Ryden's Pov
Dalawang linggo ng nandito si Ami sa hospital at wala paring malay, silang lahat naman ay umalis na kagabe, habang hawak ko ang kamay ni ami at nakalagay sa pisngi ko biglang tumunog ang phone ko
"Ry, dadalhan ka nalang namin ng pagkain at damit pagbalik namin dyan mamaya" basa ko dun sa text saakin ni mommy.
Hindi ko na nireplyan yun at ibinaba na agad ang phone, tiningnan ko ang mukha ni Ami na wala paring malay hanggang ngayun, Love gising na dalawang linggo kana jan oh di mo ba ko namimiss? Sabi ko sa isip ko.
HINDI ko namalayan na nakatulog pala ako ng hindi ko pa naramdaman na may humahaplos sa buhok ko, unti unti kong iminulat ang mga mata ko at nakita ko ang maganda mukha ni Ami na nakatingin saakin at nakangiti.
Kaya bigla akong tumayo at kinusot kusot pa ang mata ko para siguraduhin na totoo ang mga nakikita ko "Love?" Masaya kong sabi nang malaman kong totoo nga
Ngumiti lang siya saakin, kaya niyakap ko siya kaagad, "ah wait masakit" narinig ko na sabi ni Ami kaya agad akong humiwalay sa pagkakayakap ko
"Sorry, sorry love, masaya lang ako at nagising kana, wait tatawagin ko lang ang doctor, para ma check ka" agad akong lumabas at tumawag ng doctor
Pagbalik ko kasama ko na ang doctor at si Ami ay nakahiga parin at nakatitig sa kisame.
Lumapit ang doctor sa knya at tiningnan ng doctor ang mata niya at tinanong siya "may masakit ba sayo?" Tanong ng doctor kay ami
Umiling si ami "Kilala mo ba siya ms ami?" Tanong ng doctor habang nakaturo sa akin
Tumingin sa akin si Ami at ngumiti, tumango siya sa doctor "sino siya, ms ami?" Tanong ulit ng doctor
"S-siya si R-Ryden a-ang b-boyfriend ko" utal utal na sabi ni Ami, dahil medyo nahihirapan pa siya mag salita
Napasigaw nmn ako sa utak ko ng Yes! Di niya ko nakalimutan
"Good ms ami, dahil nagising na siya kailangan niya muna mag pahinga pa para mas bumuti ang lagay niya" sabi saakin ng doctor
Ngumiti naman ako sa doctor "Salamat po doc" sabi ko sa doctor, ngumiti sya saakin bago lumabas ng room
Pagkalabas ng doctor lumapit ako sa tabi ni Ami at inalalayan siya makaupo sa kama "Love, salamat di mo ko nakalimutan" sabi ko sa knya
Ngumiti sya at tumingin saakin "i-ikaw lang naman nakalimot saatin." Sabi ni Ami saakin
"Iknow naman Love, I'm sorry" sabi ko naman "pwede ba kitang mayakap?" Tanong ko dahil ayoko ng masaktan siya ulit.
"Hmm halika," sabi niya saakin kaya niyakap ko siya ng dahan dahan.
"Sobrang na miss kita" bulong ko sa kanya habang kayakap siya
"I missed u too so much love simula noon pa ng mawala ka sana ngayun wag kana mawala please?" Sabi ni Ami na parang aalisan ko ulet siya
"Hindi na, hinding hindi nako aalis, hinding hindi na kita iiwan" sabi ko at humiwalay sa yakap "are you hungry? Wait bibili lang ako pag kain" sabi ko pero pinigilan niya ko makatayo
"No, dito ka muna sabi mo di mo na ko iiwan ulit?" Sabi ni Ami na parang bata kaya medyo natawa ako
"Di kita iiwan, bibili lang ako ng makakain mo" sabi ko pero hindi niya talaga ako binitawan
"Okay lang, uhm ayun! May apple naman oh apple nlang" sabi niya.
"Tsk okay fine, wait for me huhugasan at hihiwain ko lang yun okay?" Hinalikan ko muna siya sa noo bago ako umalis sa kama at kinuha ko ang apple na nasa basket.
YOU ARE READING
My boyfriend came back with no memories. [COMPLETED]
FantasyHalos matumba ako nang malaman kong naaksidente ang sinasakyang eroplano ng aking boyfriend.