°Η διαθήκη°

και πάλι στο 0

Είμαι στο αμάξι του Αχιλλέα

Ο δρόμος προσωρας είναι ευθεία

Αχιλλέας: από Που λες να πάμε δεξιά ή αριστερά;

Εγώ: δεξιά αν δεν κάνω λάθος από  εδώ πηγαίνει στις ερημιές ενώ από την άλλη πάει στον κεντρικό , δεν νομίζω να το ρισκάρουν

Αχιλλέας: σωστά

Στρίβει το τιμόνι δεξιά

Περνει ταυτόχρονα όμως ένα τηλέφωνο

Τον άκουσα να λέει αυτά

Αχιλλέας: λοιπόν έχετε το νου σας πριν λίγο πέρασε ένα βανάκι και μας πυροβολούσαν στο μαγαζί της Αντωνίας ..... Καλά είμαστε ευτυχώς δεν υπήρχαν θύματα αλλά είναι προφανές πως θέλουν να μας κλείσουν τα μαγαζιά .... Έχε το νου σου λογικά θα περάσουν και από εκεί

Κλείνει και μπαίνουμε σε χωματόδρομο

Εγώ : πιστεύεις θα βρούμε κάτι;

Αχιλλέας: δεν το πιστεύω είμαι σίγουρος

Λέει και σταμματαει το αμάξι απότομα

Κοιτάω μπροστά και βλέπω το βανάκι δίπλα σε μια αποθήκη σταματήμενο

Βγαίνουμε έξω έντομεταξυ εγώ με τα ψηλοτάκουνα στο χωματόδρομο μεταβιας δεν έπεφτα

Φτάσαμε στο βανάκι και πάμε να μπούμε μέσα αλλά αυτό που είδαμε δεν το περιμέναμε

Και οι δύο που ήταν μέσα ήταν σκοτωμένοι καπιος τους σκότωσε

Πάμε να μπούμε στην αποθήκη αλλά ήταν κλειστά

Αχιλλέας: κάνε στην άκρη

Βγάζει το όπλο του και ρίχνει στη κλειδαριά για να σπάσει

Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε ένα σημείωμα πάνω σε ένα ξύλινο παλιό τραπέζι

Το πιάνει ο Αχιλλέας

Αχιλλέας: αχ τι κρίμα ατυχησατε δεν με προλάβατε , ίσως την επόμενη φορά.

Εγώ: δεν γράφει κάτι άλλο;

Αχιλλέας: όχι

Εγώ: όχι ρε γαμωτο φτάσαμε τόσο κοντά, λίγα λεπτά νωρίτερα να ερχομασταν θα είχαμε προλάβει

Βγαίνω έξω προφανώς απογοητευμένη

Περπάταγα αλλά όπως ήταν λογικό έχασα την ισορροπία μου καθώς περπάταγα όπως ξανά είπα σε ψηλοτάκουνα μέσα στις πέτρες

Ευτυχώς όμως ο Αχιλλέας με έπιασε στον αέρα

Αχιλλέας: μπορείς να περπατήσεις;

Εγώ: ναι απλώς όχι με τα τακούνια

Τότε με σηκονει τα χέρια του σε στυλ νύφης

Εγώ: τι κάνεις;

Αχιλλέας: σε βοηθάω

Λέει και με πάει στο αυτοκίνητο

Εγώ: καλά δεν ήταν ανάγκη θα τα κατάφερνα

Αχιλλέας: δεν ήταν κόπος

Εγώ: σε ευχαριστώ

Αχιλλέας: εγώ σε ευχαριστώ γιατί χωρίς να μας πεις να έρθουμε δεν θα βρίσκαμε τίποτα από αυτά

Εγω: και π τα βρήκαμε πάλι στο 0 είμαστε

Αχιλλέας: δεν έχεις και άδικο