FELÇ

BÖLÜM 8

Medya:Erkin'in arabadaki hali

Son kıyafetleride valize koydugumda-ne kadar başarısız olsam da-sağladığını fark ettim ve istemsiz olarak yüzümü astım. Kapının kenarında bana bıyık altından gülümseyen Erkini fark ettim.Inatlastim o bavula o kıyafetler sığacaktı!Burnuma dolan parfüm kokusuyla gözümü kokunun olduğu yöne çevirdim. Artık ne kadar sinirliysem Erkin dudaklarını birbirine bastırıyordu gülmemek için. Sonunda gülmeyi bırakıp yardım etmeye başladı.Ikimiz aynı anda aynı bavulun üstüne oturup kapanmasını umuyorduk.Kac dakika gecti bilmesemde eğlenceli geçmişti en sonunda birbirimize olmuyo der gibi bakıp kahkahalarla gülmeye başladık.Kafamiz güldügumuzden dolayı aşağı doğru inerken birden bavul kapandı bu arada hemen fermuari aradım tam Erkinin bacağının yanındaydi fermuar.Erkin halen sırıttigi için bavulun kapandığının farkında bile değildi elim bacağına deyince birden şaşırmış haline büründü. O kadar kaptırmıştı ki kendini bavulun kapandığını dahi görmemişti.Elimi hızlı hareketler ile fermuarin olduğu yerden tersi yönünde hareket ettirdim.Kalkip egilerek bavulu kaldırdım. Erkin hala put gibi duruyordu. Sonunda valizi dik bir konumda kapının yanına koyduktan sonra anneannemin yanına veda etmek için terliklerimi şiklete şiklete yürüdüm.Onu uc günlüğüne de olsa yardimci ile bırakmak istemiyordum ama o da ısrar etmişti yoksa hiç gider miydim? Sırf onun kalbini kirmamak için kabul etmiştim. Odasına kapidan baktigimda yardımcı kadın onunla sohbet ediyordu kafamı içeri doğru uzatıp

"Bölmüyorum değil mi? "
Hayır dercesine kafalarını salladilar.Niyeyse bu kadını çok sevmiştim sonuçta benim gösterdiğim ilginin daha fazlasını hatta çok çok fazlasını gösteriyordu. Anneannemin yatağının yanına oturarak elini iki avcumun içine alıp öptüm

"Biz birazdan çıkacağız seni çok ozleyecegim."
Gözümü yardımcının üzerine dikip

"Anneannem size emanet."gülümseyerek gözlerini 'evet'dercesine yumdu.
"Anneannecim ilaçları almayi unutmuyorsun komidinin üzerinde alarm var ilac saatlerinde lütfen ilacını al."diyerek cümlemi devam ettirdim yardımcıya bakarak

"Gereken önemi verirseniz sevinirim. "
'Tabi'dercesine gülümsedi. Anneanemi operek odadan çıktım.Calan zil sesi ile kapıya dogru ilerledim.Tahmin ettiğim gibi zorla bizde tatile gidecegiz diyen grup yani Ömür, Kayla, Büş ve Evrem de gelmişti.Herkes valizlerini alarak aşağı inmeye başladı asansörün bu kadar hızlı gelmesine şaşırmistim. Anneannem ve Serraya son kez veda edeceğim diye en son evden biz çıkmıştık.Asansor normalde neredeyse bes dakikada gelirken nasıl anında buraya gelmişti Erkinin şansı felan mi diye düşünmeye başlamışken

"Ağzını kapat yoksa o çok sevdiğin kanatlı uçan hayvanciklar ağzına girecek sadece çok bekleme diye sen cikmadan önce çağırdım."iyi de asansörü çok beklemeyi sevmediğimi nereden biliyordu? Belki de tesadüfdur diyerek düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Elimdeki bavulu suruyerek asansöre ittirdikten sonra Erkinin geçmesi için yer verdim sonuçta eski bir binada az kişilik bir asansördu bavullarda bir kaç insan cussesinde sayılırdi.Uzerinde su damlaciklarinin kurumuş izi ve tozdan oluşan aynaya dönüp parmaklarimi saçlarımin arasın geçirdim. Kot sortumu ve kolsuz tisortumu duzelttikten sonra duyduğum sesle asansörun kapısını açıp dışarı attım bizi yani bavul ve kendimi. Erkin

"Aynanın karşında kendini kaybediyorsun."nedenini sorar gibi konuşmuştu

"Sadece aynaları seviyorum eğer bir şansım olsa tum evi aynalardan yapardım gerçi temizlik sıkıcı olur ama yine de ayna önemli. "diyerek gulumsedim.Iki araba gitmeye karar vermiştik.Erkinin arabasında ben Büşra ve Ömür binecekken Evrem konuşmaya başlamıştı

"Yok artık beni Kayla ile mi yollayacaksiniz biriniz gelin."deyip şirin olduğunu düşündüğü bakışlarını attı.

"Erkin gelemez o araba kullanıyor bende gelmem Omurun morali bozuk. Aa cidden kuzum neyin var ?" Ömür omuz silkti ve ardından gözünü devirdi umursamaz gibi davranmaya çalıştığında hep böyle yapardı.