Εκείνα δεν κρύβονται: ο Ηλιος, το Φεγγάρι, η Αλήθεια

Επικίνδυνο Ρομάντζο

Επιτέλους η ζωή της Λάουρας άρχισε να είναι αυτό ακριβώς που ήθελε!
Και τι ήθελε;
Πρώτον, να βρει μια παρέα που θα ταιριάζει. Τσεκ!
Δεύτερον, να καλλιεργηθεί και να πετύχει στον τομέα γνώσης- μαγείας. Τσεκ!
Τρίτον, να της δώσει σημασία ο κούκλος Ντάντε. Τσεκ!
Για πρώτη φορά στην ζωή της, το αγόρι που της άρεσε της έδινε προσοχή. Ήταν σαν να λέμε το φλερτ της χρονιάς. Στο σχολείο όλοι για αυτούς μιλούσαν!
« πόσο την θέλει;» ψιθύριζαν όλοι. Αυτό ένιωθε όμως και η Λάουρα, ότι ο Ντάντε την ήθελε πολύ! Σε κάθε διάλειμμα έψαχνε να την βρει, όταν σχολούσαν την πήγαινε μέχρι σπίτι, περνάγανε τις περισσότερες ώρες μαζί κοιτάζοντας το φεγγάρι, γελοντας με τις χαζομάρες που έκανε ο Ντάντε. Πολλές μέρες αν και αυτό ήταν απαγορευμένο, ο Ντάντε έδειχνε κομμάτια της μαύρης μαγείας στην Λάουρα, ώστε να τον εμπιστευτεί. Βλέπετε και ο ίδιος καταλάβαινε ότι το να είσαι μάγος του μαύρου φεγγαριού σήμαινε πολλά για τους υπόλοιπους μάγους. Βέβαια την Λάουρα δεν την ένοιαζε, αφού ήταν σίγουρη ότι αυτός διέφερε από τους άλλους! Τι και αν όλοι της η παρέα της έλεγε ότι οι μάγοι αυτοί δεν είναι εμπιστοσύνης.
Οι μέρες περνούσαν και η Λάουρα βυθιζόταν όλο και πιο πολύ σε αυτό το ρομάντζο! Ένα βράδυ που η περιέργεια την είχε κατακλύσει τον ρώτησε με ότι θάρρος είχε αποκτήσει, πως κατέληξε να τον επιλέξει το μαύρο φεγγάρι; Μιας και είναι αρκετά σπάνιο όπως και το λευκό.
Εκείνος φάνηκε να ενοχλήθηκε, μα της απάντησε ψύχραιμα, ότι όλα αυτά που έχεις ακούσει είναι ίσως φήμες!
Τα φεγγάρια είναι μόνο δύο, η κατάλευκη σελήνη και η ολόμαυρη. Τα άλλα είναι απλά η ένδειξη της ανισορροπίας. « τι εννοείς;» τον ρώτησε με μάτια γεμάτα απορία η Λάουρα.
Εννοώ ότι η Άτροπος αν την γνωρίζεις;. Ναι φυσικά την γνωρίζω!
Αυτή λοιπόν ήταν η λευκή ακτίνα που χάριζε στην μια και μοναδική σελήνη όλα τα χρώματα! Όταν όμως ήρθε σε επαφή με το πρίσμα! Διαθλάστικε και η ίδια εξανεμίστηκε. Ο μύθος των δρακονικων μάγων λέει, ότι όταν τα φεγγάρια ενωθούν σε μια συνευθειακή φορά, τότε θα γεννηθεί η μάγισσα εκείνη που θα μπορεί να αντιστρέψει το πρίσμα. Δηλαδή, η ίδια θα είναι το πρίσμα και από τα σπλάχνα της θα γεννηθεί ξανά η Άτροπος ή....
«ή τι;» του λέει η Λάουρα με τα μάτια γουρλωμένα.
«ή θα γεννηθεί ο Βασιλικός, ο πρώτος δράκος από τα έγκατα της γης βγαλμένος».
«κάτσε γιατί το ένα ή το άλλο; Από τι εξαρτάται αυτό;» Τον ρωτάει η Λάουρα
« πιστεύωωω; μα όλα αυτά είναι εικασίες, ότι αν η ψυχή αυτής της μάγισσας είναι καθαρή και την διάλεξη το λευκό φεγγάρι τα σπλάχνα της θα θρέψουν την Άτροπο. Αν όμως την διάλεξη το μαύρο φεγγάρι, λογικά τα σπλάχνα της θα φέρουν στον κόσμο τον Βασιλικό».
Η Λάουρα με το στόμα ανοιχτό και κρεμάμενη από τα χείλη του Ντάντε περίμενε την συνέχεια των μύθων. Αυτό το αγόρι αναμφίβολα ήξερε να την κρατάει σε αγωνία και όχι μόνο. Πόσα βράδια σκεφτόταν απλά το χαμόγελο του. Όσο περνούσε ο καιρός όλο και τον εμπιστευόταν πιο πολύ, όλο και τον ερωτεύονταν πιο πολύ!
Έτσι η Λάουρα πέρασε ένα καλοκαίρι γεμάτο συναισθήματα που την έκαναν ίσως λίγο πιο απόμακρη από την παρέα της. Δεν πειράζει όμως, τα κορίτσια είχαν πάντα κατανόηση σε θέματα γκομενικων.
Ήρθε λοιπόν η μέρα που ζητήθηκε από την Λάουρα να παρεβρεθεί στην σύγκλητο των ανώτατων ιερειών του φεγγαριού. Εκεί προς έκπληξη της το ενδιαφέρον μονοπωλούσε το πότε έχει γενέθλια και το ποσό σημαντικό είναι να μείνει ασφαλής, γιατί εκείνη η μέρα θα καθορίσει την ζωή της! Η Λάουρα απλά τα άκουγε και γελαγε, μα από ποιον να κινδυνεύσω απορούσε, αφού σχεδόν κανείς δεν ήξερε ότι είναι μάγισσα και επίσης δεν την είχε επιλέξει καν το φεγγάρι για να κινδυνεύει από κάποιον αντίζηλο. Έτσι και αλλιώς δεν είχε πρόβλημα να την επιλέξει το μαύρο φεγγάρι, με αυτόν τον τρόπο θα πέρναγε περισσότερη ώρα με τον Ντάντε που τόσο αγαπούσε.
Αφού η σύγκλητος τελείωσε η Λάουρα ελαφρώς βαριεστημένα πλησίασε την μαντραγω και της είπε « "γιαγιουλα" τι θα μου πάρεις στα γενέθλια μου ή μήπως τα ξέχασες » και έσκασε στα γέλια!
Η μαντραγω χλωμιασε « ΣΚΑΣΕ!» της ψιθύρισε. Θεέ μου τα γενέθλια σου, πως τα ξέχασα; Αναρωτήθηκε. Μην πεις τίποτα σε κανέναν ακούς; Της είπε επιτακτικά.
Η Λάουρα σαν να θύμωσε και την κοίταξε με ένα διαπεραστικό βλέμμα «τρελάθηκες;» της είπε « Γιατί κανείς έτσι ; Γενέθλια έχω δεν είσαι υποχρεωμένη να μου πάρεις κάτι!».
Η μαντραγω τότε την έπιασε από το χέρι και την πήγε στον κοιτώνα της. Εκεί κάτω από την κουκέτα της μέσα στο ξύλινο πάτωμα είχε κρύψει ένα κλειδί « πάρε αυτό και πήγαινε σπίτι, άναψε όλα τα κεριά και εκεί που θα δεις την σελήνη να φωτίζει πιο πολύ, δες συμμετρικά αντίθετα και θα βρεις ότι χρειάζεται, μην πεις σε κανέναν για ότι δεις. Αυτό που θα βρεις είναι το μυστικό μου... Το δικό μου μυστικό και της πιο καλής μου φίλης ».
Η Λάουρα σάστισε όμως περίμενε ότι κάτι θα γίνει και όλα θα πάψουν να είναι τόσο ήρεμα. Έτρεξε σπίτι, κλείδωσε την πόρτα άναψε τα κεριά και βρήκε το σημείο που φωτίζει η σεληνη περισσότερο. Συμμετρικά αντίθετα ήταν το κρεβάτι, μιας και τίποτα δεν ήταν στα σεντόνια κοίταξε κατευθείαν από κάτω και είδε μια κλειδαριά! Τόσα χρόνια δεν ξέρω τι γίνεται κάτω από την μύτη μου είπε και γέλασε ενω ήθελε να τραβήξει τα μαλλιά της. Όταν την ξεκλείδωσε, μέσα βρήκε ένα βιβλίο που σαν τίτλο είχε < Το ημερολόγιο της πράσινης ιέρειας>. Τι δουλειά έχει αυτό εδώ; Απόρησε. Όταν το άνοιξε από την πρώτη κιόλας σελίδα κατάλαβε ότι το ημερολόγιο ανήκε στην μαμά της. Ταραγμένη άρχισε να διαβάζει. Το ημερολόγιο στην ουσία περιείχε όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε συλλέξει η μαμά της σε σχέση με την Άτροπο και την εξαφάνιση της. Επίσης περιείχε όλα εκείνα που χρειάζονταν η Λάουρα να μάθει για τον θάνατο των γονιών της, αλλά και μια περίεργη ημερομηνία στην τελευταία σελίδα 9/9/99 έγραφε με αχνά γράμματα.
Την μελέτη του ημερολογίου διέκοψε ένα τηλεφώνημα από την Όλγα, η οποία μόλις είχε συνειδητοποιήσει ότι σε δύο μέρες ήταν τα γενέθλια της καλύτερης της φίλης. Μια τσιρίδα ακούστηκε μεσα από το τηλέφωνο « μωρη σιχαμενη πως γίνεται να μην έχεις κάνει χαμό για τα γενέθλια σου σχεδόν θα τα ξεχναγα, αν δεν είχα δει τυχαία το ημερολόγιο που έχω στο γραφείο δεν θα συνειδητοποιούσα ότι σημερα είναι 5 Σεπτεμβρίου! Και ότι σε δύο μέρες θα πρέπει να έχω ετοιμάσει την τούρτα σου». Βλέπετε από όταν η Όλγα έγινε κολλητή με την Λάουρα έχει αναλάβει ότι έχει να κάνει με γιορτές γενέθλια, μαγειρική, ζαχαροπλαστική! Ήταν άλλωστε η πιο μεθοδική σε όλα. Η Λάουρα χαζόγελοντας έβαλε το ημερολόγιο στην τσάντα της και μιλώντας στο τηλέφωνο άρχιζε να κατευθύνεται στο πάρκο που συναντούσε τον Ντάντε σχεδόν κάθε απόγευμα! Λίγο πριν βγει από το σπίτι κοντοστεκεται στον καθρέφτη για να φτιαχτεί λίγο « fightoo oh» αναφώνησε και έκλεισε την πόρτα. Στον δρόμο σκεφτόταν πόσο τέλειο θα ήταν ο Ντάντε που τόσο όμορφα ένιωθε για αυτόν να γίνονταν και επίσημα το αγόρι της. Έφτασε επιτέλους στον προορισμό της μετά από 40 λεπτά περπάτημα« ουφ λες να ιδρωσα; να βρομαω;» σκέφτεται και ψεκάζετε ευθύς αμέσως καθως βλέπει τον Ντάντε να κατευθύνεται προς στο μέρος της!
«χαιρετω την όμορφη οπτασία » της λέει καθώς της δίνει ένα φιλί στο μέτωπο.
Η Λάουρα αρχίζει να κοκκινίζει. Μετά από μερικά λεπτά κοπλιμεντων παίρνει το θάρρος και του λέει « ξέρω ότι δεν συμπαθείς την παρέα μου, αλλά ούτε αυτοί εσένα! Ωστόσο, ξέρεις σε 2 μέρες έχω τα γενέθλια μου..! Θα ήθελες να έρθεις στο πάρτυ μου; Για να σε προλάβω θα έχω καλέσει μόνο πολύ κοντινούς!». Αμέσως σκέφτηκε ότι έκανε βλακεία και εσκηψε το κεφάλι! Δύο είναι τα δεινά ή που θα της ρίξει άκυρο και θα το θυμάται για όλη της την ζωή ή η Μαντραγώ θα τον δει στο πάρτυ και θα αρχίσει τις μαγκανίες προκειμένου να τον διώξει, ξέρετε! Τα γνωστά σκούπες ανάποδα; αλάτι γύρω από τον καναπέ που κάθεται. Τα απλά καθημερινά που ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΕΣ σκέφτηκε νευριασμένα. Ωστόσο, ο Ντάντε είχε άλλη προσέγγιση «εξαρταται πώς θα έρθω; » της είπε και την κοίταξε με βλέμμα γόηκο. « με ότι θες πόδια, άμαξα , κολοκύθα..! Ότι έχει ο κάθε ένας » είπε η Λάουρα και γελάσε ελαφρά. « δεν κατάλαβες δεσποινίς! Θα έρθω ως φίλος σου ή ως το αγόρι σου; Γιατί για το πρώτο δεν με ψήνει και πολύ, ενώ το δεύτερο με υποχρεώνει να έρθω » σημείωσε και της έκλεισε το μάτι. Η Λάουρα δεν πίστευε στα αυτιά της! Θεέ μου ότι πραγματικά ονειρευόταν σκέφτηκε, αλλά από την άλλη πως θα το ξεστόμιζε στους άλλους; Πώς ήταν σίγουρη ότι της λέει την αλήθεια; « ε και ποιος χέστηκε; Θα κάνω ότι θέλω! Δικιά μου είναι η ζωή » αναφώνησε! «ε; Τι φάση;» την κοίταξε περίεργα ο Ντάντε. Ε όχι ρε, πάλι είχε εκφράσει δυνατότερα από ότι έπρεπε ότι σκεφτόταν! « Δεκτός ο προσδιορισμός σου ως αγόρι μου, αν και μην νομίζεις ότι τρέχει και κάτι σοβαρό... Εγώ δεν κολλάω εύκολα » είπε η Λάουρα ενώ ήταν κατακόκκινη.
Πέρασαν μέρες γεμάτες βόλτες και αραγμα κάτω από τα αστέρια με τον Ντάντε μέχρι που....
-ξυπνά σήκω - ξυπνά σήκω, είναι απαλό το κρεβάτι αφήστε με να κοιμηθώ - χτύπησε το ξυπνητήρι της Λάουρας και με το που άνοιξε τα μάτια της είδε μια τεράστια ανθοδέσμη να την περιμένει στο γραφείο της! «Για εσένα ωραιότατη δεσποινίς» εγγραφε πάνω στην μικροσκοπική κάρτα που την συνόδευε!
«Αχ το θυμήθηκε» είπε και άστραψαν τα μάτια της. Μια ταραχή όμως διαπέρασε το σώμα της. Ήταν η μεγάλη μέρα η παρέα της θα ερχόταν σε άμεση επαφή με το αγόρι της. Τι και αν οι άλλοι μάγοι των σνομπαραν; Τι και αν η Όλγα που τον θεωρούσε χλε-χλε, φλώρο δηλαδή, δεν του μιλούσε καν; Και αν όλο αυτό κατέληγε σε μια αμήχανη στιγμή;!«ελα δεν θέλω βλακείες, το έχουμε» σκέφτηκε και έσφιξε την γροθιά της. Εκείνη την ώρα στο σπίτι της κατευθασε και η Όλγα « άνοιξε μου ! Άνοιξε μου! Έχω την τούρτα στα χέρια » φώναζε δυνατά. Η Λάουρα ευθύς πετάχτηκε από το κρεβάτι και έτρεξε να ανοίξει. Στην κάθοδο από της σκάλες συναντά την μαδραγω, η οποία με ύφος - ξέρω εγώ τι παίζει με αυτόν τον Ντάντε - της είπε καλημέρα ας πούμε ...! Αλλα ενα χρόνια πολλά χρειάζεται. Η Λάουρα δεν έδωσε τόση σημασία στο βλέμμα, δεν την έπαιρνε! Οπότε συνέχισε την κάθοδο τρέχοντας γεμάτη χαρά! «αντε με πέθαναν τα χέρια μου » αναφώνησε η Όλγα « τι κάνεις τόση ώρα;» συνέχισε καθώς εισερχόταν στο σπίτι. Η Λάουρα ήταν τοσο ενθουσιασμένη που τα είχε έτοιμα όλα σχεδόν από χτες! Το μόνο που είχε αφήσει για το τέλος ήταν οτι στο πάρτυ δεν θα ήταν μόνο φίλοι παρόντες. Ααα επίσης δεν είχε πει στην Όλγα ότι σήμερα στα 16 γενέθλια της, θα την επέλεγε κάποιο από τα φεγγάρια και η πλευρά αυτού! Στις 09:09 ακριβώς.
Αν και εδώ που τα λέμε όλοι γνωρίζουμε την Όλγα, απλά θα γελούσε, και θα την έλεγε ζελεδακι συναισθημάτων!