Εκείνα δεν κρύβονται: ο Ηλιος, το Φεγγάρι, η Αλήθεια

Από εδώ και πέρα

Μετά από όλα αυτά που συνέβησαν εκείνο το βράδυ η Λάουρα πείσμωσε να μάθει τι απέγιναν οι γονείς της, μα και το γιατί είναι ξαφνικά τόσο αναγκαία για τις υπόλοιπες φατρίες. Βέβαια, όλα αυτά αφορούσαν το πλαίσιο της μαγείας, στο οποίο η Λάουρα τώρα έκανα τα πρώτα της βήματα. Υπήρχαν και άλλες καταστάσεις όμως που έπρεπε να διαχειριστεί! Για παράδειγμα το κόλλημα που είχε με τον Ντάντε. Δεν πέρναγε μερα που να μην τον σκέφτονταν παρόλο που ήξερε ότι ήταν μάγος και μάλιστα μάγος του μαύρου φεγγαριού. Ήξερε ότι αν αφήσει τα συναισθήματα της να την κυριέυσουν θα ξέφευγε από τον στόχο της. Ο στόχος της ήταν να μάθει την αλήθεια, εκείνη που δεν μπορείς να κρύψεις για πολύ. Όμως για να μάθεις την αλήθεια πρέπει να εξετάσεις και την πλευρά από την οποία την ακούς. Έτσι η Λάουρα σχεδίαζε να αξιοποιήσει όλες τις πηγές που θα της δωθούν.
Πρώτα, ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα μαγείας σε όλες τις φατρίες αφού δεν ήξερε σε ποιο φεγγάρι θα καταλήξει. Δεν ήθελε να είναι η καλύτερη όχι! Αυτό που ήθελε είναι να έχει πρόσβαση σε όλες τις βιβλιοθήκες και αυτό μπορούσε να το κάνει μόνο αν παρακολουθούσε έστω και ένα  μάθημα της φατρίας.
Στον κόσμο των θνητών έβαζε τα δυνατά της να πετύχει στο σχολείο τους υψηλότερους βαθμούς ώστε να ενταχθεί στο πανεπιστήμιο που ήθελε. Το Πανεπιστήμιο ιστορίας. Σε αυτό το πανεπιστήμιο οι περισσότεροι έπαιρναν κατεύθυνση δασκάλου ιστορίας, όμως η Λάουρα θα έβαζε πλώρη ως ερευνήτρια στο τμήμα μυθολογίας και πολιτισμού. Είχε ακούσει ότι σε αυτή την κατεύθυνση μελετούσαν τους μύθους του κάθε πολιτισμού και θεωρούσε ότι θα υπήρχαν πολλές σημαντικές πληροφορίες ακόμα για την Άτροπο, αν και σίγουρα όχι όπως το περιέγραφαν στον κόσμο των μαγισσών.
Πέρα από τα ακαδημαϊκά, η Λάουρα είχε βάλει πλώρη και στον κλάδο της φιλίας. Της ανύπαρκτης αυτής διάδρασης στα πλαίσια της μέχρι τώρα ζωής της. Ήταν πάντα τόσο αφοσιωμένη στην Μαντραγώ,  που με αυτά που της έλεγε αρνιόταν να εμπιστευτεί τον οποιονδήποτε. Σε αυτόν τον τομέα είχε και τα πιο γρήγορα αποτελέσματα. Πλέον, είχε βρει έναν περίγυρο που πραγματικά την ενέπνεε να συνεχίσει.
