Bir kız çocuğu..
Karşısında yosun gibi sarmaşıklar görmek istesede karşısı demir benzeri zincirlerle doluydu..
Elleri zincirliydi. Kabuk bağlamıştı.
Onun adı Ala'ydı. Ala Defne..Göz kapakları ağrısa bile belli etmeyen, belli etmeyerek acısını yaşaya...
Kimse görmüyordu ama ben teker teker parçalanıyordum.
İzlerim tek tek yer yüzünden kayboluyordu ama bunu kimse görmüyordu.
Ben kayboluyordum ama onlar daha da belirginleşiyordu.
Ben ölüyordum. Onlar yaşıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ala Defne Yiğit Anlatımından;
Yaşıyordum.
Herkes benim yaşadığımı görüyordu ve ben de zaten yaşıyordum.
Yaşamak istiyormuydum peki? Bunun cevabını bende uzun zamandır düşünüyordum.
Zihnimde bir salıncak hâla sallanıp duruyordu. O küçük kız çocuğu sürekli salıncak düşüp duruyordu
"Niye kurtarmadın beni Ala?"
"Ben seni kurtarmak istemiştim"
"Hayır" dedi tekrardan. Zihnimde bu kelime belkide yüzlerce kez yankılandı.
Hayır..hayır..hayır..
"Sen beni kurtarmaya çalışmadın."
"Hayır" dedim önümdeki salıncağa bakarak. Boştu salıncak ama ses geliyordu. "Ben senu kurtarmak istedim. Ama çok geçti."
"Hayır" diye bağırdı tekrardan
Hayır..hayır..hayır..
"HAYIR" diye bağırdım bu sefer bende ona karşılık vererek.
Karşımda öylece duran salıncak bağırmamla beraber delicesine sallanıyordu.
Bir kız beliriyordu salıncakta. O gölgeydi. Onun yüzü kanlarla kaplıydı.
Aniden hafifçe sıçrayarak yerimden kalktığımda Deniz tamda başımda bekliyordu. Uçak tamamen boştu.
Deniz, "Herkes indi, seni bekliyoruz. Geldik" dedi
Sırtımdaki günlük dolu çantayı sıkıca tutarak onun önünde sersemce yürümeye başladım. Uçak dediğini gibi boştu. Diğerleri ise tam merdivenlerin orda bizi bekliyorlardı.
Yanlarına geldiklerimizde hepsi bana garip baksada umursamadan yanlarından ilerleyip uçaktan indim.
Sonunda inmiştim. Sanki asırlar gibi geliyordu çünkü bana.
Alper, "Burda bir arkadaşım var. Onun arabasını ödünç aldım. Kendisi burda değil arabayı bırakıp gitti. Biraz sıkış tıkış olacaksınız ama idare edin. Bu aptal oyunu bitirmezsek bizim peşimizi o her kimse bırakmicak."