Ölüm Girdabı

𝐁𝐨̈𝐥𝐮̈𝐦 𝟓

Küllerinden doğanların hikayesi hep acıklı mıydı? Herkes perperişan, herkes masum muydu?

Şu an ben masum olduğum halde mi buradaydım yoksa masum olmadığım için mi buradayım?

Tırnaklarımın arasında günahlarla yaşıyorum ve şeytan o kirlere ev sahipliği yapıyor.

Tanrı günahlarımın bilincinde.

Etrafım iblislerle dolu ve tek melek benim.

Tanrı savunmasız olduğumun bilincinde.

"Nasıl?" dedim dümdüz bir sesle.

Celladım uzun bir yolda bane eşlik etmişti.

"Ahen işte o." Şali bardakları tekrar doldurdu. "Sana bir şey demediyse sakın ses etme Elza. Ya seni ilk kez burada gördüğü için susmuştur ya da o an canı öyle davranmak istemiştir."

"Sen Ahen'in gözlerinin yeşil olduğunu söylemiştin, bu adamın gözleri mavi Şali." mavi gözleri geldiğim ilk gün görmüştüm.

Şali gözlerini devirerek bana baktı. "Elza uzaktan yeşil seçmişim. Yakınına girme cesaretim ve fırsatım hiç olmadı."

Kristal bardakların hepsini doldurdu, toplamda iki tepsiydi.

"Bana yardım et hadi, bir tanesini alda şu lanet gece bir an önce bitsin." bir tepsiyi bana uzattı.

Kafamı salladım. "Ben onlara hizmet etmek istemiyorum."

Şali kaşlarını çatarak bana baktı. "Sence ben bu durumdan memnun muyum güzelim? Bende istemiyorum ama zorundayım ama sen zorunda değilsin, sadece burada ki canın arkadaşına yardım ediyorsun varsay."

Bütün bu katillere hizmet etmek istemiyordum.

Şali gözlerime yalvarırcasına baktı, "Hayır." dedim tekrardan direterek.

Şali kafasını salladı. "Tamam," dedi dudaklarını büzerek. "Buradan ayrılma bari." tepsiyi eline aldı ve bana son kez üzücü bir bakış attı. "Alındım ama haberin olsun."

Omzumu silktim. Bunun dışında her şeyi istese yapabilirdim.

Son kez bakışları bende oyalandı ve elinde tepsisiyle devam etti. Ellerimi tezgaha yasladım.

Buradakiler ikiye ayrılmış gibilerdi. Birileri hallerinden o kadar memnundu ki, sanki yaptıkları şeyler dört dörtlüktü.

Bir kesimse sanki hayat memat meselesi gibi bu işte çıkan her pürüzü kendi dertleri ediniyor gibilerdi.

Neden, diye sordum. Neden bunca insan sadece tanrının o insanları cezalandırmasını beklemiyor ki?

Etrafımı inceleyen gözlerim bir kısma takıldı.

Ahen.

Bir bir cehennemdeydik ve bu cehennemin baş iblisi Ahen'di.

Bu şehri kuran kimdi?

Tamam, bizi Ahen yönetiyordu ama asıl intikam perisi kimdi?

Kim onun canını bu kadar yakmıştı ki, o bu kadar gaddarlaşmıştı?

Canı yanan her insan bir iblise mi dönüşürdü?

O zaman benim cehenneme hükmetmem gerekirdi belki de?

Ahen'e sabitlediğim gözlerim biraz daha üzerinde oyalandı.

Aniden kafasını çevirdi.