°Η διαθήκη°

απόδραση

Αφού κλείνουμε πιάνω τον Αχιλλέα

Εγώ: Αχιλλέα δεν είναι ανάγκη να δώσεις τα χρήματα μπορούμε να τα δώσουμε όλα εμείς

Αχιλλέας: δεν υπάρχει περίπτωση να μην δοσω τα χρήματα Στέφανε στο κάτω κάτω θέλω και τα δείνω

Τι πάει να πει θέλει και τα δίνει;

Τι φάση καλά καλά δεν την ξέρει και θέλει να δώσει για αυτήν έναμιση εκατομμύριο;

Δεν καταλαβαίνω

Εγώ: καλά τότε όπως θες

Την επόμενη μέρα συναντιωμαστε στο μαγαζί και ξεκινήσαμε από εκεί για την αποθήκη

Αντωνία ποβ

Έχω βρει ευκαιρία μιας και μου έλυσαν τα πόδια και είμαι όρθια , σκευτομαι να κρυφτώ πίσω από τη πόρτα και όταν μπει να τον χτυπισω ώστε να βρω ευκαιρία και να φύγω αλλά από την άλλη αυτός συνέχεια κρατάει το όπλο του

Θα το ρισκάρω

Περίμενα πάνω από μια ώρα πίσω από τη πόρτα

Αλλά δεν ερχόταν

Από ένα μικρό παραθυράκι που είχε είδα πως είχε νυχτοσει

Κάποια στιγμή άκουσα βήματα από πίσω από την πόρτα

Ανοίγει με το κλειδί και μπαίνει μέσα

Το όπλο το είχε στην πίσω τσέπη

Οπότε βρήκα ευκαιρία με το που μπήκε του το άρπαξα

Αμέσως γύρισε και με κοίταξε φορούσε κουκούλα αλλά μπορούσα να καταλάβω από την έκφραση των ματιών του πως είχε νευριάσει πολύ

Παρόλο που τα χέρια μου ήταν δεμένα δεν με εμπόδισαν να του πάρω το όπλο

Τον σημαδεβα και έκανα βήματα προς τα πίσω

Δεν του έριξα αλλά αυτός δεν διακινδύνευε να μου το πάρει κιόλας

Οπότε πήρα τα κλειδιά από τη πόρτα τον κλείδωσα μέσα και είδα πως τα το μπρελόκ που ήταν το κλειδί της πόρτας είχε και κλειδί αυτοκινήτου

Βγαίνω έξω από το δωμάτιο και ηπηρχε ένας διάδρομος και απέναντι ένα άλλο δωμάτιο που ήταν καπιος άλλος αλλά δεν με πήρε είδηση ,ευτυχώς ήταν πλάτη

Άνοιξα την πόρτα μπήκα στο αμάξι και έφυγα

Ο δρόμος για να φύγω όμως περνούσε μπροστά από την άλλη αποθήκη που ήμουν πρώτα

Σταμματησα το αμάξι στην άκρη

Είδα ένα σουγιά πεταμένο στο κάθισμα του συνοδηγού

Του έπιασα και κατάφερα να κόψω τα σχοινιά των χεριών μου

Επιτέλους ελεύθερη

Μπορούσα να οδηγήσω καλύτερα έτσι

Πάτησα το γκάζι στο τέρμα

Ξαφνικά έφτασα στην αποθήκη και είδα τρία αμάξια

του Στέφανου του Σταυρού και του Άρη και τελευταίο του Αχιλλέα

Αυτοί δεν με είδαν

Πήγα να στρίψω το τιμώνι και να πάω σε αυτούς αλλά ξαφνικά βγήκαν δύο άντρες από την αποθήκη με όπλα και σημάδευαν τον Στέφανο και τον Αχιλλέα

Πήρα το όπλο που είχα πάρει από τον άλλο και τους σημάδεψα από μακρυά

Πρώτα τον ένα που σημάδευε τον Στέφανο

Έπεσε κάτω ελπίζω να μην τον σκοτοσα απλώς να τον τραυμάτισα

Ο άλλος όμως είδε από πού ήρθε η σφαίρα και μου έριξε

Ευτυχώς δεν με πέτυχε

Βγάζω το όπλο Μ εγώ και τον σημάδεψα

Βγήκα από το αμάξι τρέχοντας

Πήγα προς το μέρος τους

Ο Στέφανος αμέσως με αγκάλιασε

Αλλά εγώ τον απέφυγα αμέσως

Εσκιψα από πάνω από αυτούς που χτυπισα για να δω αν ζουν

Έβαλα το χέρι μου στο σφυγμο τους ο πρώτος δόξα το θεό ζει τον πέτυχα στο πόδι

Έβαλα το χέρι μου και στον δεύτερο αλλά δεν έβρισκα σφυγμο

Εγώ: όχι δε μπορεί

Αχιλλέας: Αντωνία..

Εγώ: Σσσςςς προσπαθώ να ακούσω

Αχιλλέας: Αντωνία τον πέτυχες στη καρδιά

Εγώ: τον σκοτοσα

Αχιλλέας: δεν φταις εσύ

Εγώ: και Πίος φταίει εγώ πάτησα την σκανδάλη Αχιλλέα

Αχιλλέας: ναι αλλά αν δεν το έκανες εσύ θα το έκανε αυτός και τώρα εγώ θα ήμουν στη θέση του

Εγώ: ίσως να έχεις δίκιο αλλά δεν παύει να σημαίνει πως σκοτοσα κάποιον

Αχιλλέας: άκουσε με σε αυτή δουλειά είναι ο θάνατος η ζωή μου ένταξη; Σε αυτή τη περίπτωση ήμουν ή εγώ ή αυτός και εσύ έκανες το σωστό στο κάτω κάτω αυτοί σε απήγαγαν

Εγώ: μπορείς να με πας σπίτι μου ;

Αχιλλέας: ναι έλα

Με πάει στο αμάξι του και μου ανοίγει την πόρτα