"Rainbow "

43 9 1
                                    


💓   Chapter 1💓



"Dane....... Dane, please naman anak lumaban ka

.Ano bang problema? Diyos ko naman bata

ito"nagaalalang sabi ni yaya Mering.

Laking gulat nito ng pumasok sa silid ni Dane para maghatid

 sana ng almusal nito. Ilang araw na

itong nagkukulong sa silid nito mula ng mamatay ang

 ama sa isang aksidente. 

Hindi matanggap ni Dane ang balita. 

Napakalapit ni Dane sa ama mula ng umalis ang kanyang na sa piling nila.

"Dane, anak gumising ka na sus ginoo ko. Dane .... Dane... 

ay diyos ko bakit bumubula ang bibig ng

batang ere..Dane.. Dane" naghihisterikal ng sugaw ni yaya Mering.


"What happened?" tanong ng ina ni Dane na napilitang umuwi mula

 sa ibang bansa mula ng mamatay ang nilayasang asawa. 

Naghysterikal din ito ng makitang bumubula ang bibig ni Dane.


"Oh God, Dane... Jesus Christ! Nestor... Nestor please get the car get the car"  Sigaw ni Mrs. Perez.

Na agad namang narinig ni Nestor. Ito na rin ang bumuhat kay Dane. Halos ayaw ng balikan ni Dane araw na halos nag agaw buhay siya dahil  sa matinding kalungkutan.

Halos ilang buwan ang ginugol niya sa pagpapagaling emotionally. Lubos ang pasasalamat niya sa kanyang ina at mga kasama sa bahay na palaging nakabantay sa kanya at ipinararamdam sa kanya na may dahilan pa para magpatuloy.

Higit na nagpapasalamat si Dane sa kanyang kaibigan si Gene,  with him lahat nalagpasan niya.

Siguro masasabi ni Dane na kung wala si Gene na palagi siyang pinatatawa. Si Gene na palaging hawak ang mga amay niya tuwing makakaramdam siya ng lungkot. Si Gene na walang alam gawin kundi ang alagaan siya.

Kahit Kaylan ay hind ito humingi ng kapalit o naghanap ng kapalit. Tahimik lamang itong inaalagaan siya, minsan tuloy gusto na niyang tanungin ang kaibigan kung bakit nga ito ganun sa kanya.


"Hayst! I don't know how to continue if gene is not with me" 

bulong ni Dane habang kinukoskos ng tuwalya ang basang buhok.

Nag request si Dane na mag beach matapos niyang mamahinga sa

bahay ng halos sapat na buwan.

Pinayagan naman siya ng mommy niya but she assures him that he is feeling fine and must take his medicine. Matapos niyang siguraduhin sa ina na okay na siya at palagi niyang  ioopen angh line ng kanyang telepono ay napanatag na rin ang kalooban niya. Hindi niya sinabing may kasama naan siyang kaibigan na hinding hindi siya pababayaan dahil ayaw niyang kulitin  siya ng kanyang mama.

Sa pantalan na sila nagkita ni Gene. Wala kase itong cellpone, masyado itong makaluma. Mahilig ito sa tula libro at sulat. Minsan biniro niya itong pahihiramin  ng pera para makabili ng sarili nitong cellphone. 


Pero minasama ni Gene iyon at hindi siya dinalaw ng buong isang linggo. Kung hinsdi pa niya tinangkang magabayad sa shower paa siya lagnatin ay hindi pa eto dadalwa sa kanya. Siguro nga nasaktan niya ang ego nito kaya mula noon hindi na niya  binanggit ang cellphone O kahit ang tungkol sa pera o utang. Iniiwasan na  niyang magtampo ang kaibigan.

Whisper In the Rain BxB (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon