ELFİDA 'YENİ AİLEM'

*on(part2)

ARKSDLAR YORUM

*Hatırlatma*

"Kocaman bir villası vardı orman içinde. Ben korkuyorum tabii ama hiç belli etmiyorum. Neyse girdik eve ama evin içi hiç dışı gibi değildi. Karanlık bir dekorasyonu vardı. Beni büyükçe bir odaya çıkardılar. Sonra yemek ve kıyafet getirdiler başta yemek yemek istemedim ama sonrasında dayanamayıp yedim. Keşke yemeseydim. Uyandığımda pis duvarları olan içi bomboş bir odadaydım. Ve işte her şey o gün o odada başladı."

"Sezer Akarsu içeriye elinde bir şırıngayla girdi. Ben daha ne olduğunu anlamadan iğneyi bana batırdı ve içinde her ne varsa enjekte etti." Gözyaşlarım hızla akarken hıçkırdım.

"İlk kez bu kadar acı çekiyordum vücudumun her bir zerresi sızlıyordu. Nefes alamıyordum. Öleceğimi düşündüm ama maalesef ölmedim." Emir oturduğu yerden kalkarak yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı. Daha kötü ağlıyordum.

"Maalesef yok Elfida. İyi ki ölmedin. Bak beraberiz. Artık acı çekmiyorsun güvendesin." Kafamı göğsüne bastırıp biraz rahatlamaya çalıştım. Bir süre sonra daha iyiydim ve anlatmaya devam ettim.

Kimse konuşabilecek durumda değildi.

Emir de tekli koltukta yanıma sıkıştı ve elimi tuttu.

"Haftada bir kez bazen iki kez bu ilaçlardan kanıma enjekte ediyordu her seferinde ne kadar dayandığıma bakıyordu. Panzehri kendi istediğinde veriyordu. Kaçmaya birçok kez çalıştım ama ev labirent gibiydi. Dönüp dolaşıp aynı yere geliyordum. Ve bu kaçışlarımın her zaman bir cezası oluyordu. Bir süre sonra denemeyi bıraktım ama düşünmeyi hiç bırakmadım."

"O evde tam 7 sene geçirdim. 13 yaşıma geldiğimde Sezer kaçamayacağımdan öyle emindi ki beni kızı olarak tanıtıp davetlere götürüyordu. Tüm arkadaşları kendisi gibi karanlık işlerle uğraşıyordu. Ve biliyordum ki ağzımı açarsam kimse bana inanmayacaktı." Biraz duraksadım ve devam ettim.

"Yine bir gün hiçbir şey yokmuş gibi birileri beni davete hazırlarken siyah bir oje getirmişlerdi. Kadınlara ojeyi kendim sürmek istediğimi söyledim. Sorgulamadan inandılar. Ojeyi sürdüm ama onlara geri vermedim. Odada yalnız iken gevşek bir tahtanın altına sakladım. Bu 7 yılda evi büyük ölçüde çözmüştüm ama yine de çıkış yolunu bilmiyordum."

"Bir gün Sezer'in düşmanlarından biri mekanlardan birinde bir sorun çıkardığı için tüm korumalarını alıp gitmişti. Bana ilaç verdiği için hiçbir şey yapamayacağımı düşünmüş olmalı. Sürünerek masadan panzehri aldım. Bilincim kaybolana kadar birkaç dakikam vardı. Koridorda bildiğim yolların hepsine siyah ojeyle işaretler bıraktım. Bir hafta boyunca her boşlukta yaptım bunu."

"Sonunda çıkışa ulaştım ve ertesi gün erkenden uyandım. İlaç saatine daha vardı. Kapımdaki korumaları atlatmak kolaydı. Aldığım dövüş eğitimleri onları kolayca alt etmemi sağlasa da gücüm çok yoktu. Her zamanki gibi altıncı hissime güvenmeyi tercih ederek ilerledim."

"Bir mucize gibi ama bana yardım eden biri vardı. Kim olduğunu hâlâ bilmiyorum. Ama bütün korumalar baygındı. Tüm gücümle kaçtım. 7 yıl sonra özgürce ilk kez nefes alıyordum. Bahar olarak girdiğim o evden Elfida olarak çıkmıştım çünkü benim çocukluğum orda ölmüştü masum yanım kaybolmuştu. Artık gözden çıkarılan kadın olan Elfida vardı."

(Elfida isminin anlamı gözden çıkarılan kadın demek o yüzden böyle dedi.)

"Bir şekilde şehir merkezine ulaştım Ela ve Efe'nin kaldığı yetimhaneyi buldum tabii onlar da büyümüştü ama tekrar bir aradaydık en azından. Uzun süre orda kaldık bir yandan da çalıştım. 18 yaşına geldiğimde de birikimlerimle bir eve çıktık."