Labirent Sadece Başlangıç

9- Hatırla

Labirentin bir kaç dakika sonra açılacak olan kapılarına gidiyordum. Feci halde yorulmuş ve bitkin haldeydim başımda çok kötü bir ağrı vardı, eğer bu ağrıya direnmesem düşüp bayılıcaktım. Kapının açılma sesini duydum ve daha da hızlandım, bir dönemeç daha döndükten sonra kayranı gördüm.

"Döndü Mia yaşıyor!"diye bağırdı Chuck

Minho koşarak yanıma geldi, herkes bir şeyler söylüyordu ama ben hiç birini duymuyordum gözlerim kararmaya başladı ve kendimi karanlığa bıraktım. Son duyduğum şey ise Minho'nun adımı söylemesiydi.

Gözlerimi açtığımda beyaz bir yerdeydim ayağa kalktım ve yürümeye başladım. Etraf sislendi ve sislerin arasından o tilki çıktı ve benimle konuşmaya başladı.

"Ben sadece bir aracıyım burdan çıkmalısın... Çık ve bul beni"

"Sen de kimsin kimi bulmalıyım anlamıyorum?"

"Sana doğruları anlatıcak kişiyi, ben sana yardım edicem ona da etmiştim."

"Kime yardım etmiştin ve ne konuda yardım ediceksin ya şunu düzgün bir şekilde anlatırmısın!?"

Ben bunu söyledikten sonra tilki oturdu ve bana baktı. Başka bir ses geldi bir kadının sesiydi.

"Sakin ol Mia hiç bir şey düşündüğün gibi değil, eğer öyleyse bile bu değişicek hazır olmalısın ordan çıkınca hatırlamadığın kişileri ya da senin için en değerli kişileri kaybedebilirsin buna hazırlıklı olmalısın zamanın tükeniyor Mia, dikkatli ol ve ölme."

O an donup kaldım ne yapıcağımı bilmiyordum zamanım az mıydı gerçekten yada hatırlamadığım kişiler ve aslında en yakın olduklarım Kayran'a mı gelicek yada belki geldi. Labirent'in bir çıkışı var demek mi oluyor, tam tahmin ettiğim gibi gizli bir çıkış. Ya hayal görüyorsam bunların hiçbiri gerçek değilse of of. Tilki yanıma geldi ve bende yere oturdum iyice bana yaklaştı.

"Anlat onlara en azından güvendiklerine sana inanıcaklar, şu an kayranlılar çok endişeli sen burda bizimle konuşuyorken orda zaman çok hızlı geçiyor ve tuhaf bir şeyler oluyor şimdi sen oraya git ve aydınlat onları."

"Peki nasıl geri dönücem daha buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum ve şu dediğin garip olaylar birilerini öldürmüyor dur  değil mi?"

"Merak etme arkadaşların ve sevgilin gayet iyi."

"Sevgilim! Benim sevgilim yok ki!?"

"Oh şu sürekli seni korumaya çalışan ve her zaman yanında olan çocuk sevgilin değil mi ben öyle sanmıştım üzgünüm."

Aman tanrım Minho'yu sevgilim mi sanmış bir tilki bile böyle düşünüyorsa acaba Kayran dakiler ne düşünüyordur. Gerçi fena olmazdı ne diyorum ben ya kendine gel Mia.

"Evet burdan nasıl gidiceksin sorusuna da şöyle cavap veriyim."

Gözlerim yine kapanıyordu yavaş yavaş ve kendini uykuya hazırlıyordu.

"Ah Mia unutma ama hatırla."

Evet kısa bir bölüm oldu biliyorum ama yavaş yavaş daha erken atmaya çalışıyorum bölümleri umarım güzel olmuştur sizi seviyorum bye<3