Fotoğraf Kabini /Chanmin\

10. Bölüm

Keyifli Okumalar...

Oy sınırı 38+

Zaman benim için durdu.

Onun için yeniden aktı.

Benim dünyam yıkıldı.

Onun dünyası kazandı.

Damarlarımdan gezinen o duygu pişmanlıktı. Söyledikleri beni yaptıklarıma pişman etmişti. Ergen Seungmin'in tarafını tutan ben aslında Ergen Seungmin'i suçlamam gerektiğini öğrendim.

"İyi geçer mi bilmiyorum ama iyi geceler Min...artık dinlenme zamanı"

O kucağında beni restorana hatta eve kadar taşıdığında kulağıma fısıldamıştı o derin sesiyle.
~~~~~~~~

Gün ağarmaya başlamıştı ama benim gözüme gram uyku girmemişti. Öğrendiğim acı gerçekler beni uyutmazken bir zamanlar beni huzurlu hisseden odam şimdi üzerime üzerime gelerek beni sıkıştırıyordu. Dört duvar arasında kalmaya daha fazla dayanamayan ruhumla sırtımı yasladığım yatak başlığından çekip yataktan çıkmıştım.

Ses çıkmasın diye parmak uçlarımda odamdan ve evden çıktığımda hava tam aydınlanmamıştı. Güneş gittiği ülkeleri bırakmak istemiyor gibiyken sanki burayıda görmek ister gibiydi. Mavi denizin üzerinde oluşan kızıllık tüm göğe yayılmış eşsiz bir manzara gözler önüne serdiğinde ne yapacağımı bilmiyordum. O oda nefesimi kestiği için biraz temiz havaya almaya çıkmıştım ama beni geri planda bırakmaya meyilli aklım, aklıma gelen düşüncelerini hiç tekin olmayan şeyler söylerek ne yapmam gerektiğini emrediyordu.

"Ahh cidden kafayı yememe az kaldı."

Dağılmış saçlarımı daha çok dağıtıp yaslandığım korkuluklardan ayrıldığımda aklımla birlik olan ayaklarım beni evin bahçesinden dışarıya çıkarmıştı. Deniz dün geceye göre daha durgunken rüzgar hâlâ aynı sinirliliğini koruyordu. Kulaklarımdan içeriye giren hava tüm tüylerimi havaya dikmişti.

"Sende aklımla bir oyun içerisindesin değil mi?"

Yürüdüğüm yolda balık için tekneyle mavi denize açılacak kişilerin şaşkın bakışlarını umursamadan kafamı eğip çıplak bacaklarıma bakıp konuştuğumda nereye gittiğime dair gerçekten hiçbir fikrim yoktu.

Aklım ve ayaklarım beni bu oyunda saf dışı bıraktı.

Teknenin çıkardığı yüksek ses kaybolana kadar yürüdüm, güneş en sonunda diğer ülkeleri bırakıp bize geldiğinde de yürüdüm. Sadece yürüdüm. Ayaklarım beni turuncu çizgileri olan yatın önünde durduğunda ise durdum.