"Günaydın"
Uykulu ve tanıdık bir sesti... Gözlerimi tam olarak açtığımda çığlık attım. Bilincim yerine gelince hatırladım.
"Özür dilerim Lucia. Sana da günaydın"
"Sana bir şeyler olmuş belli"
Ardından kıkırdadı... Kahvaltının mis kokusu burnuma geldi. Lucia alnıma öpücük kondurup kolumdan çekiştirdi. Gerçek olup olmaması umrumda değil, Lucia'nın kokusu, onun sesi, onun hissi bunu hiçbir şeye değişmem. Kahvaltı masasına oturduk, sadece ikimiz vardık, Lucia sessizliği bozdu.
"Bu gün sahile yürüyüşe gidelim mi?"
Başımı salladım ve krebimden bir ısırık aldım.
"Krep çok güzel olmuş, sen mi yaptın?"
Lucia kafasını 'evet' der gibi salladı.
"BEĞENDİN Mİ?"
Evet bu kesinlikle Lucia.
"Hemde nası.."
Kahvaltı masasını topladıktan sonra üstümü giyindim, Lucia daha kahvaltıdan önce hazırdı orası ayrı ben de giyinince anahtarımızı, telefonlarımızı kontrol edip çıktık.
"Bu rüyaysa bile uyanmak istemiyorum.."
Lucia bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
"Efendim?"
Gülümseyip "hiç" dedim ardından Lucia'da gülümsedi.
"Lucia, beni burda bekler misin?"
"Hmh, tabii"
Gülümseyip ordan ayrıldım, geldiğimde Lucia telefona bakıyordu "şans bu şans" diye düşündükten sonra Lucia'nın arkasından kafasına papatya tacı taktım; irkildi, arkasını dönünce yüzünde çok sıcak bir gülümseme oluştu. Tacı farketti, farketmesiyle sarılması bir oldu. Bu anı hiçbir şeye değişmem. El ele tutuştuk, sahile doğru gitmeye başladık. Söz veriyorum Lucia, sana en güzel anlarını yaşatacağım.
