Lanet-i AŞK

Ufak Gerçek

Sabah enerjili şekilde uyanmıştım. Annem ve babam  işe gitmiş evde kimse yoktu. Ama yalnız değildim. İnsan olarak kimse yoktu. Beni bekleyenler  orada köşede sessizce ve sabırla beni izleyip duruyordu. Onlara bakarak doğruldum yattığım yerden. Kapıya doğru baktığımda 2 karaltının da kapıya baktığını gördüm. Onlar oradaydı peki orada kim var vardı veya ne vardı?
Bir anda kapının hızla çarpılıp üstüme oturan upuzun boylu bir güçle kalktığım yere geri yattım.
Ellerinle boğazımı sıkıyordu simsiyah beyazı bile olmayan gözlerinden alevler çıkıyor kokusu da kan, tezek kokusuna benziyordu. Boğazımı öjle sıkıyordu ki nefes alamıyordum. Yanımda duran 2 karaltının da bana baktığını görüyordum. Ama onlardan yardım isterken onlar sırıtıyordu. Ağlamaya başladım. Nefesim iyice kesiliyor, gözlerim kararıyordu. Ölüyordum galiba..
Taa ki Aron'u 2 karaltıyı tek parmağınla tutup duvara çarpmasına kadar. Seviniyordum amaa hala sesim çıkmıyordu. Aron üstümdeki her neyse onu tutup boğazına yapıştığını ve değişik bir dilde bağırdıklarını duydum kulaklarım patlıyordu galiba çok güçlüydü sesleri ellerimle kulaklarımı kapattıp gözlerimi sımsıkı yumdum. Bir anda etrafa baktım Aron meraklı gözlerle bana bakıyordu.
-Noldu? Aron
- Önemsiz sen İyi misin?
Kalkıp aynaya bakmıştım boynumda  parmak izleri vardı. Aron arkamda belirdi yüzüme baktı aynadan gözlerimi gözlerine diktim. Ellerinle boynumu sevmeye başladı. Gözlerini ayırmıyordu gözlerimden ellerini değdirdiği yerler yanıyordu. Arada yüzümü buruşturup duruyordum. Elini çekti ve boğazımda olan parmak izleri hepsi kaybolmuştu. Şaşkın gözlerle yüzüne bakmıştım. Gülümsedi.
- Geçecek sevgilim hiç merak etme.
-Sağol da onlar kimdi neyin nesiydi?
-Bak biz cinler insan kılığına da girebiliriz. Başka bir cin kılığına da girebiliriz. Ancak bazı cinlerin kılığına girilmez yani benim gibi prens olan cinlerin ve padişah olan cinlerin kılığına girilmez. Ancak sana gönderdiğim muhafızları esir almışlar ve kılığına giren başka cinler göndermiş. Korkma onlar iyiler daha fazla güçlü muhafız lazım ben halledeceğim.
Bunları anlatırken ona boş boş bakıyordum. Bir anda sımsıkı sarıldı. O sırada kendime geldim.
Ona sarılmadan uzaklaştım. Yüzüne bile bakmadan kapıyı çarpıp  mutfağa doğru gittim.
Bir süre onu görmedim. Bende işlerimi yaptım. Kahvaltımı ettim, temizliği yaptım  sonra kitap okumaya başladım.

Akşam olmaya başlıyordu. Annem aradı.
-Kızım köye geçiyoruz biz deden rahatsızlanmış. Haberin olsun kapıyı kimseye açma.
Telefon hemen kapandı ve ben ağlamaya başladım. Aron hemen yanımda belirdi.
- Deden iyi olucak bişey yok. Hallettim ben
Yüzünde üzgün ifadesiyle bana moral olmaya çalışıyordu.
-Asıl sana ne oldu. Geçenki o adam kimdi onun yüzünden mi bişey oldu dedeme?
- O adam da yarı insan yarı cin biriydi. Bizim kabileden değildi ama başka kabileden dedenin arkadaşıydı. Beni bir anda karşısında görünce korktu. Senin bünyen de o anki enerjiye dayanamadı. Kafandaki soru işaretleri bitti mi.?
- Bir şey daha var aslında y....
Yüzüme ters ters bakınca direk sustum.
-Tamam yok başka bişey anladım.
-Afferin sana aşkım
Yüzüne bakıp
-Ne?
-Benim olacaksın dediğimde ciddiydim ve hala ciddiyim.
-Aron bu imkansız bir insanla bir cin nasıl olur saçmalama.
-Oluyor nikahımız sen beşikteyken kıyılıyordu. Ama o gün anneannen bozdu bunu yakında yapacağız ve kimse bozamaz.
- Anneannem mi? Nasıl o sizi gördü  mü?
-Evet gördü. Kızdı bağırdı çağırdı gitmek zorunda kaldık.
- anladım.
Yüzüne garip garip bakarken düşüncelere dalmışım.
- yeter düşünme bu kadar aklını okuyorum ve bu beni de yoruyor.
Kafa salladım nereye gidersem arkamdan gidip geliyordu. Beni izliyordu. Duşa girecektim.
-E artık ıznin olursa duşa gireceğim oraya gelmiyorsun umarım .dedim.
Pis pis sırıtıp güldü.
-Hep yanındaydım bu zamana kadar ama bu sefer olmam tamam sevgilim gelmem
Kıkırdıyordu. Sinir olup banyoya kapıyı çarpıp girdim. O da oyun oynar gibi ışığın gidip gelmesine ve benim çığlık atmama sebep olmuştu.
- Aaaarooon yapma.
Annemler dış kapıyı açıp
-Biz geldik diye seslendi.
Güzel güzel duşumu yapmıştım.

Herşey çok iyi hoştu tabikii. Anneme bunu söylemek istedim. Ama sonra boşver dedim kendi kendime
Ya inanmıyacak ya da kafayı yediğimi düşünecek artık arkadaşlarımla kimseyle görüşmüyordum hepsini engellemiştim. Annemi arayan arayana annem hala bir şey Çaktırmıyordu.

Arkadaşlar bölümler beğenilere yorumlara göre geliyor sizce gerçekten Çisem ve Aron evlenecek mi? Geçmişten gelen sırlar var mı?
Tahminlerinizi de alalım sizi seviyorum... ❤️