BENİ ONLAR DELİRTTİ

2.Bölüm

Zeynep Teyze'nin odasının ortasında kalmıştı Meva. Komodinin üstünde duran fotoğrafı ellerinin arasına alıp yere çöktü. Gözyaşları birer birer yolunu alırken elleri de fotoğrafın üstünde geziyordu."Meleğim bak ne mutluyduk biz neden gittin? Annem ve babam gibi sende beni bıraktın, gittin hani ben senin kızındım? Kızın bunu hak etmedi meleğim. Sen benim olmayan ailemdin, bana hem anne hem baba olmuştun. Düşene bir darbede sen mi atacaktın be minnoşum. Ne sana bu kadar ağır geldi ki ? Ben mi fazlalıktım sana? Be-Ben seni gözümden sakınırken sen neden kendini gözden düşürdün? Beraber aşmadık mı biz? Düştük belki evet ama beraber kalktık sen benim kaybolmuş anne sevgimi dindirdin, ben senin kaybolmuş evlat sevgini dindirdim."

Sabahın ışıkları yüzüne vururken anlamıştı fotoğrafla uyuyakaldığını. Yorgun bedenini yerden kaldırıp son kez odaya bakıp çıktı. Morga doğru yol alırken önüne Hacer abla çıktı. Hacer abla buranın başhemşiresiydi onun disiplini sayesinde dönerdi burası.

"Meva'm çok kötü gözüküyorsun hadi gel elini yüzünü yıkayalım"

"Ben Zeynep Teyzeyi görücem beni ona götür."

"Götüremem Meva çünkü çocukları "biz gelene kadar kimse girmesin odaya"dediler."

Meva'nın gözünden ateşler fışkırıyordu. Gerçekten onlara haber vermişlerdi inanamıyordu onu buraya atıp giden 4 ite haber vermişlerdi. "Abla size inanmıyorum onlara o şerefsizlere haber mi verdiniz? Nasıl yaparsınız kadının kendi vasiyetiydi. "ONLAR CENAZEME GELMESİN TABUTUMA EL SÜRMESİN BU BENİM SİZE VASİYETİMDİR" dedi. Sen bunu nasıl çiğnersin abla?"

"Ben engel olmak istedim ama prosedür böyle mecburen haber vermemiz gerekiyor dediler."

"Abla bana numaralarını ver hemen biliyorum sende var itiraz etme."

"Gerçekten bende yok yemin ederim yok inanmazsan al bak telefonuma."

Hacer abla bana telefonu uzatırken arkamdan ağlama sesleri gelmeye başladı ikimizde sesin geldiği yöne baktık. Bu onlardı Zeynep Teyze'nin verdiği defterin üzerindeki fotoğrafın sahipleriydi.

Elif: Bakar mısınız Zeynep Kaya dün gece vefat etmiş şuan nerede biliyor musunuz?

Meva: Siz hangi yüzle buraya geldiniz? Siz annenizi önemsiyor muydunuz ya?

Hacer abla sakin ol der gibi kolumu tutarken karşımdaki 4 şerefsize nefretle bakıyordum.

Elif: Annemiz o tabiki önemsiyoruz siz bizimle nasıl böyle konuşursunuz?

Meva: HAHAHA! Duydun mu abla önemsiyorlarmış? Lan siz annenizin kolundan tutup buraya attınız ayaklarımın ucuna düştü be kadın ne önemsemesinden bahsediyorsun sen!

Elif: Annem şizofrendi tedavi olması gerekiyordu.

Meva: LAN! Sizin anneniz sağlamdı be sırf sizden kurtulmak için sahte rapor çıkarttı ne şizofrenliğinden bahsediyorsun sen. AH! Ama doğru unutmuşum ONU SİZ DELİRTMİŞTİNİZ ZATEN! Sizin gibi evlat olmaz olsun be PÜĞĞĞ.

Volkan: Kişi kendinden bilir işi bize ayak bağı olma anneme götür.

Meva: Ne diyorsun lan yaptıkları marifetmiş gibi üste çıkmaya çalışıyor abla şuna bak hele. SİKTİRİN GİDİN LAN BURDAN ANNENİZİN VASİYETİ VAR SİZİ CENAZESİNDE İSTEMİYOR. Yaşarken bir boka yaramadınız öldükten sonra da yaramanıza gerek yok DEFOLUN GİDİN!

Bekir: Yazılı bir vasiyetnameniz var mı? AH! Tabiki yok çünkü bir deli vasiyetname hazırlayamaz hahahaha.Hadi çekil önümüzden İKİLE...

Meva: Sizin Allah belanızı versin. Sırf mirasa konmak için geldiğinizi biliyorum bu sahte gözyaşlarınızı kimse yemez.

Tamer: OF! Ne tantana yaptın be sanane ne için geldiysek geldik bi siktir git şurdan.

Meva ne kadar direnmeye çalışmış olsa da başarılı olamadı. Hacer abla onu kolundan tutup çekti onlar da açılan yoldan Meva'nın suratına baka baka geçiyorlardı.

