01-10-'15 donderdag
Met een hele diepe zucht zet ik mijn koffers op de grond. Ik veeg met mijn mouw het zweet van mijn voorhoofd. Zoekend kijk ik het plein rond maar ik zie Eliza en Mona nog niet. Ik vraag me net af of mijn vriendinnen wel op tijd komen als ik een hand op mijn schouder voel. Ik draai me om en ik kijk recht in Mona's lachende groene ogen. Naast haar staat Eliza.
'Jill! Klaar voor de reis?', vraagt Mona. Net als ik zet ze haar spullen neer en ook Eliza volgt mijn voorbeeld.
'Moontje! Els! Ik was al bang dat jullie te laat waren!', zeg ik blij en ik geeft Mona een knuffel. 'Hoe gaat het met jullie?', vraag ik terwijl ik ook Eliza een knuffel geef.
'Super, ik ben er helemaal klaar voor om naar Frankrijk te gaan', zegt Mona.
'Wat heb jij allemaal bij je?', vraagt Eliza, mijn vraag negerend. Ze staart naar mijn reusachtige koffers.
'Gewoon, wat spullen', zeg ik schouderophalend. Ik vraag me af of alles wel in de bus past, misschien had ik toch iets minder mee moeten nemen.
'Jeetje, Jill', lacht Eliza. 'Waarom neem je altijd zoveel mee?'. Een beetje beteuterd kijk ik naar Eliza's koffers. Ze heeft er ook twee alleen zijn ze half zo groot als die van mij. Hoe ik mijn best ook doe, ik neem altijd meer mee dan de bedoeling was.
'Ik heb alleen mee wat echt noodzakelijk is', zucht ik. 'Weten jullie waarom we een lepel mee moeten?'.
'Dat vroeg ik me ook af. Net als het touw, waar hebben we dat nou voor nodig?', vraagt Mona. Eliza haalt haar schouders op, waardoor haar blonde haar in haar gezicht valt. Snel duwt ze het weer terug.
'Mensen, even stil graag!', klinkt de stem van Smeets, onze mentor. Het duurt even maar het wordt stil. 'Welkom allemaal, wat fijn dat jullie er zijn! Ik ben bang dat het zo gaat regenen dus ik lees snel voor waar je mag zitten', zegt Smeets. Ik doe een schietgebedje en hoop dat ik naast Mona of Eliza zit. 'Jill, jij mag achteraan op stoel 22 zitten. Dave, jij mag op stoel 21 zitten', begint Smeets. Ik ben ineens kotsmisselijk.
'Shit', hoor ik Dave mompelen. Hij staat naast me en kijkt me vol walging aan.
'Alsof ik het leuk vind', snauw ik en ik geef hem een vuile blik terug. Chagrijnig loop ik de bus in. Ik loop helemaal naar achteren en ik plof neer op stoel 22. Dave sjokt me achterna en hij gaat naast me zitten. Ik kruip tegen het raam aan, zo ver mogelijk van Dave vandaan.
'Bang, Spriet?', grijns hij. Hij noemt me altijd Spriet, omdat ik lang en dun ben.
'Mocht je willen', zeg ik boos terug. Eliza komt de bus ingelopen en de gaat op de stoel voor me zitten. Ze draait zich naar ons om. Met een meelevende blik kijkt ze van mij naar Dave.
'Het spijt me Jill, maar ik denk dat dit een lange reis voor je gaat worden', fluistert ze tegen me.
--------
Ein-de-lijk! Ik denk dat het nu echt gaat lukken dit boek te plaatsen, na drie keer proberen... Ik probeer nu na elke keer dat iemand iets zegt een witregel te doen, zodat het sneller leest. Ik heb zelf altijd een hekel aan lange lappen tekst, dus hopelijk maakt dit het wat beter. Ik plaats ook korte hoofdstukken, dan kan ik vaker updaten (liefst elke dag) en is het ook makkelijker lezen.
Laat in de comments wat je ervan vindt, en bedankt voor het lezen!!!❤
En als iemand van covers maken houdt... tja... graag! Ik vind mijne nu namelijk een beetje suf. Stuur mn gwn een privé bericht! ❤❤
