İhtiyaç

201 10 46
                                    

İyi okumalar 🦋

Anlamıyordum, ve bu beni delirtiyordu.

Yapabileceğim en iyi şey düşünmeyi bırakmaktı. Ayağa kalktım ve onun gülümserken çektiğim bir fotoğrafına bakmaya başladım. Biraz garip geliyordu bakışları, sözleri, gözleri ve etkisi. Hep garip gelmişti, hiç kimseye benzemiyordu herşeyi kendine hastı, o bambaşka bir dünyada yaşıyor gibiydi.

Sürekli masumiyeti simgeleyen yüzü seytanlaşıyordu, fakat herşeye rağmen gün be gün daha da güzel gözüküyordu.
Bu en iyisiydi güzel olmak, güzel doğmak.

Üstümde salaş bir ev tişört vardı altında sadece kilotum vardı. Evdeydim, aşağı inip anneme baktım yerinde oturmuş hırka örüyordu eve ürkütücü bir sessizlik hakimdi.

Yanına gidip oturdum, bana bakmadı işine devam etti. "Nasılsın" diye sorduğumda yine bana bakmadı, en son ne zaman gözlerime baktı hatırlamıyorum.

"İyi" dedi, kalktım "Dışarı çıkıyorum" diye haber verdim ve odama geri döndüm. Altıma dar bir pantolon giyip, fotoğraf makinamı da alıp dışarı çıktım.

Güneş yoktu bugün, gökyüzü mavinin en depresif tonundaydı, biraz gezdim bir iki fotoğraf çekmek istedim fakat onun dışında hiç birşeyi çekmek istemiyordum ona ihanet gibi geliyordu.

Can sıkıntısı ile etrafta gezerken Deniz'in başka bir çocuk ile konuştuğunu gördüm onlara yaklaştığımda çocuğun ona "O gitti Deniz yapabileceğin bir şey yok bu Alin'in suçu değil kabullen artık" dediğini duydum Deniz ise sinirle "Hiç birşey bilmiyorsun" dediğinde çocuk "O kötü değil" dedi ve arkasını dönüp gitti.

Deniz ise sinirli bir şekilde saçını düzeltti ve oradan ayrıldı.

Alin'in etkisi herkesi sarmıştı bu çok rahatsız ediciydi o sadece benimle olabilirdi, bu zehirli düşünceler her saniye daha da artıyordu ben delirmiş miydim?

Oraya tekrar baktığımda Deniz ve tanımadığım çocuk bana bakıyordu. Korkuyla elimi başımda birleştirdim yere çöktüm.

Eve dönmeliydim. Bütün bunlar beni deli ediyordu Alin'in güzelliği, diğerlerinin sözleri..

Birden onu gördüm ihtiyacım olduğu anda hep oradaydı yanına koştum bana baktı ona sarıldım karşılık verdi. Sol yanağında ıslaklık hissettim.

Onu sıkı sıkı sardım boğacak kadar sıkı sardım.

Geri çekildiğimde bana gülümsedi. Gözleri biraz bayık bakıyordu göz bebekleri kayıyor, hafiften titriyor gibiydi.
Fakat umursamıyordum, ihtiyacım olan şeyi alıyordum.

Sevgiyi.

"Seni seviyorum, çok seviyorum" bu sözleri söylediğimde bana inanmıyormuş gibi bakıyordu "Biliyorum" yaklaşıp kulağıma fısıldadı.

Beni arkada bırakarak yürümeye başladı. Saçları hafif rüzgar ile savruluyordu. Arkasından yürüyordum, yorgundu, adımını atış şeklinden barizdi.

"Akşam partiye gideceğim gelmek ister misin?" Hafif yüksek bir sesle konuştuğunda anında "İsterim" dedim.

Güldü ve adımlarını hızlandırıp gözden kayboldu...

Merhabalarrr

Okuduğunuz için teşekkürler

Görüşürüz 🙋🏻‍♀️





Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 07, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sonsuza Kadar-gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin