ÇARPIŞAN OKLAR

ŞOK OLAY

Geriden aldım...

Begüm hoperlöre aldı. "Çok kötü bir şey oldu."dedi. Hepimiz birden "NE OLDU??"dedik. Aras: Şey oldu .........".

NNEEEE??????

Hepimiz şok olmuştuk. Batuhan'ın babası Eskişehir yolunda kaza yapmış ve durumu çok ağırmış. Batuhan'da çok sinirlenmiş sakinleştirici iğne yapıp uyutuyorlarmış. Bizde hastaneye gittik. Babası hálá ameliyattaydı. Batuhan'ın yanına gittik. Birazdan uyanır dediler. Beklemeye başladık. O sırada bana Rana'dan mesaj geldi. Hastaneyi soruyordu. Adresi mesaj attım. Acele etmiş olacakki Batuhan uyanana kadar yanımızdaydı. Birkaç dakika sonra Batuhan uyandı. Rana resmen çocuğun içine girecekti. Bundan Alev'de rahatsız olmuş olacakki "Batu'nun yanından biraz ayrılda biz de bakalım."dedi sert sert. (Ohhh çok iyi oldu.) Batuhan uyandığında "Arkadaşlar siz mi geldiniz?" yorgun bir ses tonuyla. "Evet seni çok merak ettik."dedi Rana. (Her şeye maydanoz olmasan olmaz zaten) "Çok saolun arkadaşlar. Beni kara günümde yalnız bırakmadığınız için size çok teşekkür ederim."dedi. Rana'dan önce Alev "Ne demek? Bizim arkadaşlık görevimiz bu zaten."dedi sanki Rana ile yarışta gibi. "Tık tık"diye kapı sesi duyuldu. Giren hemşireydi." Görüşmeniz bittiyse lütfen dışarı çıkabilir misiniz? Bir kişi kalabilir."dedi ve gitti. Batuhan'a "Kim kalsın?"diye sorduk. "Aras kalsa yeter."dedi Batuhan. Aras buna şaşırmıştı. Galiba niye Selim'i seçmedi diye düşünüyordur çünkü Selimle Batuhan geçen seneye kadar çok iyi anlaşıyorlarmış ama bu sene fazla yakın değillermiş. Biz odadan çıktık. Batuhan'ın babasının ameliyattan çıkmasını bekliyorduk. Saatte bayağı geç olmuştu. Ama beklemem gerekiyordu. Doktor çıktı. Hemen yanına koştuk. "Acil A+ kana ihtiyacımız var."dedi. Benim kanım uyuyordu. Kan verme odasına gitmeden önce doktor:

"Kan vericez ve sabaha kadar uyutucaz. Siz gidebilirsiniz. Ama acil durumlara karşı bir kişi kalabilir. Ranadan önce "Ben kalırım."dedim."Zaten kan vericem uzun sürer siz gidebilirsiniz." Rana isteksiz bir biçimde çıkışa yöneldi. Gittiler. Bende kan verme odasına geçtim. Hastanedede varmış kan ama yetmezmiş o yüzden benden çok almadılar kan. Batuhan odadan çıkmış benim yanıma geldi. "Aras gitti. Sen duracak mısın?"dedi Batuhan."Evet."dedim. Koltuğa oturdum Batuhan'da yanıma oturdu. O kadar yorgundumki hemen uyumuşum.

