Labirent Sadece Başlangıç

-10 Güven

Gözlerimi yavaşça açtım, tıpçı çadırındaydım yattığım yerde dikleştim sağ tarafıma baktığımda koltukta geriye doğru yaslanmış ve uyuyan bir Minho gördüm, gözlerinin etrafında az kırmızılıklar vardı. Onu uyandırıp uyandırmamak arasında kararsız kaldım, ama uyandığımı bilmeliydi bu yüzden onu uyandırmak için yanına yaklaştım.
Aslında çok tatlı uyuyordu omzuna hafifçe dokundum.

"Minho...Minho"

Yavaşça gözlerini açtı biraz etrafa baktı, sonra bana döndü ve hemen ayağa kalkıp bana sarıldı.

"Mia hiç uyanmayacaksın sanmıştım, sen iyisin değil mi bir şeyin yok? Hepsi benim suçum senin oraya gitmene izin vermemeliydim-"

Ellerimle Minho'nun kafasını tuttum ve gözlerime bakmasını sağladım(umarım anlayabilmiş indir) ve sözünü kesip konuşmaya başladım.

"Minho sakin ol benim bir şeyim yok ayrıca oraya gitmeyi de ben kendi rızam ile istedim yani bunda da senin bir suçun yok ayrıca ben çok acıktım hadi gidip yemek yiyelim hem diğerlerine de haber veririz."

"Tamam sen nasıl istiyorsan prenses."

Bu dediğine sırıttım duyguları anında değişebiliyordu tıpçı çadırından çıktık çoğu kişi yemek yiyordu biz de oraya doğru gittik.
Yanımıza koşarak Newt geldi ve bana sarıldı.

"Mia bi an öldüğünü sandım."

Newt benden ayrıldı o anda newt'in arkasından iki kız geldi. O an şaşkın bir ifadeyle sordum.

"Çocuklar ben ne zamandan beri baygınım?"

Minho cevapladı
"1 haftadır..."

Oha o kadar olmuş muydu. Ben bunun şaşkınlığını yaşarken kızlardan biri yanıma geldi.

"Merhaba Mia ben Kate sonunda seninle tanıştığıma sevindim ah bu da Teresa." Dedi güler yüzle bende hafif güldüm. Sonra hep beraber yemek yiyorduk ve aklıma bir soru takıldı ve sordum.

"Ya bir şey sorucam normalde her ay yeni birisi gelmiyormu?"

Bu sorumu Newt cevapladı.
"Sen bayıldıktan bir sonraki gün Kate geldi ve ondan iki gün sonra da Teresa aslında gelmemeleri lazımdı ama Teresa son kişi olduğu için böyleymiş."

"Yani asansör bir daha aşağı inmeyecek demek oluyor."
Derin bir sessizlikten sonra konuşmama devam ettim.
"Çocuklar yapamiliceğimiz tek bir şey kalıyor bunun farkındasınız değil mi?"

"Mia eğer o labirente gitmeyi düşünüyorsan bunu unut çünkü oraya gidip seni bir daha baygın bulmaya niyetim yok." Dedi Minho

O anda bir şey demedim, herkes yataklarına doğru gidiyordu o sırada labirente doğru bakan Minho'yu gördüm sanırım bu gördüklerimi ilk ona anlatacaktım. Yanına doğru gittim.

"Minho biraz konuşabilir miyiz?"

Olumlu anlamda kafasını salladı. Biz kayranda dolaşırken ona her şeyi anlattım en ince ayrıntısına kadar bana inanmıştı ve bunun üzerine yoğunlaşmamız gerektiğini anlamıştı.

"Ha bu arada labirente bir gelişme var mı ?"

"Orasını ben bilmiyorum sen bayıldıktan sonra labirente girmedim."

"Neden ama sen koşucuların liderisin?"

"Sen de ikinci liderisin ve bu yüzden eğer sana bir şey olursa başında her daim benim durmam lazım."

Bunu söylemek için fazla düşünmüş ve arda takılmıştı, yani benim buna inanmamı bekliyordu tabiki inanmadım ama öyle davranırdım, sonra ikimiz de yatıcağımız yerlere döndük Alby biz kızlar için ayrı bir yer yapmış bunu ben gidince öğrendim. Oraya gidince Kate uyumamıştı sanki benim gelmemi bekliyor gibiydi.

"Mia sonunda geldin sana bir şeyi eksik söylediler onu söylemek için seni bekledim, Teresa geldiğinde cebinde bir zarf vardı ve o zarfın içinde senin ile alakalı bir şeyler yazıyormuş."

"Benim hakkımda ne yazıyordu ve sen bunu nerden biliyorsun?"

"Ben sadece duymuştum ve ne yazdığını da bilmiyorum sadece ilgini çeker diye düşündüm neyse hadi iyi geceler."

"İyi geceler..."

Benim hakkımda ne yazıyor olabilir ki ve artık asansör gelmeyecek yani bir an önce labirentten kurtulmalıyız, bir ıstırap veren öldürdüm ve belki bizim çıkış yolumuz onun sayesinde olabilir yarın oraya gidip bunu araştırmalıyım.

Evvet yeni bölüm sizlerle bir yere gideceğim için çok sık bölüm atamayabilirim ama boş zamanlarımda yaparım kısa bölümler olabilir ama olabildiğince uzatmaya çalışırım.

Ha bi de kitabın kapağını değiştirmeyi planlıyorum sizce değiştireyim mi?