Uyandığımda kafam çok karışıktı rüyamdaki kadın kimdi? İsyan da neydi!? Bizi buaraya onlar mı sokmuştu? Bunları düşünürken ayağı kalktım ve kayranı gezmeye başladım. Labirentin kapıları hala kapalıydı oraya doğru ilerlerken
Alby 'nin bana seslendiğini duydum.
"Hey Mia buraya gel sana birşey göstericem!" Diye bağırdı.
Yanına doğru gittim beni labirentin bir duvarına getirdi üzerinde isimler yazıyordu, bir bıçak çıkarttı şaşırmış şekilde ona baktım.
"Merak etme bu ismini kazımanda sana yardımcı olucak."
Hafif güldüm sonra bıçağı aldım ve ismimi yazdım sanırım orda ismimi en güzel şekilde ben yazmıştım. Alby ile biraz daha konuştuktan sonra o koşucuları uyandırmaya gitti, bende labirentin hala açılmamış olan kapısına bakıyordum ve kendi kendime konuşuyordum.
"Neden bu kadar tehlikelisin? İçerde ne saklıyorsun?"
Arkamdan tanıdık bir ses geldi, ve kafamı çevirdim.
"Istırap Verenler yüzden bu kadar tehlikeli ve içerde bir bulmaca saklıyor çaylak." Dedi
"Çaylak demene gerek yok adım Mia."dedim
"Peki Mia bende Minho ama yeni bir çaylak gelene kadar ben sana çaylak diycem yani buna alışsan iyi olur."
Ben ona gıcık olmuş bir şekilde bakarken labirentin kapıları açılmaya başladı ve Minho tam giderken bana döndü.
"Gally"yi dövmüş olabilirsin ama bana gücünün yeticegini sanmıyorum."dedi sırıtarak.
Sonra direk labirente girdi bu hareketlerine gıcık olmuştum Alby'nin bana dediğine göre ilk tıpçı olmayı denicektim, tıpçı çadırında jeff'i gördüm onunla zaten tanışmıştık. Jeff bana baktı ve gülerek.
"Günaydın ilk iş gününe hazır mısın ama ondan önce bir yemek yiyelim he ne dersin?"
"Oluuur hadi gidelim o zaman."
Biz yemeklerimizi alıp oturduğumuzda yanımıza Newt gelmişti.
"Eee ilk güne hazır mısın bakalım çaylak?"
"Ne diyim biraz heyecanlıyım." Demiştim
"Olur öyle şeyler merak etme alışırsın."
Yemeklerimizi yedik ve herkes işine gitmişti ben tıp çadırında eşyaları toparlıyordum neredeyse akşam olucaktı az kalmıştı, zaten bana gün boyu Jeff ne yapmam gerektiğini göstermişti ve gitmişti. Neyse ki kapıların kapanmasına yakın koşucular gelmişti. Onlar geldikten yaklaşık 10 dakika sonra Minho geldi.
"Jeff yok mu?"
"Hayır gitti yarım saate döner ne oldu?" Dedim normal bir sesle
"Labirente omzum acımaya başladı onun için bir krem sürücektim önemli değil zaten ben alıp giderim."
Omzuna baktığımda kabuklaşmış derin bir yara gördüm onu durdurdum.
"Krem ile geçicek bir şey değil bu şuraya otur ben hemen geliyorum." Dedim sedyeyi göstererek ve bir şey demesine izin vermeden gidip malzemeleri aldım ve geri geldim o ise oturmuş sıkılmışça bekliyordu. Yanına gittim malzemeleri ulaşabileceğim bir sehpaya bıraktım.
"Bunlara gerek yok sadece acıyor o kadar ne abarttın."
Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.
"Omzunun acıma sebebi bir anda olmuş bir şey değil yüksek ihtimalle daha önce de oraya krem sürdüğün için üstünde kabuk oluşmuş ve bir kaç gün daha böyle devam edersen bu acı tüm vücuduna yayılıcak şimdi eğer izin verirsen bende görevimi yapıcam." Dedim
Bana şok içinde baktı çünkü bunları tek nefeste söylemiştim. Zar zor da olsa ikna ettim.
"Tamam şimdi nasıl yapıcaksın."
"İlk önce uyuşturucam ki acıması-"
"Gerek yok ben dayanabilirim."
"Güçlülük taslama ayrıca dayanamazsın zaten o yüzden yapıcam."
5 saniye boyunca böyle bir kavga ettik sonra ben artık dayanamadım ve.
"Tamam sen kazandın! sonra alama ama ayrıca üstünü de çıkart."
Bana mal gibi baktı.
"Ya gerizekalı gömleğin üstünden nasıl iğleştiricem ben seni."
Sırıtarak gömleğini çıkarttı bende sonunda başlayabildim arada canı yanıyordu ama farkettirmemeye çalışıyordu bende bunlara gülüyordum. Onun dışında güzel bir fiziği vardı arada gözüm kayıyordu benim baktığımı farkedince de o sırıtıyordu. En sonunda omzunu sarıp bitirmiştim.
"Omzuna çok fazla yaslanma veya fazla zorlama... Şimdi giyinip gidebilirsin." Dedim
Son cümlemi söylerken utanmıştım ve malzemeleri yerleştiriyordum.
"İstersen giyinmiyim hoşuna gitti sanırım." Dedi
Ve pişkin pişkin sırıtıyordu arkam dönük olsa bile bunu görebiliyordum ve aynı zamanda yanaklarımın hafif kızardığını hissettim, oda bunu farkedicek ki gömleğini düğmelerken yanıma geldi.
"Hey Bu kadar utanıcağını bilmiyordum, rahat ol prenses yarın benlesin git yat erken kalkıcaz çünkü."
"Nasıl yani labirente mi giricem! hani yasaktı?" Dedim şaşkın ve sorgular şekilde.
"Yani merak etme benim yanımdayken sana bir şey olmaz." Dedi ve gülümseyip gitti.
Sanırım ona ısınmıştım ve ne yalan söyleyeyim prenses demesi hoşuma gitmişti. Sonrasında yatağıma yatıp uyudum ve o akşam yine aynı rüyayı gördüm o rüya bir gün anlam kazanıcaktı ama hangi gün işte onu bilmiyordum ve öğrenene kadar kimseye söylemeyi de düşünmüyordum...
Şimdiden söyliyim Minho ile olucaz ama aklımda diğerleri için de bir kaç şey var onları da zamanla yapıcam yani aksiyon başlicak yakında zaten
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent Sadece Başlangıç
Научная фантастикаKimse bilemezdi labirente bir kız gelicek ve ordakileri o yerden kurtarıcak... Küçükken annesi Mia'ya labirent adlı bir söylentiden bahsetti ama bunun sadece bir söylenti olduğunu sanıyordu gerçek olabileceği hatta oraya gideceğini dahi sanmıyordu