"SAHRAA! SAHRAA!" "Ne var? Sen kimsin?" "Ben senin çok sevdiğin Batuhan'ın babası!!" "Ben Batuhan'ı sevmiyorumki?" "Kendini kandırma SAHRAA kendini kandırma...!!!..." ve sonra yine başladı Sahra sesleri. "Sahra Sahra"diye biri bana sesleniyordu. Batuhan'ın sesine benziyordu. Yine aynı ses "Sahra uyan Sahraa!". Sonra hastane kokusu. Nerdeydim ben? Niye beni Batuhan uyandırıyor? Alarmımı kurmayı mı unuttum? O zaman Batuhan bizim evde ne arıyor? Ahh tabi ya Batuhan'ın yanında hastanedeyim. Gördüğümde bir rüyaydı. Acaba niye böyle bir rüya görmüştüm? Acaba rüyamdaki ses haklı mıydı? Ben bunları düşünürken "Günaydın!"diye neşeli bir ses duyuldu. Batuhan'dı. "Günaydın."dedim." Babamın ölüm tehlikesi kalmamış. Kan vermişsin. Çok teşekkür ederim."dedi aniden. "Ne demek."dedim. "Hadi kalk yüzünü yıkayıp dışarı arabamın yanına gel. Seni evine götürücem. Hazırlan sonrada okula gidelim."dedi. "Tamam."dedim uyuşuk uyuşuk. Uyuşuk uyuşukta kalktım. Yüzümü yıkadım. Arabaya gittim. Çok uykum vardı. Arabayı çok hızlı sürdü. Uykum eve gidene kadar açıldı. Kızlar uyuyorlardır diye anahtarımla girdim. Ama kalkmışlar kahvaltı yapıyorlardı. Hemen giyindim,çantamı koydum,makyajımı yaptım ve çıktım. Arabaya bindim. Giderken Selim aradı. "Sahra evde misin seni alayım mı?"dedi. "Yok biz Batuhanla okula gidiyoruz."dedim. "Tamam okulda görüşürüz."dedi kapattı. Okula vardık. Okulun kapısının önünde Selim bekliyordu. "Hele şükür gelebildiniz. Bir an hiç gelmiyeceksiniz sandım."dedi. "Geldik işte!"dedi Batuhan kızmış bir şekilde. Sınıfa gittik. Yanıma Batuhan'dan önce Selim oturdu. Öteki yanımdada Aras vardı. Erkeklerin arasında kalmıştım. Dolayısıyla rahasızda oluyordum. Kalktım ve kızların yanına gittim. "Niye gittin?"dedi Selim. "Orda erkeklerin arasında kaldım."dedim. Bu seferde Aras'a sinirli bir şekilde bakmaya başladı. Oysa o çocuğun hiçbir suçu yoktu. Yanımda Batuhan vardı. Selim kime nasıl bakacağını şaşırmıştı. Aras'ı çok takmadı. Ders başladı. Uzaktan Selim sessiz sessiz :Sahra Sahra kalemin var mı? Aceleden almamışım."dedi. Kalem verdim. Hoca gördü.(Her şeyi de görmesen olmaz.) "Selim! Sahra! Dersi dinleyin!"dedi. Selim yüzünden azar işitmiştim. Yanındaki Aras'tan isteyemiyo sanki. Zil çaldı kantine indik. Kahvelerimizi aldıp 6'lı masaya oturduk." Sahra akşam için teşekkürler tatsız sonla bitti ama..."dedi Alev. "Önemli değil bu sayede evimi görmüş oldunuz."dedim. Begüm dergiye bakıyordu. "Ayy kızlar Katy Perry yeni albüm yapmış!!!"dedi Begüm. Alev'de arkasından "Katy periyse neden uçmuyo?"dedi. "Of Alev yaa ne biçim espri bu?"dedi Aras. "Çok güzel espri yaptığımın farkındayım. Teşekkürler. Teşekkürler. Bu kadar iltifata gerek yok."demesin mi bide yüzsüz yüzsüz. "Ya canım ne demessin."dedim bende. "Hanımlar beyler akşam bizde parti var duyduk duymadık demeyin! Şu dakikadan itibaren hepiniz davetlisiniz."dedi Selim. "Geliriz. Bu eğlence kaçmaz!"dedi Alev. Derslere girdik çıktık. Merdivenlerden inerken "Ben senin evini bilmiyorum."dedim Selim'e. Ondan önce Batuhan "Ben seni alırım."dedi. "Tamam."dedim. Eve Selim bıraktı. Eve girdim. Tam pijamalarımı giyecekken Rana odama girdi.