Στο σχολείο έκανε παρέα μόνο με ένα κορίτσι την Όλγα. Τρομερά αποφασιστικό πλάσμα, με αιτιολογία σε κάθε της κουβέντα και πράξη. Η Όλγα ήταν ψηλή με μαύρα σγουρά μαλλιά, αρκετά αδύνατη και με ένα πολύ επιβλητικό ύφος όταν σου μιλούσε. Με την Όλγα η Λάουρα τα μοιραζόταν όλα! Της έλεγε τόσα πολλά που μέχρι και ότι ήταν μάγισσα της ξεφούρνισε μία μέρα, όμως η Όλγα ήταν ένας βαθιά υλιστικός άνθρωπος πού αυτά απλά της φαινόντουσαν αστεία. Από τον κόσμο της μαγείας,  από τις φατρίες θα έλεγα καλύτερα. Η Λάουρα είχε επιλέξει να κάνει παρέα με την  Άρτεμις, την Λάρα και την Αγκνες. Η Άρτεμις ανήκει και στην επίλεκτη ομάδα όπως και άλλες δύο. Η Λάουρα το γνώριζε αυτό, νόμιζε όμως ότι η επίλεκτη ομάδα είχε σκοπό να την προστατεύει από αναποδιές και όχι να την απομακρύνει από τον Ντάντε. Η Άρτεμις λοιπόν ανήκε  στην φατρία του πορτοκαλί φεγγαριού, ήταν μία πραγματικά έξυπνη και ταλαντούχα μάγισσα όχι μόνο στον κόσμο της μαγείας, αλλά και στον κόσμο των θνητών, καθώς σε ότι έπαιρνε μέρος φρόντιζε να κερδίζει. Η Άρτε όπως την φώναζε η Λάουρα είχε κοντά ολόισια μαύρα μαλλιά και αφέλειες, το πιο χαρακτηριστικό επάνω της ήταν ο συνδυασμός της μεγάλης νοημοσύνης σε ένα τόσο ατσούμπαλο σώμα. Η Λάρα ήτανε μάγισσα της φατρίας του μπλε φεγγαριού, μία κοπέλα πραγματικά αξιόπιστη και υπεύθυνη. Αυτή, ήταν η πιο κοντή της παρέας, είχε ξανθά μαλλιά και καταγάλανα μάτια. Την χαρακτήριζε η προσήλωση της σε ότι αυτή ήθελε να είναι καλή «σε λίγα αλλά εις βάθος» έλεγε. Έπειτα είναι η Αγκνες μάγισσα της ροζ φατρίας, ένα πολύ ευγενικό και φιλήσυχο πλάσμα. Η Αγκνες είχε καστανά σκούρα μαλλιά και ολοστρόγγυλα  γλυκά μάτια. Είχε πάθος Με τη μουσική και ήταν η πιο επιμελής μαθήτρια σε όλα.
Η Όλγα και η Αγκνες δεν δυσκολεύονταν σχεδόν σε τίποτα ήταν σαν να μην είχαν κλείσει σε τίποτα. Ότι τους άρεσε αυτόματα γινόντουσαν και καλές σε αυτό. Από την άλλη, η Άρτεμις γινόταν καλή σε ότι θα την έκανε σημαντική, ήξερε τον τρόπο να πετυχαίνει, να συζητιέται σε όλες τις παρέες, το όνομά της να εδρεύει δίπλα από τον ορισμό της επιτυχίας, της φαινομενικής επιτυχίας τουλάχιστον.
Πέρα από τους πολύ κοντινούς της φίλους, η Λάουρα συναναστρεφόταν με αρκετά ακόμα άτομα όπως ήταν ο Σαλ παιδί του κόκκινου φεγγαριού, η Νεφερε παιδί του μωβ φεγγαριού και η Λίλιαν παιδί του κίτρινου φεγγαριού. Αυτοί αποτελούσαν το πιο μακρινό κύκλο, καθώς ο Σαλ της φαινόταν πολύ παράξενος, σχεδόν ελκυστικός αλλά μυστηριώδης, το βλέμμα του ήταν διαπεραστικό και είχε έναν χαρακτήρα που κανείς δεν μπορούσε να ελέγξει. Το ατίθασος ως επιθετικός προσδιορισμός ήταν πολύ απλοϊκός για αυτό που εξέπεμπε. Η Νεφερε ήταν αρκετά τσιμπημένη με τον Σαλ αυτό φαινόταν από μακριά, όμως πέρα από αυτό ήταν και πάρα πολύ σπαστική στα μάτια της Λάουρας αφού όλο της την έμπαινε χωρίς λόγο. Η Λίλιαν ήταν ένα πλάσμα,  το οποίο όταν το  γνώριζες φαινότανε ντροπαλό, ήσυχο, συνεσταλμένο, όμως τίποτα από αυτά δεν ίσχυε έκρυβε καλά την πλευρά της ντίβας. Αυτή δεν μπορούσε ούτε να πετάξει τα σκουπίδια αν το eyeliner της δεν ήταν στρωμένο όπως το ήθελε. Όλη η παρέα γελούσε με αυτό καθώς όπου και να πήγαιναν, την Λίλιαν την ειδοποιούσαν τουλάχιστον τρεις ώρες νωρίτερα.