°Η διαθήκη°

δεν έχω όρια

Εγώ: Στέφανε δεν είναι εστί απλώς ήθελα καπιος να πληρώσει για την αδερφή μου και ξέσπασα

Στεφανος: σε καταλαβαίνω και εγώ έτσι ένιωσα αλλά πρέπει να έχεις όρια

Εγώ: όρια;

Στέφανος: ναι αυτός μας χρωστάει πάνω από ένα εκατομμύριο αν τον σκοτοσεις δεν θα τα πάρουμε ποτέ πίσω και επεισης ξέρει πολλά

Τότε μπαίνει μέσα ο Άρης και ο Σταύρος

Άρης: αφεντικό τι κάνεις εδώ;

Εγώ: τίποτα

Σταύρος: χτυπήσες

Εγώ: όχι

Άρης: και τι είναι αυτά τα αίματα στα χέρια σου;

εγώ: τι όχι δεν είναι δικά μου

Σταύρος: και τότε Πίου

Άρης: μη μου πεις

Στεφανος: ναι Άρη

Άρης : μπράβο αφεντικό

Εγώ: για πιο πράγμα;

Άρης: που τον χτύπησες

Εγώ: καλά να σας πω λίγο έρχεστε στο γραφείο μου;

Σταύρος: ναι αφεντικό

Εγώ: Στέφανε και εσύ

Μπαίνουμε μέσα στο γραφείο

Στέφανε: τι μας θες;

Εγώ: η Μαρία που είναι στην είσοδο είναι χτυπιμενη ξέρετε κάτι;

Στεφανος: ο άντρας της τη χτυπάει από όσο ξέρω

Εγώ: τι και εσείς που το ξέρετε τόσο καιρό δεν κάνατε τίποτα ο τσαμπουκας σας περιορίζετε μόνο στη δουλεια;

Άρης: τι να κάναμε;

Εγώ: να του δώσετε ένα μάθημα

Στέφανος: τι σκευτεσε;

Εγώ: ότι δίνεις περνεις λένε χτυπάει τη Μαρία θα τον σαπισουμε και εμείς

Στέφανος: μέσα

Εγώ: μην βιάζεστε μόνη μου θέλω να πάω

Άρης: αποκλείετε αφεντικό μαζί σου θα έρθουμε και εμείς

Εγώ: γιατί δεν με έχεις ικανή

Στεφανος: σε έχουμε αλλά δεν έχεις αποκτήσει τον έλεγχο και η Μαρία τον αγαπάει τον άντρα της

Εγώ: μην ανχονεστε δύο τρεις ψιλες θέλω να του δοσω

Στέφανος: ναι όπως του άλλου μέσα

Εγώ: Στέφανε

Στέφανος: θα έρθουμε μαζί σου και δεν το συζητώ

Εγώ: καλά αλλά εγώ θα τον διρω

Σταύρος; Και ποτέ θα πάμε;

Εγώ: αύριο πριν το μαγαζί

Άρης: ωραία και κάτι άλλο τώρα μίλησα με ένα μουσικό παραγωγό και θέλει να σε ακούσει

Εγώ: τι;

Άρης: ναι θα φέρεις και πολύ κόσμο στο μαγαζί αν θες να το αρχίσεις ε ακούσαμε και ξέρουμε

Στέφανος: γιατί τραγουδάς Αντωνία;

Εγώ: μου αρέσει αλλά δεν έχω ασχοληθεί ποτέ επαγγελματικά

Άρης: κακώς αλλά τώρα είναι η ευκαιρία σου

Εγώ: καλά κανόνισε το για μια από αυτές τις μέρες

Άρης: ωραία