εγώ: Στέφανε τον ξέρεις;
Στέφανος: Εεε όχι βέβαια που να τον ξέρω
Χτυπάει το τηλέφωνο του Αχιλλέα
Αχιλλέας: ναι
Συνεργάτης: έλα αφεντικό έχουμε πρόβλημα αυτοί ξανά χτυπισαν
Αχιλλέας: έρχομαι από εκεί
Κλείνει
Εγώ: τι έγινε;
Αχιλλέας: ξανά χτυπισαν
Εγώ: τι; Ποτέ;
Αχιλλέας: τώρα, πρέπει να πάω από εκεί
Στέφανος: ναι αλλά αν χτυπισαν εσάς λογικά θα χτυπισουν και σε εμάς από στιγμή σε στιγμή
Αχιλλέας: σωστά
Στέφανος : άρα καλύτερα να κάτσουμε όλοι εδώ και να τους περιμένουμε
Εγώ: ναι αλλά αυτή τη φορά προετοιμασμένοι
Κανονίσαμε πως θα κλείσουμε τον δρόμο με τα αυτοκίνητα του Αχιλλέα και του Στέφανου και από πίσω τους θα πάνε ο Άρης και ο Σταύρος ώστε να μην μπορούν να φύγουν ούτε με όπισθεν
Περιμέναμε μισή ώρα στο αυτοκίνητο εγώ ήμουν με τον Στέφανο και περίμενα
Επιτέλους ήρθαν ξεκίνησαν να ρίχνουν στην είσοδο
Αμέσως μπήκαν σφήνα και ο Άρης με τον Σταύρο και έριξαν στις ρόδες τους ώστε να μην μπορούν να φύγουν
Αμέσως σταμματησαν να ρίχνουν έτσι βρήκαμε ευκαιρία να βγούνε έξω όλοι εκτός από εμένα
Άρης: Πίος σας έστειλε;
Ρώτησε και έριξε μια στον αέρα
Αυτοί όμως τίποτα δεν απάντησαν , αντίθετα συνέχισαν να κρατάνε τα όπλα τους
Βγαίνω εξω και εγώ
Πριν όμως προλάβω να πω κάτι μου έριξαν
Με πυροβολισαν
Πέρασαν μέσα μου δύο σφαίρες
Αμέσως έπεσα κάτω
Ένιωθα να χάνω πολύ αίμα
Αμέσως έχασα τις αισθήσεις μου
Αχιλλέας ποβ
Με το που έριξαν στην Αντωνία τους σκοτοσα αμέσως
Δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσουν μετά από αυτό που έκαναν
Το μόνο που εύχομαι είχαν να ζει γιατί αλλιώς δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει
Εγώ: Στέφανε κανόνισε τον μπροστινό εγώ πάω στην Αντωνία
Έτρεξα αμέσως μπροστά της την έπιασα και την έβαλα στο αμάξι μου είχε χτυπισει πολύ άσχημα
Φοβήθηκα μην είχε πάθει κάτι
Χτυπισα το τιμώνι από τα νεύρα μου
Πήγαινα πάρα πολύ γρήγορα με παραπάνω από το επιτρεπτό όριο
Έφτασα στο νοσοκομείο μέσα σε 15 λεπτά ενώ κανονικά κάνεις πάνω από 3 τέταρτα
Την έπιασα αμέσως στα χέρια μου και την πήγα μέσα
Γιατρός: τι έγινε Αχιλλέα;
Εγώ: την πυροβολισαν
Την έβαλα σε ένα κρεβάτι και αμέσως την ετοίμασαν για χειρουργείο
Μετά από μια ώρα
Τι κάνουν ρε γαμωτο τόση ώρα;
Επιτέλους ήρθαν οι άλλοι
Στέφανος: πως είναι η Αντωνία;
Εγώ: στο χειρουργείο την έχουν εδώ και μια ώρα , εσύ είδες Πίος ήταν μπροστά; Πίος οδηγούσε; Μάθατε τι ήθελαν;; Και ποιοι ήταν;
Άρης: μας ξέφυγε
εγώ: τι; Δεν είναι δυνατόν μπροστά σας τον είχατε είχαμε κλείσει τους δρόμους ήταν όλα έτοιμα
Στέφανος: το ξέρω αλλά δεν γινόταν απλά να σκοτοσουμε και τον μπροστινό αν το κάναμε δεν θα μαθαίναμε τίποτα
εγώ: ναι ειδα και που δεν τον σκοτοσατε τι μάθατε
Στέφανος: δεν πρόλαβα να πάω μπροστά Αχιλλέα με το που σκοτοσεις τους πίσω έπεσε ένα γράμμα μπήκα να το μαζέψω και με το που έφυγες εσύ βρήκε ευκαιρία και έφυγε και αυτός
Εγώ: που είναι το γράμμα;
Στέφανος: να το
Λέει και το βγάζει από τη τσέπη του
Μου το δίνει
Ρε παιδιά πόσες φορές να σας πω μην τα βάζετε μαζί μου δεν θα καταφέρετε τίποτα μόνο απώλειες θα έχετε
YOU ARE READING
°Η διαθήκη°
General FictionΔύο αδέλφες η μία παιθανε σε τροχαίο ή έτσι τουλάχιστον φαίνεται , η άλλη πως θα αντιδράσει όταν μάθει πως η αδερφή της της αφήνει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της; Θα την δεχτεί; Ναι ή Όχι; Και αν ναι πως θα είναι η ζωή της μετά από αυτή την...