Hoofdstuk 32

346 16 0
                                    

Ilse geeft me een knuffel. "Ik kan het gewoon niet meer!" "Roos kom op! Blijf volhouden!" "Nee!" Ik klim naar boven en sta bovenop de boomhut. Ilse en Denise komen naar buiten. "ROOS NIET DOEN!" Nils hoorde dat ook en rende deze kant op. Ik sprong van de boomhut af. Nils zag het en rende nog harder. Hij maakte een sliding op de grond en had mij opgevangen. Ilse en Denise hadden hun handen voor hun mond en er kwam een traan uit hun ogen.

"ROOS, WAAROM DEED JE DAT?" Vraagt Nils terwijl er een traan uit z'n oog kwam. "Het weer allemaal teveel, ik kan het gewoon niet me-" ik voelde me duizelig... "Roos?"

{Rosa}
Waarom moet dit steeds bij mij gebeuren? Ik zie gewoon fucking zwart en ja hoor dat wordt ik straks vast weer wakker! Zo wat een verrassing. En dan gaat Nils vast nog een keer vragen waarom ik dat deed he, nou gewoon totale zelfmoord, dat zie je toch.. Ik voel me echt slecht tegenover hun.. Maar deze keer was het anders.. Ik kreeg m'n ogen niet open.

{Nils}
"NILS LEEFT ZE NOG?!" "Ja, ik hoor haar hart nog kloppen!" "We gaan nu naar het ziekenhuis!" Zeg ik vastbesloten. Ilse en Denise knikken en rennen hem achterna. "Ilse bel ff Rein, Owen en Daan nu." Ik gooi m'n telefoon naar Ilse. Ze doet het best slim ze maakt een Skype gesprek aan. Ze zijn alle3 gelukkig online. "KOM NU NAAR HET ZIEKENHUIS!" Zegt ze hijgend "OKE WE KOMEN ERAAN!" Ze hangen op. Niet veel later komen wij bij het ziekenhuis aan. Ik zeg tegen een dokter:" alsjeblieft help haar!" Zeg ik met tranen in m'n ogen. Hij knikt en pakt Rosa. Een uur later komt diezelfde dokter naar ons toe (Daan, Owen, Rein, Denise en Ilse zijn er ook bij) en zei:"ik heb slecht nieuws! Rosa ligt in Coma!" "WAT!" Zeg ik huilend. Ik ren naar buiten en schreeuw:" NNNNNNNNNNNNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!"

{Denise}
"W-was dat Nils?" Zeg ik snikkend. Daan en Owen knikken. Nils komt hijgend binnen. "DIT KAN NIET!" Zegt Nils huilend. "Jammer genoeg is het wel zo!" Zeg ik dan. "Mag ik wel naar binnen?" Zegt Nils. "De dokter zegt:"ja, maar je moet wel rustig blijven en maximaal 5 mensen.

{Nils}
Van de dokter mocht ik naar binnen, ik moest alleen rustig doen! Ik pak Rosa's hand en ik zeg dit:

"Roos, alsjeblieft! Wordt wakker!! Voor een korte tijd ben ik veel voor je gaan voelen! Maar dit heb ik niet verdiend! En jij ook niet!! Ik ga elke dag naar je toe!

Ik geef Rosa een zoen, en ik loop weg...

(Tijdsprong 3 maanden)

'Daan, Owen, Rein kom skype ik heb een idee!' App ik. 'Oke' krijg krijg ik terug. Even later zie ik dat ze allemaal online zijn bij skype. Ik klik op hun namen en maak snel een nieuwe groep.
N - "Jongens ik heb een top idee!"
R - "Voor wat of wie?"
D - "Voor Rosa mogool, dat valt toch wel te raden!"
O - "wat is je idee dan?"
N - wat nou als je 1 broer/zus uitnodigt en je ouders ze moeten wel 'dreamers' uit hun hoofd weten. Dan kunnen we die misschien zingen?" Dan vragen we ook Denise, Ilse, Kayleigh, Sabrine en Yaela."
R/O/D - "ja ik ga nu vragen, het is echt een leuk idee!"
R - "1 ding er mogen toch max. 5 mensen zijn daar?"
N - "ja maar ze kunnen ook buiten de kamer staan."
D - ja dat kan ik ga nu m'n ouders vragen!"

We zijn bij het ziekenhuis aangekomen zie ik de ouders van de D/O/R rein heeft Chrisje meegenomen Daan heeft Jorn meegenomen en Owen heeft Fay meegenomen. Ik heb Stijn en m'n ouders bij me. "Oke jullie weten, wat we gaan doen?" Ze knikken. Ik ga naast Rosa zitten en speel m'n gitaar.

Verslaafd aan een herinnering ft. Nils KällerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu