ÇARPIŞAN OKLAR

BATUHAN'IN YALNIZLIĞI

         Arkadaşlar ben yazarken olmayan ama taslak önizlemede çıkan hatalar var sayılar işaretler çıkıyor ama belki çıkmaz bilemiyorum.
     Uzun zamandır yoktum biliyorum ama hiç vote gelmediği için yazmaktan sıkılmıştım. Yaz tatilindede yorgun olduğum için yazmadım. İyi okumalar...
     #####

         BATUHAN'IN AĞZINDAN

    Sahra dün tam bu saatlerde kaçırılmıştı ve böyle bir şey olmasaydı şu an Ankara'daydık. Onunla beraber... Ama Sahra şu an o pislik adamın elindeydi ve bu Selim'in suçuydu. Onun belalıları yüzünden,parası yüzünden Sahra belki orada can çekişiyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum elimden bir şey gelmiyordu. Adamın aramasını bekliyorduk. Buna mecburduk.

    Bu otelde üçer kişi kalıyorduk ama Deniz ben Rüzgar aynı odadaydık. Onlar çoktan uyanmış kahvaltıya inmişlerdi. Bende giyinip indim. Hepsi yaslar içinde yemeklerini almış çatalı boş boş tabakta gezdiriyorlardı. Alev'in gözleri şişti. Yanlarına oturdum. "Günaydın."dedim. Önce kimse cevap vermedi ama sonra Rana sessizce "Günaydın."dedi. Onları anlayışla karşılıyordum.

    Yemeği biten Selim en sonunda laf açmaya çalıştı. "Alev hadi bize bir espri patlatta biraz gülelim."dedi. Alev istemeye istemeye konuştu. "Bum! Oldu mu? Güzel patlattım mı bu haldeyken?"dedi. Selim'de "Fazlasıyla."diye karşılık verdi. Sahra bu haldeyken hiçbirimizin tadı yoktu.

    O sırada Rüzgar'ın telefonu çaldı. Telefondaki kişinin sesi duyuluyordu.

    -Efendim?

    -Merhaba Rüzgar. Sesimden tanımışsındır heralde beni.

    -Ben sana bir daha beni arama demedim mi?

    -Biricik teyzeciğinle biricik Sahra'cığınız şu an karşımda duruyor desem inanır mısın? Gerçi sarışının büyük katkıları olduda.

    -Ne dedin sen!

O sırada herkes kulağını telefona dikmiş dinliyordu. Alev "Ne diyor kimmiş Sahra onun elindemi? Rüzgar bir şey söylesene!"diye bağırıyordu. Rüzgar Alev'e sus işareti yaptı. Adam konuşmaya devam etti.

    -Onlara kıymak istemezsiniz değil mi?

    -Orda olduklarını nereden bileyim?

    Rüzgar bunu dedikten sonra telefondan Sahra'nın çığlığı geldi. Alev yine bağırmaya başladı. "Sahra!!!!". Zorla onu otutturduk. Ardından telefona Rüzgar'ın teyzesinin sesi geldi.

    -Rüzgar! Bu adam manyak! Yardım ed....

Derken sözü kesildi ve adamın teyzeye "Kes sesini!"diye bağırışı geldi. Rüzgar:

      -Dokunma ona!

Diye bağırdı.

    -İki gün sonra tekrar arayacağım bu saatte!

    Adam tam telefonu kapatacakken Sinem'in arkadan "Orman!!"diye sesini duyurma çabaları geldi. Adam Sinem'e "Kapa çeneni!"diye bağırdı. Sahra'nında ağlama sesleri geliyordu. Ağlıyordu. Ne yapacağını bilmeden ağlıyordu. Sadece ağlamak... Adamın Sinem'e vuruş sesi ardından lüp diye ses geldi ve Sahra'nın "Sinem!"diye bağırış sesi... O sesleri duymak bana işkence gibi geliyordu,bana acı veriyordu.

    Rüzgar adama "Sen ne yaptığını sanıyorsun! Bırak onları!"diye bağardı. Adam "İki gün sonra."diyerek telefonu kapattı.

    -Dıt dıt dıt...

     "Kahretsin!"dedi Rüzgar. Alev "Kim ne diyor? Sahra iyi mi?"diye sordu. "Şimdilik iyi ama şimdilik. O adam isterse çok tehlikeli olabilir. Selim kolyeyi götürmemiz lazım."dedi. Selim'de "Kolye onlara feda olsun! Ama adam bizi kullanarak bir daha bize kalkışırsa ne olacak?"dedi. Rüzgar da "Polis! Saat 11.57'de aradı. Dünde bu saat bu dakika! Polisi aramamız lazım."dedi.