I am the Long Lost Princess

5

Lia's POV

"Are you guys excited for Senior High Promenade?" Tanong ng prof namin

Nagsisagutan sila pero ako nakatulala lang sa bintana sa gilid ko.

Nakatanaw ako sa ulap na sobrang aliwalas.

I feel so relaxed whenever I look at the sky, pero parang pakiramdam ko may something sa ulap na kinakatakot ko rin.

Naguguluhan parin ako sa nangyayari sa akin.

Panay ang pananakit ng ulo ko

Napapadalas ang panaginip ko

Napapadalas ang mga pictures na nagpiplay sa utak ko

Ano bang nangyayari sa akin?

Napakanormal naman ng buhay ko eh, nagsimula lang lahat ng ito simula nung makita ko yung tattoo ni Jai

Ano ba meron doon?

Bakit nagkaganito ako nung dumating siya?

"Tulala lang sa may kwarto..."

Nabalik ako sa kasalukuyan when I heard Naiah sing beside me

Wala na pala si Jai sa tabi ko.

"What happened?" Tanong ko

"What happened? Girl, ok ka lang? Lunch break na, di ka ba nagugutom? Lutang lang?"

Napatingin ako sa paligid nang makitang kami nalang ang andito sa room namin

Napabalik ang tingin ko kay Naiah nang sapuin nya ang noo at leeg ko

"Ok ka lang ba? Kanina ka pa nag-si-space out, girl. Wala ka namang sakit, gusto mo magpaclinic na?"

"No, I'm fine. Sige na mauna ka na kumain, I'm still full" I said and smiled at her.

Hindi ko alam pero gusto ko lang mapag-isa.

"Sure ka?"

"Yes, Naiah, I'm sure" I said and smiled genuinely

"Sige na nga, bilhan nalang kita ng tinapay in case magutom ka mamaya"

"Thanks" I said

Nawala ang ngiti ko at napabuga ng marahas na hangin nang umalis na si Zenaiah.

I get my phone and decided to just go to the rooftop. Makasagap man lang ng sariwang hangin.

Habang naglalakad ako papunta sa hagdan papuntang rooftop, napatigil ako sa isang room.

Hindi ko alam pero sinilip ko kung may tao sa loob. Nang makitang walang tao sa loob, I sit in front of a clean canvas.

Huminga ako ng malalim at nanginginig ang kamay na hinawakan ang paint brush na andun

Never in my life I have tried painting or that's what I thought?

Simula nag-aral ako dito sa AEHU lagi akong napapadaan dito sa painting room na to and parang may kung anong tumatawag sa akin na pumasok at magpinta, but, I am shrugging it.

I looked at the canvas and heave a deep sigh.

I just let my hands do the work, hindi ko rin alam anong kalalabasan ng ginagawa ko, hindi ko nga alam ano yung gusto kong ipinta, hindi ko alam kung ano yung pinipinta ko.

At hindi ko alam kung bakit ako nagpadala sa bumubulong sa utak ko para pumasok dito at magpinta.

Titig na titig ako sa ipininta ko hanggang sa makaramdam ng paninikip ng dibdib at panginginig sa takot

Nabitawan ko ang paint brush at agad agad na tumakbo palabas ng kwartong iyon at naghanap ng isang lugar where I can feel that I am safe.

Napadpad ako sa isang storage room at tinakpan ang tenga ko at umiyak ng tahimik

Rinig na rinig ko ang pagkakagulo sa labas ng kwarto kung nasaan ako.

"Stop, please stop. I'm scared" I mumbled while crying and covering my ears as if it's helping me not hear the gunshots and explosions.

"Mama..... Papa..... H-Help"

I feel like a little girl that is so frightened at whatever is happening.

Why am I experiencing this?

I can clearly hear people outside fighting, killing each other, cursing each other, and the people protecting me from the bad guys

"You can't get the Princess"

"Protect the Princess at all cost!"

I keep hearing those words.

Ano ba talagang nangyayari?

"I-I'm s-scared, Mama. P-Papa s-save me" I keep mumbling while my whole body is shivering from fear

"No, no, please. Stop! Stop! I-I'm scared. S-Stop please. E-Enough"

I looked at the door when it suddenly opened

"Fuck!"

I don't know, but I expand my arms to Jai

He rush to me and immediately level himself to me to hug me

I hugged onto him tightly like he's my only hope in this chaos.

"I-I'm s-scared" I said stuttering because I keep on crying

"Hush, Mi amor. I'm here, no one can hurt you. I'll protect you at all cost" he said habang hinahagod ang likod ko

"T-They w-won't s-stop"

"The what?" He asked

"G-Gunshots. S-Screaming. E-Explosion. B-Bad guys k-killing p-people o-outside. T-They want m-me. T-They w-won't stop" I said and buried my face on his chest and cry hard. "I'm s-scared"

"You're safe, Mi amor. No one can hurt you. I'm here. Hush now, I'm here. Kris and I are here. We won't let anyone hurt you, ok? Do you trust me?"

I nodded but still crying.

Ni hindi ko na iniintindi yung mga sinasabi nya, dahil pinapalibutan ako ng takot.

"Hush now, Mi amor. It hurts me seeing you cry and scared. I'm here now, they won't get you from me. I will fight for you, Mi amor"

Binigyan din ako ni Kris ng tubig para kumalma ako at may pinainom silang gamot sa akin para maging kalmado na ako.

We stayed there for a couple of minutes hanggang sa maging ok ako.

"W-Wala talagang gulo sa labas?"

"Wala nga. May naririnig ka bang gulo sa labas, even if Kris open the door napaka-kalmado sa labas"

"E-Eh a-an–"

"That's your mind, or maybe your past triggering your fear. You're already in the present, Lia. Tsaka, Kris and I won't let anything bad to happen to you. I'm here, I thought you trust me?"

"H–"

"Ah so wala kang tiwala sa akin?"

"Hindi sa ganun, hilig mo namang sumasabat!" Inis na sabi ko

"You seemed ok now, so let's go. Malilate na tayo sa next class natin" sabi nya.

Nagpahila nalang ako sa kanya at tinahak na namin ang daan papunta sa classroom namin.

Pagdating namin wala pa naman si Naiah at wala pa yung prof namin kaya tahimik kaming umupo sa mga pwesto namin at nanahimik nalang ako