"Seni çok özledim, Gellert."
Albus, kollarını sevgili arkadaşının etrafına sardı. Albus, Hogwarts'taki son yılına katıldığı için bir süredir birbirleriyle görüşemiyorlardı.
Gellert'ın tek söylediği şey "Albus" oldu.
Çocuğun sesi onu gülümsetti.
"Nerelerde kaldın?" , Gellert, Albus'un neden geç kaldığını öğrenmek istiyordu.
"Üzgünüm, Aberforth beni buraya gelmemem için ikna etmeye çalıştı." iç çekerek kendisini yere bıraktı.
"Neden?"
"Senin beni kötü etkilediğini iddia ediyor." tekrardan iç çekti.
"Seni kötü etkiliyormuşum, ha? Oh, belkide haklıdır."
"Hey, buna inanmıyorum!"
"Yani kötü bir çocuk mu olacaksın?"
"Ne demek istiyorsun?"
"Oh Albus...", gülümsedi. "Sen hiç bir zaman birşeyi kötü ve spontane yapmazsın."
"Bu doğru değil!"
"O zaman bunu kanıtla."
"Nasıl?"
"Öp beni."
Albus yanıt vermedi. Arkadaşının o güzel ışıltılı gözleriyle ona gülümsemesini izledi.
Gülümsedi ve elinden geldiğince cesaretini topladı. Yavaşça eğildi ve gözlerini kapattı. Biraz sonra dudakları yavaşça Gellert'ınkine değdi. Değdikten hemen sonra geri çekilmeyi denedi ancak başının arkasındaki el onu engelledi. Öpücük yavaş yavaş yoğunlaşmaya başladı. İkiside giderek hissettikleri tutkunun arttığını hissetti.
•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear gellert, i loved you | grindeldore
Fanfiction❝Sana aşıktım, Gellert Grindelwald. Sana aşıktım, ve hâlâ öyleyim. Herhangi bir arkadaşını sevdiğin şekilden, Çok çok daha öte bir şekilde. Ve bu hep böyleydi.❞ ⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Credits To : @uhlenaa The Original Fiction Writer :...
