Rüyalar

317 24 5
                                        

Uyandığımda onun odasındaydım.
Fakat her yer beyazdı.
Bembeyaz odası insanı içine çekiyordu.
Tam yanımda oturmuş beyaz duvara bakıyordu.

Bana dönüp gülümsedi "Rüyanda ne gördün?" dedi, fakat ben rüyalarımı hiç hatırlamazdım. "Hatırlamıyorum" dediğimde "Çünkü benim rüyamdaydın, Ah rüyalar, insanı içine çeken ve boğan rüyalar, özgür olduğun rüyalar  birini öldürebilir veya yaşatabilirsin, özgürlük korkutucu değil mi?, Tıpkı benim rüyalarım gibi, eğer rüyandan uyanamazsan içine takılıp kalırsın, benim gibi, düşmeye devam ediyorum tıpkı Alice gibi, yere çakılacağım ve o zaman rüyamdan uyanacağım" dedi ve devam etti "O zamana kadar rüyalarımın tanrısı benim, ve yaşadığım bu zaman benim rüyalarım bu rüyaları unutmak için her şeyi yapabileceğin bir kabus veya hatırlamak için beynini yoracağın tatlı bir hayal yapabilirim"

Yerinden kalktı ve elini uzattı "Çok garip değil mi? Kabuslar akla kazınırken hayaller esen bir rüzgar gibi unutuluyor"   dedi ve ayağa kalkıp üzerindeki beyaz elbiseyle kendi kendine dans etmeye başladı.

Bana baktığında güldü.

****
En sonunda evinden ayrılıp kendi evime gitmiştim.

Onu düşünüyordum her gün her saat ve her saniye yaptığım gibi.

Uyumaya karar verdim ve gözlerimi kapadım.

****
Ertesi gün okula hazırlanıp gittim. Gelmemişti.

Öyle arasına kadar onu hiç görmedim. Öyle arasında bahçede otururken arkadaşı olan Deniz yanıma oturdu.

"Bugün gelmedi" diye söze başladı ve devam etti "Dikkatli olmalısın"

"Neden" diye sorduğumda gülerek bana baktı "Anlamıyorsun seni zehirli bir sarmaşık gibi sarıp boğacak, neden gördüklerine inanmıyorsun" dedi.

"Halüsinasyonlar gördüm. Ve neden onu sevmiyormuş gibi konuşuyorsun" dediğimde gözlerine karanlık çöktü ve konuştu "Benden birini çaldı" dedi ve kalkıp gitti.

Bakışları garipti, yalan söylüyordu. Onu kıskanıyordu.

Alin saf bir melekti...

Okuduğunuz için teşekkür ederim 💓

Sonsuza Kadar-gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin