RIHEMIN |Devam Ediyor|

5. bölüm✨💋

~eroğlu konağı~

Hazeroğlu konağına akşam davetlilerdi ailecek. Ama birtürlü evrayı ikna edemiyorlardı. son çare ayşe hanım
Kızını odaya çağırıp konuşmaya
Başladı.
" Evram kuzum bi he desen.
Bak başta bende karşıydım bu evliliğe ama... Afran oğlum,sende
Biliyosun sana yıllardır kör kütük
Aşık bir şans versen? hem...başka
Çaren yok... Mutlu bir evlilik yaşamak
İstiyorsan bir şans ver kızım inat
Etme. hem, Belki sende seversin
Zamanla ha" diye sordu ayşe hanım
Kızına afranın yıllardır evraya olan
Aşkını bilirdi.. afran sevdiklerini
Korumak için canını bile verirdi...
Hakikatli edepli adamdı afran.
Ayşe hanım için tek sorun torunuydu... Ya afranı sevmezse...
Ya evlendiğinde mutsuz olursa...
Diye, düşündü. ayşe hanım...

" Anne, Ama... Biz zorla evleniyoruz. Benim yaşım daha
küçük. o benden 5 yaş büyük
Anne. Nasıl olucak?" Dedi evra
Afranın bu zamana kadar evraya
Bir zararı olmamıştı. Afranın
Kendisini sevdiğini biliyordu.
Belki dedi evra... Bende afranı
Sevebilirim. O beni yıllarca beklemişti. Aşkını içinde yaşamıştı. eğer mutlu olucaksa  Denerdi afranı sevmeyi. Afran
Belki diğerlerine sert davransada
Evraya hep nazik davranmıştı...
Sevilmiycek bir adam değildi afran.

" Peki. Denerim sevmeyi Anne
Ama korkuyorum.  evlenmekten... Ya bana o evde..
Kötü davranırlarsa? " dedi evra
Ayşe hanım mutluydu kızı inat
Etmemişti. afrana bir şans vermişti ya gerisi mühim değildi.

" Korkma annecim sana o evde
Kimse kötü davranmaz afran oğlum korur kollar seni.
Adam seni deliler gibi seviyor
Kılına zarar gelirmi senin hiç."
Diye teselli etti kızını afrana güveniyordu ayşe hanım kızını
Korur kollardı... Kendinden bile
Sakınırdı afran evrayı...

" Beni sevmeyi hiç bırakmaz dimi
Anne? Ama ben.. ya yanlış birşey
Dersem ya kalbini kırarsam... Ya
Benden nefret ederse?"

" Sen kimsenin kalbini kıramazsınki bitanem hem insan
Sevdiğinden nefret edermi hiç."
Yalan söylemiyordu ayşe hanım
Bu zamana kadar evranın bir kere
Bile olsun birinin kalbini kırdığını
Görmedi kızının, Merhametliydi
Evra Aynı annesi gibiydi...
Annesine benzemiş. Dedi ayşe
Hanım. kendi kendine dua etti içinden. allahım sâbi kızımın kaderi
Annesine Benzemesin. Dedi. İçinden...

" Hadi git hazırlan akşama kocanın
Evine gidiyoruz. Güzelce hazırlan
Bir kere daha çal afranın kalbini
Dedi yaşlı kadın... Kızı hiç itiraz etsede kabul etti... ve hazırlanmaya başladı...
Ayşe hanımda bu mutlu haberi
Eşine vermeye heycanla gitti...

~
Hazeroğlu konağında hummâlı
Bir çalışma vardı erkekler işe gitmiş hanımlar başlamıştı hazırlığa nede olsa akşama dünürleri geliyordu... Az bileydi
Bu hazırlıklar...

Akşama kadar herşey hazırlanmış
Sofralar kurulmuş bir şekilde
Dünürlerini bekliyorlardı.

Rojin güzelce hazırlanmış, ömerini
Bekliyordu. büyük bir hasretle...
Kaçtıkları günden beri görmemişti
Ömerini...

Hasretle bekleyen tek rojin değildi
Ağabeyide hasretle evrasını bekliyordu.

~
Eroğlu ailesi hazeroğlu konağına
Gitmek için yola çıktılar...

" Ömer oğlum bak kayınpederinin
Evinde sayğılı ol. Evra sende kızım. Suratsız olma Gül biraz.
Tamam mı kuzum." Diyerek kızına
Sarıldı ayşe hanım inanıyordu kızının afranı seveceğine, Afran
Kötü yürekli bi adam değildi. El
Üstünde tutardı evrayı emindi ayşe
Hanım.

" Tamam anne saygılı, güler yüzlü,
Kocam olucak adamada yakın olucam anladım. " bıkarak söyledi evra annesine kaçıncı Uyarısıydı annesinin bıkmıştı
Artık.