Volkan: Hah böyle küçük hanım aferin yola gel böyle

Kendini tutamayan Meva Volkan'a okkalısından bir tokat geçirdi."Kızım seni mahkemelerde süründürücem. İşinden edicem lan seni bekle ve gör küçük fare"

"Elinden geleni ardına koyma!"

Hacer abla zorlaya zorlaya Meva'yı ortamdan uzaklaştırmaya çalıştı. Meva resmen pimi çekilmiş bomba gibiydi her an patlayacak bir haldeydi. Aslında Hacer abla Meva'nın neden bu kadar darmadağın olduğunu biliyordu. Meva 5 yaşındayken annesi ve babası tarafından seni tatile getirdik diye yurda bırakılmış bir kızdı.Aslında Meva doğduğunda terk edilmişti gerçek annesi tarafından. Zeynep Teyze'de o zamanlar o yurtta çalışan bir hizmetliydi Meva küçüklüğünden beri onun sevgisiyle büyümüş üniversiteyi kazandığında da oradan ayrılmış bir daha da Zeynep Teyze'yi bulamamıştı. Ta ki görev yeri bu hastaneye çıkana kadar onun geldiği gün Zeynep Teyze oğullarının kolları arasında buraya atıldı.Bırakıldı demiyorum bakın atıldı resmen attılar ve gittiler. Meva'nın ayaklarının ucuna düşmüştü işte o gün başlamıştı onların yarım kalan hikayesi.

13 yıl önce...

Meva:ANNE! BABA! hani tatile gelmiştik burası çok kötü bir otel nolur burada kalmayalım daha güzel oteller var.

Meltem:Meva bak güzelim biz seni 2 günlüğüne bu ablanın yanına bırakacağız ve geri dönüp seni alacağız şimdi uslu bir kız ol ve bizi bekle tamam mı?

Meva dolmuş gözleriyle bir annesine bir babasına baktıktan sonra karşısındaki kadının elini tuttu."Gidelim hadi annemgil bir an önce işlerini halledip gelsinler"

Vahit:Meva'm seni çok sevdiğimizi unutma olur mu? Bizi özlediğin zaman yıldızlara bak babacığım.

Meva koşarak babasına sarıldı oysa bilseydi onu bırakıp gideceğini, sarılır mıydı böylesine?Sonra son kez annesine sarıldı ve ona gösterilen bankta beklemesi gerektiğini söylediler.

Meltem:Feza Hanım biz Meva'yı buradan aldığımızda henüz 3 aylık bir bebekti o bize 10 senedir olmayan mucizemizi getirdi onunla beraber iyileştim,iyileştik ama şimdi olumlanan tüp bebek tedavisi için yurtdışına çıkmamız lazım ve biz onu gerçek yuvasında bırakmak istedik.Bununla ilgili çok düşündük ama onun ve bizim için en doğru karar bu olucak eminim.Vahit biraz tepki gösterdi o da bizim çocuğumuz,doğucak olan da onu bırakmayalım dedi ama sonra o da benimle aynı fikirde buluştu.Biz her şey için çok teşekkür ederiz.

Feza (Yetimhanenin Müdüresi): Meltem hanım sizin için çok sevindim ama bunun tek çıkış yolu olduğunu şahsen düşünmüyorum.Siz daha Meva'nın sorumluluğundan kaçarken başka bir bebeğin sorumluluğunu mu almak istiyorsunuz? O ufacık kalbe bir Meva mı sığmadı? Üstelik Meva adında sizlerin adını taşıyorken.

Meltem:Üzgünüm Feza hanım sizin gibi düşünmüyorum hadi benim gerçek yavrum bizim sevgimizi hissedemezse hadi biz ikisine yetemezsek?

Feza:Peki Meltem hanım size iyi günler lütfen bir an önce gidin buradan

Meltem:Vahit hadi canım gidelim.

Vahit:Bebeğim bizi özlediğinde ne yapıcakmışsın?

Meva:Yıldızlara bakıcakmışım babacığım.

Vahit:Aferin benim kızıma.

Vahit kızı öptükten sonra dolu gözleriyle arabaya bindi ardından Meltem bindi ve Meva tekrar yetim kaldı.

---------------------------------------

Evet ben yazarınız merhaba güzel okuyucularım.Bölüm nasıldı? Bizi çok garip şeyler bekliyor bebeklerim hazır mısınız? Acaba ilerleyen zamanlarda neler olucak?

Meva'mm ah benim kelebeğim ne zor şeyler yaşadın sen öyle.Ah Zeynep teyzem sen nelere göğüs gerdin öyle...

Bu hikaye gerçek yaşamdan uyarlanıyor arkadaşlarım kendi teyzemin hayatından kurguladım sizlere umarım beğenirsiniz. Okunma sayısı 500 olduğunda yeni bölümü salıcam sizlere destek olmayı unutmayın kelebeklerim....