ni Vlad yun.

"And thank you for coming see you next week okay? Kasi may pasyente pako eh see you" Paalam ni doc bago lumbas ng kwarto. Naiwan naman kaming dalawa.

"Let's go, you need to rest already" Saad pa niya. Tumango naman ako bilang pagsang ayun bago tumayo kaya hinawakan naman niya ang kamay ko palabas ng kwarto.
.
.
.
.
.
.

"Be careful okay" Saad pa niya sabay alalay sakin maglakad. Ewan ko dahil sa ibis ko sinapak ko siya.

"Ano sa tingin mo? 9 months na itong tiyan ko para maging ganyan ka sakin? Hoy 3 weeks palang wag kang ano jan. Kaya ako na eestress eh dahil sayo" Saad ko sa kanya.

"I'm sorry okay, gusto kolang masanay na alalayan ka kapag malaki na talaga yang tiyan mo. You don't know how happy i am now, kaya please hayaan mokong gawin ito sayo" Saad pa niya.

"Ewan ko sayo, bahala ka na nga sa buhay m—" Diko natapoa ang sasabihin ko dahil pagkaharap ko nakita ko si Derick. Oo siya nga pero makikita mo sa mga mata niya ang lungkot sa diko malamang dahilan. Lumapit naman siya sa pwesto ko.

"Khian, dito lang pala kita makikita, namiss kita" Saad pa niya pero sa paraan ng pagsasalita niya, may halong lungkot ito.

"Derick? What are you doing he—"

"Bakit kuya? Wala naba akong karapatan para pumunta dito sa mansion mo? Wala naba akong karapatan para makita si Khian? Kuya, ilang araw akong malungkot, at pagod tas ngayon nagsasama na pala kayo? Diko man lang alam?" Saad niya haggang sa nakita ko nakang natumulo na ang mga luha niya sa. Umiiyak siya.

"I'm sorry okay, dipa panahon para malaman m—"

"Kailan ba ang tamang panahon kuya? Kailan koba dapat malaman ang totoo? Kapag asang asa nako na maging akin si Khian? Kapag ba nasasaktan nako ng subra? Sabihin mo sakin? Kailangan koba dapat maramdaman ang lahat ng yun! " Sigaw niya kaya diko maiwasang di siya hawakan. Nagulat naman ako dahil winaksi niya ang kamya ko kaya medyo nasaktan ako. Napatingin naman si Vlad sakin dahil sa nangyari ng bigla nalang nagiba ang timpla niya.

"Don't you ever do that to Khian Derick!! " Sigaw niya dito.

"Derick, magpapaliwanag ako sayo tara sa loo—" Diko batapos ang sasabihin ng bigka nakang siyang nagsalita.

"No need, sapat na ang nakita ko para maniwala Khian, sapat na dahilan ito para magparaya ako, alam ko naman na dika talaga para sakin, ako lang tong nagpakatanga na sana magustuhan mo rin ako, umaaasa ako na mangyayari ang lahat ng pinangarap ko na kasama ka, pero alam kung wala ng pag asa na mangyari payun, diba nga kapag mahal mo ang isag tao, tas di siya para sayo, matutu kang tanggapin at ipaubaya siya  sa taong magpapasaya sa kanya. Khian, hahayaan na kita sa gusto mo, kuya, alagaan mo si Khian para sakin" Saad niya bago nagsimulang ngalakad paalis.

Hahabulin ko sana pero pinigilan ako ni Vlad. Kaya nilingon ko naman siyang may inis.

"Pwede ba bitawan moko. Alam mo naman na di tama ang nasa isip ni Derick, Vlad dahil sakin kaya siya nagkagano—"

"Shhhh... Don't mind him kaya niya ang sarili niya. He's old enough to accept the fact kaya ikaw naman pumasok kana sa loob, you need to take a rest remember? " Natahimik naman ako sa sinabi niya. Pero naguguilty parin ako dahil sakin kaya siya umiyak ng ganon. Pero mas mabuti ngang kalimutan niya ang nararamdaman niya sakin. Lalo nat naguguluhan narin ako kung ano itong nararamdaman ko kay Vlad. Diko alam pero may kakaiba sa puso ko na kailangan kung malaman kung ano yun.

Derick's POV.

"Fvck, fvck, FVCK!! B-bakit? Bakit kailangan kung maramdaman ang ganitong sakit? Gusto kolang naman maging masaya pero bat pinakait ng tadhana si Khian sakin? Ano bang wala sakin na meron si Kuya Vlad? Diba ako pwedeng mahalin? Hah?" Saad ko sa sarili habang patuloy na dumadaloy ang mga luha sa mata ko.

Nandito ako sa bar, para mag inom at maglasing, gusto kung makalotan lahat ng nararamdaman ko kay Khian, kaso ang hirap, siya parin ang nasa isip ko. Imahi niya parin ang nasa utak ko. Kaya paano ko siya makakalimutan ng ganon kadali ni kahit puso ko siya lang ang sinisigaw.

Sampong case ng beer na ang naubos ko kaya maramdaman ko naring lasing nako. Pero patuloy parin ako sa paglagok ng alak. Gusto ko pagkagising ko. Makalimutan ko lahat ng nangyari at feelings ko para kay Khian, dahil ayaw ko ng umasa pa na maging akin siya, dahil alam kung madaya siya sa piling ni Kuya. Magsama sila.

Naramdaman ko nakang na naiihi ako kaya tumayo naman ako. Kaso di ako makatayo ng maayus. Na aaoutbalanaced ako dahil narin sa lasing ako kaya diko ako makayos sa paglalakad.

Hanggang sa bigla nakang akong nabangga dahil para matumba ako. Naramdaman ko nalang na nakadikit na ang labi ko sa llalaki habang nakapatong ako sa kanya.

Vote, comment and share.

A/N
Sa tingin niyo, sino kaya ang nakabyngguan ni Derick?. Ang tao ba ito ang paraan para makalimutan niya kung ano ang nararamdaman niya towardd Khian? Abangan natin kung sino siya. To be continue......