Story Of Vanessa Rogers - Steve Rogers Daughter

11. Bölüm

Klaus iç çekti ve kafasını onayladı. Son zamanlarda olduğu gibi, yine Andrea ile kavga ediyorlardı. "Sadece bir gece evde kalacaksın Andrea! Göreve bakacak yüzlerce ajan var!"

Andrea iç çekti. "Önemli bir görev olmasa gitmeyeceğimi biliyorsun."

Klaus kaşlarını çattı. "Çocuklarımızdan önemli mi Andrea? Vanessa artık genç bir kız oldu, benimleyken sıkılıyor ve sürekli Alec'le olmak istiyor. Zapt edemiyorum, küçük oğlumuz artık bir şeylerin farkında. Görevlere sık gitmen onu üzüyor, ve seni özlüyor!"

"Ben de özlüyorum." dedi Andrea. "Ama yapabileceğim bir şey yok Klaus. Shield'ın bir ajanı ve lideriyim. Gitmem gereken görevlere gitmek zorundayım."

Klaus güldü. "Git! Güzel, mükemmel!" Nefesini verdi. "Çocukların yanındayım." Dedi ve aşağı inmek için kapıya ilerledi

"Sen de gidiyorsun!" dedi Andrea. "Sana hiçbir zaman bir şey söylemedim."

"Ben insanları iyileştirmeye gidiyorum Andrea! Ki çokta acil bir şey olmadığı sürece evdeyim!"

Andrea alnını ovaladı. "Sesini yükseltme. Sirius duyabiliyor."

Klaus hızla kapıdan çıkarken hırsla merdivenleri iniyordu. Vanessa iç çekti. "Sesiniz bu defa çok çıktı." Derken kardeşinin kulağına taktığı kulaklıkları düzeltiyordu.

Andrea da onun peşinden çıkarken iç çekti. Klaus'a yandan bir bakış attı. Sirius'un yanına gidip yanağını öptü. "Baban ve Nat teyzenle kısa bir işimiz var." dedi Vanessa'ya. "Gece yarısından önce döneriz. Tamam mı?"

Vanessa kafasıyla onayladı. "Alec gelecek zaten." Klaus iç çekti. "Ben varım işte." Vanessa kaşlarını havaya kaldırdı. "İyi o zaman, sen Sirius'a bakarsın biz Alec'le odama çıkarız."

Andrea kaşlarını kaldırdı. "Yok öyle bir şey. Klaus'un yanında duracaksınız."

Vanessa güldü. "Neden? Sende mi Klaus gibi kıskanmaya başladın?"

"Hayır. Alakası yok. Kız çocuğu halaya benzer lafının arkasındayım sonuna kadar. Ve küçüklüğün ben ve James amcanla geçtiği için sana güvenmiyorum. Yeterince açıklayıcı mı? İkimizden de farkın yok çünkü."

Vanessa gözlerini devirdi. "Anne, sana itiraf etmeliyim ki artık küçük bir kız değilim. Ki James amcam bana bir sürü tavsiye vermişti bile."

"Bu yüzden Alec ile aynı odada duramazsın. James amcanın verdiği tavsiyeleri senden daha iyi biliyorum." Kaşlarını kaldırdı. "Sirius'un ve Klaus'un yanından ayrılmıyorsunuz. Anlaşıldı mı?"

Vanessa dudaklarını büzdü. "Düşünürüm."

"Güzel. Baban eve geldiğinde seni Alec ile görmesin mümkünse."

Vanessa iç çekti. "Dört yıldır hala kabullenememesi saçma, Klaus bilr kabullendi. Değil mi Klaus?" Klaus kaşlarını havaya kaldırdı. "Kesinlikle hayır."

Andrea göz devirip Sirius'a baktı. "Anneye öpücük?"

Sirius elindeki telefonu bıraktı ve kulaklıkları çıkartıp annesinin boynuna sarıldı, ardından yanağını öptü. "Ne zaman geliysin?"

"Sen uyumadan evde olacağım." deyip oğlunun saçlarını öptü. "Söz." derken göz kırpmıştı.

Sirius kafasıyla onayladı ve ablasına sokuldu. "Ablamla geçen gün ki gibi dışayı çıkabiliy miyiz?"

Andrea başını salladı. "Ablan da isterse tabii."

Vanessa dudaklarını büzdü. "Yarın okul var bebeğim, haftasonu her gece çıkarız olur mu?"