Fotoğraf Kabini /Chanmin\

13. Bölüm

Keyifli Okumalar...

Bundan sonra bölümleri uzun tutacağım umarım okurken sıkılmazsınız ve oy sınırı 52+ yani büyük sayılar vermiyorum ama genede sınırın dolması birkaç günü buluyor. Ben burada yeni bölümü yayınlamak için sabırsızlanıyorum jsgsjwhwkwhwwjhw

Soğuk ve derin siyah su beni dibe çektiğinde korktum ama korkmama rağmen tepki veremedim, çırpınamadım, kulaç atmadım, yüzeye çıkmaya çalışmadım sadece ama sadece siyah derin suyun beni savurmasına izin verdim.

"Seungmin!"

"Sanırım...sanırım ben yanlışlıkla sana aşık oldum güzel çocuk. Yanii galiba yanlışlıkla olmadı ama ben sana aşık oldum."

Kulaklarımda aynı anda biri şimdiki diğeri geçmişteki Chan'ın boğuk sesi yankılandığında küçük balıkların arasında daha çok dibe battım ve ben dibe battıkça nefes alma ihtiyacı bedenimi buldu.
~~~~~~~~

Soğuk su iğne gibi vücuduma batarken bende batıyordum, alabora olmuş bir gemi gibi yavaşça dibi boyluyordum. Gözlerim açıktı, denizin üzerinde duran yatın ışıklarını silik bir şekilde görüyordum ama neden kulaç atmadığımı ya da yüzeye çıkmak gibi bir gayret göstermediğimi bilmiyorum.

Yanımdan geçen küçük balıklar denizin yüzeyinde oluşan derin sarsıntıyla uzaklaştıklarında bana doğru gelen bir beden gördüm.

Beynim şoka girsede, aklım intihar etsede, kalbim bana tavır alsa dahi bana yaklaşan bedenin kim olduğunu anlamayacak kadar değildim. O bedenin sahibi iki elini öne uzatarak bana biraz daha yaklaştığında kalbim tavır almayı kesti.

Chan sonunda bana ulaşıp eliyle elimi tuttuğunda dibi boylamayı kestim. Turuncu saçları suyla beraber daha açık renk olunca beni kendisine çekip bir eliyle belimi tutup diğer elinide yanağıma koyarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Anlamazca öyle durduğumda belimi sıkıp gözleriyle birleşmiş dudaklarımızı gösterdi.

Dudaklarımın üzerindeki baskıya rağmen dudaklarımı araladığımda ağzımın içine onun nefesi girdi. Dayanılmaz olan soğuk su, ağzıma giren nefes, ve bedenlerimizi zorlukla yukarıya çıkaran Chan durmuş beynimi tekrar çalıştırdı. Kendime geldiğim gibi yukarıya çıktığımız için gözümün önüne düşen saçları kafamla dağıtıp ellerimi onun omuzlarına koyarak kendimi ondan ayırdım.

Chan her ne kadar nefesini kontrol etmede iyi olsada hem beni hem kendisini yukarıya çekmek zaman kaybıdı. O, o kadar dayanabilir miydi bilmiyorum ama ben dayanamazdım. Ayaklarımı harekete geçirip yukarıda görünen yatın silik ışığına kadar yüzdüğümde hemen yan tarafımdan o da geliyordu.