Her insan sevmiştir, sevilmiştir... Ben sevilmenin ne demek olduğunu bilmiyorum, bazen hayata karşı pek şansımın olduğunu düşünmüyorum, insanlar illaki birileri tarafından sevilir değil mi?
Ama ben bu duyguyu hiç tatmadım ne ailemden ne de arkadaşla...
Ve meşhur İstanbul'a varmış durumdayız. Eşyalarımız'ın bir çoğu İzmir'de kaldı. Ve burada döşeli bir sitede kalıcağız bir süreliğine. Halam ve eniştem İzmir'deyken burada bir villa beğenmişler. Villaya Uygun eşyalar seçince ye kadar burdaydık.
"Anahtarınız Karun bey."
Eniştem geçici olarak kalıcağımız sitenin anahtarını alıp asansöre doğru yürüdü, bizde onu takip ettik. Asansör durunca 330 nolu dairede kalıcağımızı öğrendim. Eniştem kapıyı açarak bizim girmemizi bekledi. Ne kadar istemesem de bu şehirde olmayı, kalıcağımız yeri heyecanla karşıladım . İçeri girer girmez etrafı incelemeye başladım İstanbul'un en güzel manzarasına bakan camlar boydan boya tüm duvarı kaplıyordu, daha çok altın sarısı renkler hakimdi. Amerikan mutfağına sahipti ,gerçekten güzeldi. Ferahlatıcı bir havası vardı buranın, malesef geçici olduğu için hazır döşenmiş odalardan birinde kalıcaktım. Tüm odaları sırasıyla gezdim, sondaki odaya da bakınca kocaman bir balkona sahip olduğunu gördüm diğer odalarda da benzer manzara vardı fakat buradaki oda bir akvaryumu andırıyordu. Geçicide olsa bu odada kalmayı planladım. Odaya daha çok krem rengi hakimdi, krem rengi raflar boştu. Yatak örtüsü sade beyaz rengi ile süslenmişti.
"Beğendin mi?" Halam da yanıma geldi ve odayı incelemeye başladı.
"Geçici bir süreliğine de olsa beğendim."
Öyle gözü yükseklerde olan insanlardan asla olmadım, bazen ufak şeyler ile de yetinmeyi bilmek lazımdı.
"Evi en fazla 1 hafta ya kadar döşemiş oluruz, okul giysilerini de sipariş ettim bugün gelir."
İzmir'den dönmeden önce hemen okul nakilimi yaptırmıştık, Halam'ın dediğine göre bir koleje kayıt ettirmişti eniştem beni. Özhan koleji. İnternetten pek arama gereği duymadım büyük ihtimalle tekrardan okul değiştirecektim. İllaki canımı sıkan birşey olurdu.
"Ama bu sefer kimseye bulaşmiyacaksın. Bunun için bana bir söz ver."
Halam artık herhangi bir sorun olmasını istemiyordu, artık sorunsuz bir hayat istiyordu. Ama bu pekte mümkün gibi gelmiyordu bana, yarın yeni okula başliyacaktım. Pek heyecanlı değilim açıkçası hatta daha yeni geldiğim bir şehirde neden hemen okula başlıyorum! Bu oldukça saçma.
"Ayşe Sultan bana kalırsa zaten sorun çıkarmam ama karşımdaki insanlar beni kışkırtıyor ve beni o duruma getiriyorlar, anlicağın suç benim değil." Halam bana kınayan gözlerle bakıtı.
"Sen hiç akıllanmiyacaksın öyle degil mi?" Diyince aslında o kadar da laftan anlamayan bir insan olduğumu düşünmüyorudum. Halama sevimli olduğunu düşündüğüm bir surat ifadesi bürünüp baktım, halamsa cadı görmüş gibi yüzünü ekşitti ve odadan çıktı.
Akşam yemeği için dışarı çıkacaktık bende odamda hazırlanmaya başlamıştım, en fazla 1 haftalık kalıcağımız için sadece giysilerimi yerleştirmiştim. Geri kalan esyalarıma dokunma gereği duymadım sadece ihtiyacım olanları dizdim. Şuan ise üzerime bebek mavisi , dizlerimin iki karış üzerinde askılı bir elbise giydim, gümüş bir tekbant ile tamamladım elbisemi. Hafif bir makyaj yapıp saçımı taradım ve açık bıraktım hafif uzun olan kupelerimi de takınca tamamlanmış oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
