Transmigration (1789) #caitbea

5

Tanghaling tapat na nung makarating kame sa pinaka bayan. Gutom na din ako at init na init sa suot ko. I decided to wear Amang's wedding clothes lang naman to avoid any hussle and knowing this era they give high value to those spaniards. Its been proven and tested base on Mariella's reaction kanina. Until now I can't believe that I was transmigrated to spanish period. Haaaayy first time ever na yung gifted brains ko can't find any logic. I don't know either why Papa God put me here.  I don't have any option but to trust him and move forward.

Being here is not really bad. I got a new family, an instant 2 younger siblings a loving mother and a best friend. For some unknown reason a small voice telling me to trust them. Mabuti silang tao. Mahirap lang kasi I need to adjust sa lahat. I can adjust naman to everything except for one thing "coffee". Napaka grumpy ko this morning wala ng kape at wala din si Katalina she already went to bayan di ako sinama! What if may tindahan na pala ng kape sa bayan di pwedeng ma miss ko yun.

Going back. Literal na sobrang layo we walked for several hours  tsaka palang ako nakakita ng restaurant. I got excited kaya I walk faster kaso when I was about to go inside Katalina stop me and ask.

Kat Viray: "Saan ka pupunta?"

BDL: "Kakain. Tanghali na tunaw na yung saging na
kinain natin kaninang breakfast ahh agahan."

Kat Viray: "Mamahaling kainan yan may salapi ka bang pambayad?"

Obvious yung doubt and a little bit fear in her eyes.

BDL: "Wala. Pero sabi mo nga kanina kinagwapo ko yung yung pag suot ng damit ni Amang." habang nakangiti sa kanya at tinataas taas pa ang kilay.

Kat Viray: "Para kang timang anung pag kakaugnay ng gwapo sa salapi. Paano mo mababayaran ang kakainin mo?"

BDL: "Anu ba yan ang daming tanung ako nga bahala umorder ka lang ng mga gusto mo and papa take out pa tayo para kila Inang. Okey?"

Pumasok na ako sa loob at di ko na hinintay ang response nung kasama ko. Magalang namang bumati yung mga tauhan ng restaurant at itinuro kung saan ako pwede kumain kaso wala si Katalina sa likod ko kaya lumabas ulit ako. Nakita ko syang nasa gilid ng kainan sa tapat ng sobrang init na araw.

BDL: "Napaka init mas lalong mag kukulay ulikba jan" pag bibiro ko sa kanya. Just like a modern filipina I noticed that she's also conscious on her skin color.

I saw her eyes turn into a dagger. Geez what a brat old woman concern lang naman ako.

Kat Viray: "Hihintayin na lamang kita dito at kung sakaling kunin ka man ng mga kabo kahit papaano malalaman nila Inang kung saan ka hahanapin at papyansahan." Ganting sagot nito sa akin.

Natawa ako. Lokong ulikba toh sa panahon nyo walang mestizong nakukulong. Hindi ko na lang sinabi pero hindi ko din talaga sya napilit na pumasok.

Bumalik ako sa loob at nag hanap muna ng comfort room. Isa pa pala toh sa pinaka malaking adjustment. Yung cr sa bahay bukod sa napaka inconvenient walang pang tubig, madilim, malayo, wala ding tissue paper. Good thing Kat is very patient she's always available to accompany me kahit sa gabi and at her peak of sleep I never heard her complaining and this girl, she's  freaking damn strong! I was so surprised when she carry 2 sacks of rice and bring it to Ka Luming's son. If she live in my era for sure she can compete with ate Heidilyn Diaz sa olympic games.

Lumiko pa ako sa kanan at inakalang yung pinto sa dulo ang cr. Pag pasok ko tatlong naka uniporme na mga kastila na kausap ang isang middle age pilipino.

BDL: "Paumanhin sa maling kwarto ako nakapasok" I was about to close the door when the middle age pilipino guy stop me.

"Ginoo sumandali lamang maari ba kitang maabala" agad itong tumayo at lumapit sa akin.