Evleneceğiz

1.1K 65 16
                                    

Yakışıklımla şuanlık iyi anlaşıyordum üstelik bana zarar vermek yerine aksine beni koruyordu. Bana öyle davranması hoşuma gidiyordu fazlasıyla. O da bunun farkındaydı. Ama bu sefer geldiğinde ismini hangi kabileye bağlı olduğunu soracaktım.
O sırada karşımda beni izleyen bakışlarını yakaladım. Ona doğru bakıp
- Şşey adın ne.?
Yakışıklı
- Ne çok meraklısın sen öyle..
- Söyle işte
Yakışıklı
- Aron benim adım.
Aron hı Aron ilk defa duymuştum değişik bir isimdi. Yüzümü buruşturdum.
- Ne o beğenemedin galiba.?
- Yok değişik geldi ondan neyse
Uzun süre bakıştık. Ciddi şekilde gözlerinle yüzümün her detayını inceldiğini farkettim. Bende onu incelemeye başladım.
- Niye bana öyle bakıyorsun? dedi. Aron
Bir anda daldığım yerden ona doğru bakarak herşeyin daha önce düşündüğüm hayal ettiğim bir erkekle aynı böyle bir şey nasıl olabilir  onu düşünüyorum .
Yüzüme beni küçük düşürecek bir bakış attı.
-Düşüncelerini, hislerini herşeyini biliyorum. Farkında değilsin galiba.
İçimden
- kafayı yiyorum sanırsam
-hayır kafayı yemiyorsun.

Derin bir sessizlik

2 karartı gördüm ve Aron oradan gitmişti. Bana kızdığını düşünüyordum. Böyle kaybolması değişikti. 2 karartıya baktım ve yavaşça önümde eğilip göremeyeceğim şekilde kayboldular. Etrafıma baktım yoktu. Dedeme sorular sormaya başladım onların
kabileleri adları ne? bize bişey yapar mı? Kimler görebilir? Dolu sorular..
- neyi böyle merak ediyorsun boşver işte dedi dedem.
- anlat işte dede.
Başladı anlatmaya kabile adlarından
İfrit en kötüleridir. Zulzula, marid, ammar... saydı saydı bende dinledim.
- Dede bir şey soracağım geçen buraya gelen adam kimdi.?
- o mu şey o arkadaşım ya.
- Herşeyin farkındayım. O kimdi dede normal biri değil o.
-Arkadaşım işte dedim  uzatma kızım
- tamam

Bu kadar sinir olması hoş değildi. Bir şeyler vardı ama bunu öğrenmem lazımdı.

Köyden eve yola çıkmak için hazırlandım. Arabaya bindim. Yol boyunca aklımda dolu sorular vardı
o adam kimdi? Aron hangi kabiledendi.? O adam Aronu nasıl gördü hala aklım almıyordu ayrıca Arondan çok korkmuştu.

Öyle böyle derken evimize gelmiştik. Eve girip yatağa attım kendimi oooh mis gibi insanın evi gibisi yok haa diye güldüm kendi kendime..

Arkamdan belime doğru uzanan o güçlü el beni irkti gözlerimi kapattım. Umarım Aron gelmiştir.
Yavaşça arkamı döndüm yüzüne baktığım gibi derin nefes verdim.
Saçlarımı okşamaya başladı. Alev gibi dudaklarını alnıma bastırdı. Çok sıcaktı. Değişik bir histi. Onu hissetmek, görmek, duymak, konuşmak hepsi hem mükemmel hem korkutucu şeylerdi.
O halde hiç şüphesiz kollarında uykuya dalmışımm bile.

Rüya bile görmüştüm. Rüyamda.

Köydeki evimize girdiğimde tavandan aşağı inen muskalar, kan kokusu pislikler odaya doğru girdiğimde kalabalık ve odanın diğer ucunda  Aron ve ben vardık. Üstelik bende beyaz bir kıyafet vardı bir sürü insanlar gülüşüyordular.
Bir anda kendimle göz göze geldim. Aynı anda Aronla da.
Aron bir anda beyaz giymiş olan beni dudaklarından yavaşça öptü ve o anda herkes alkışladı. Alkış sesini duyunca bir anda irkildim ve uyandım Aron hemen sımsıkı elimi tuttu.

- Noldu
Derken bir anda gülmeye başladı.
- ahahahah sen bizim evlendiğimizi gördün öyle mi? Sen de beni seviyorsun işte evleneceğiz evet.
-Aron ne diyorsun sen?
Gözlerini dikti yüzüme baktı.
- Evlenmek istemiyorsun benle öyle mi?
Ellerimi de bıraktı bir anda
- hayır öyle değil erken yani.
Aron
- gülümseyip evet evleneceğiz. Her ne olursa olsun hem de istersen başka birinle evlen onu öldürürüm...

Annem geldi beni öyle görünce boş boş duvara bakar gibi.
- Ne o koyun mu sayıyorsun
- he ya anne evet
Diyip güldüm.

Rüyamı düşünmeye devam ettim Aron annemin geldiğini duyar duymaz gidiyordu yanımdan. Utanıyor herhalde diye güldüm. Ve uyumaya devam ettim..

Lanet-i AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin