CHS#26

500 18 0
                                    

Nakaraan

'Good to hear that, Apo. Alam ko namang hindi ka mapapaibig ng anak ni Helena."

"Of course, lola. Was my acting believable? Tita Cinthia was right, madaling mauto ang mag inang 'yon.'

"Elenice, hey wake up." Naalimpungatan ako nang may tumapik sa pisngi ko.

"You're crying." I blinked to adjust my eyes sight. I sigh, lagi namang nang yayari ito kaya hindi na bago.

6 years had already past but those memories were still hunting me like it was happened yesterday. It keeps on lingering in my mind.

Damn! How can i forget those words when it was embedded in my head?

"It's nothing, kuya." Primo eyed me suspiciously  but i just rolled my eyes.

Kuya Primo is my cousin. No'ng lumuwas ako sa maynila hindi ko alam na sinundan nya pala ako. At first, I was clueless, hindi ko maintindihan kung bakit nya ako sinundan at gusto kausapin si mama.

And there, he dropped the bomb. Inatake ng sakit sa puso si mama dahil do'n but she survived. I was mad, of course but i just can't stay mad to mama that's why i asked the whole story.

"Patawarin mo ako anak kung itinago kita sa papa mo." Umiling ako at pinunasa  ang luhang tumulo sa'king pisngi.

"B-bakit mo ginawa 'yon, 'nay?" hindi ako makapaniwalang nagawa nya akong pag sinungalingan. Ang akala ko ay patay na ang tatay ko.

"K-komplikado, anak. Ayaw ako ng pamilya ng papa mo, itinakda siyang ipakasal kaya ako na ang gumawa ng paraan.." Para akong sinasaksak habang nakikita ang mama ko na nahihirapan at puno ng luha ang mata nya. Hindi dapat ako magalit sa kanya dahil ginawa lang niya kung ano ang sa tingin niya ay makabubuti sa'min.

"Elenice! You're spacing out again. I know you're thinking of that asshole." I blinked several times and glared at him.

"I am not, Kuya." Totoo namang hindi, tsk.

"Tsk, fine. Tito Perseus and tita Helena are waiting you, brat. Get your ass up already." He hissed. I smiled at him sweetly and he just rolled his eyes, alam na nya kung ano ang gusto kong sabihin. Sya ang mag bibitbit ng mga luggage ko.

I stood up and walked like a Queen, for the past years i've learned a lot of things and one of those was to be strong. I've also mastered how to hide my emotions and act like a unbeatable Queen.

"Ano bang laman ng bagahe mo at ang bigat bigat? Tangina, dinala mo ba ang buong bahay?" Oh, he's pissed. I smirked. I intentionally put something heavy para mahirapan sya, tama lang iyan dahil lagi nya akong binubully, hmp!

"Just my clothes, Kuya." Inilibot ko ang paningin upang hanapin kung nasaang parte ng world ang mga magulang ko and there, may hawak silang kartolina na hindi gaanong malaki sakto lang para mag kasya ang pangalan namin ni kuya Primo.

"Ma, Pa!" I shouted and wave my hand when i reached them.

"Namiss kita, Anak. How are you? How was your life in Canada?" Papa asked. I smiled and hug him back, i also did the same to mama na nag pupunas nag luha.

"It was totally great and fun, Pa. Nag enjoy ako do'n." I answered.

"Mabuti naman, Anak. Ang kuya mo? Siguradong nag pasaway ka nanaman sa kanya." Mama laughed.

"Nah, i didn't, Ma." I smirked at the back of my head. Of course, i did.

"Anong hindi? Tita, may nilagay syang malaking bato sa luggage nya!" He glared at me and of course i acted like a innocent cunning bitch.

Casa Hacienda (Series 1: Ynovv Costarrez)Where stories live. Discover now